Samuel Simons Sanford (Bridgeport Connecticutae, 15 Martii 1849[1]—6 Ianuarii 1910) fuit clavilista et educator Americanus. Discipulus fuit Gulielmi Mason (ipso discipulo Francisci Liszt et Ignatii Moscheles), Antonii Rubinstein, et aliorum. Compositionibus Eduardi Elgar praecipue favit. Professor musicam adhibitam in Universitate Yalensi sedecim annos ex 1894 docuit, cum Horatio Parker professore theoriae.[2]
Universitas Yalensis, ad honorandos artifices agentis aliosque musicos notabiles, Insigne Samuelis Simons Sanford, breviter Insigne Sanfordianum appellatum, anno 1972 constituit. Inter acceptores sunt:
- 1975: Doriot Antonius Dwyer, flutista Americana[3]
- 1983: Ludovicus Krasner, violinista Americanus[4]
- 1983: Maureen Forrester, cantrix Canadiensis[5][6]
- 1991: Ricardus F. French, musicologus[7][8]
- 1997: Dorothea DeLay, docens violinae [9]
- 1999: Keith Wilson, clarinetista et docens Americanus
- 2000: Bhumibol Adulyadej, rex Thailandiae[10]
- 2002: Lili Chookasian, cantrix Americana[11]
- 2003: Andreas Litton, conductor orchestralis Americanus[12]
- 2005: Robertus Blocker, clavilista classicus Americanus[13]
- 2005: Ricardus Stoltzman, clarinetista Americanus[14][15]
- 2010: Vivian Perlis, musicologa Americana[16]
- Emanuel Ax, Petrus Boulez, Aaron Copland, Ricardus Goode, Marilyn Horne, Sherrill Milnes, Eugenius Ormandy, Mstislav Rostropovich, Robertus Shaw,[17] Georgius Solti Eques, Randall Thompson, et Vergilius Thomson.