Tristia sunt opus poeticum ex quinque libris elegiarum constans, quod Publius Ovidius Naso, poeta Romanus, post annum 8 Roma relegatus composuit. Elegiae, quamquam frigidam poetae in litore Ponti Euxini tristitiam atque adeo miseriam auribus auditorum lectorumque facile accommodant, spem poenae levandae demonstrant.
Liber primus, quem ad Tomin navigans scripsit, uxorem dolentem adloquitur nec non amicoset fideles et falsos. Incipit hisce veris:
Peregrinationem ad remotissumum imperii marginem describit ...
In libro secundo, qui ex uno solo carmine constat, omnia praecepta orationis iudicialis, sc. ad defendendum dictae, observata esse demonstrari potest.
Libri tertius, quartus, quintus, cum auctor se domum non rediturum sciens senescat, amplius desperant. Naso etiam epitaphium mittit:
Ultima parte libri quinti fidelitatem uxoris laudat.