Herschel Evans

Ray Bauduc, Herschel Evans, Bob Haggart, Eddie Miller, Lester Young, Matty Matlock, Howard Theatre, Washington D.C..
Fotografie vun William P. Gottlieb.

Herschel Evans (* 9. März 1909 in Denton (Texas); † 9. Februar 1939 in New York City) weer en US-amerikaansch Jazz-Tenorsaxophonist vun den Swing. Bekannt wurr he dör sien Speel in dat Count Basie Orchestra 1936 bit 1939. He is all mit 29 Johren an en Hartkrankheit storven.

Leven un Wark

Herschel^[1] Evans wurr woll in Texas boren, verbroch sien Kindheit överwiegend in de Region vun Kansas City, wo sien Cousin, de Basuunist un Gitarrist Eddie Durham arbeiten dee. De hett hüm denn ok to en Wessel vun dat Alt- to’n Tenorsaxophon överreedt. Evans harr sien eersten Spood in de Jamsessions in den Jazz District tüschen de twalft un achteihnst Straat vun Kansas City. In de 1920er Johren kehr he vörövergahnd weer nah Texas torüch un speel 1928-29 in dat Troy Floyd Orchestra in San Antonio. In disse Band bleev he bit 1932. Twee Johr later, 1934 speel he bi Coleman Hawkins; en Tiet lang is he ok mit Lionel Hampton un Buck Clayton in Los Angeles uptreden.

Midden vun de 1930er Johren gung nah Kansas City torüch; van 1936 bit to sien Dood speel he in dat Count Basie Orchestra. In disse Johren erreich Herschel Evans’ Ruhm sien Hööchpunkt: He leefer sück musikalisch Duelle mit sien Band- un Tenor-Kollegen Lester Young, de to Jazz-Klassikern wurrn. One O’Clock Jump wiest de kontrasteerenden Stile vun Evans un Young. Sien impulsiv, vun Coleman Hawkins beinfloot Speelwies stunn in‘ Gegensatz to dat ehder galaaten Speel vun Lester Young. Nah de Utformung vun den typischen Hawkins-Stils mit kört un eenfak Phrasen, de mit groot Kraft un Vehemenz blasen wurrn, kreeg Herschel Evans groot Bedüüden för latere Tenoristen as Don Byas, Buddy Tate (de hüm bi Basie ersetten dee), Illinois Jacquet un Arnett Cobb.

Herschel Evans arrangeer Count Basies Texas Shuffle un Doggin’ Around (1938) un is as Klarinettist in Jumpin’ at the Woodside (1938) to hörrn. Eenig vun sien best Soli finnen sück in Basies The Glory Of Love, One O’ Clock Jump, John’s Idea un Smarty (1937) Gerorgianna, Send For You Yesterday, Swinging The Blues, Doggin’ Around, Texas Shuffle un Blue And Sentimental (1938). Dorto kommen Lionel Hamptons Shoe Shiner’s Drag un Muskret Ramble un Harry James sien One A Clock Jump un Life Goes To A Party (1938). Buterdem gifft dat Inspeelungen mit Troy Floyd (1929), Mildred Bailey un Teddy Wilson.

Diskographie

as Sideman bi

• Hot Lips Page: Pagin’ Mr. Page: His Greatest Recordings 1932-1946 (ASV)
• Richard M. Jones: 1927-1944 (Classics)
• Count Basie: The Original American Decca Recordings (MCA GRP 36112) 1937-39
• Lester Young: Lester Amadeus (Phontastic, 1936-38)
• Count Basie: 1936-1938; 1938-39 (Classics)
• Teddy Wilson: 1938 (Classics)
• Harry James: 1937-1939 (Classics)
• Lionel Hampton: 1938-1939 (Classics)
• Billie Holiday: The Quintessential (Columbia, 1938)

Ehrungen

Herschel Evans is in de American Jazz Hall of Fame upnommen wurrn.

Literatur

• Martin Kunzler: Jazz-Lexikon, Reinbek, Rowohlt 1988
• Richard Cook & Brian Morton: The Penguin Guide to Jazz on CD, 6th Edition, London, Penguin, 2002. ISBN 0-14-017949-6
• Bielefelder Katalog Jazz, 2001

Weblenken

• Herschel Evans in de Katalog vun de Deutsche Nationabibliothek
• Personennaamdatei

Anmarkungen

1. He wurrd in eenig Nahkiekselwarken as „Hershel Evans“ upführt