De Havilland DH.50

DH.50
De Havilland DH.50
Fabrikant de Havilland
Type(n) A G J
Lengte 9,07 m (8,76 J model)
Spanwijdte 13,03 m alle modellen
Hoogte (vanaf de grond) 3,35 m alle modellen
Stoelen voor passagiers 1 beman (+ 3 passagiers)
Leeggewicht 1,022 t
Vleugeloppervlak 40,32m²
Max. startgewicht 1,905 t
Motoren 1 × Siddeley Puma (J model met Jupiter motor)
Max. stuwkracht per motor 172 kW
Kruissnelheid 180 km/h
Kruishoogte 4450 m
Max. reikwijdte 612 km (J model 1062)
Eerste vlucht 1923
Status Buiten dienst.
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

De de Havilland DH.50 is een Britse eenmotorig dubbeldekker passagiersvliegtuig, gebouwd door de Havilland als opvolger van de de Havilland DH.9C uit de Eerste Wereldoorlog. De DH.50 is ook onder licentie gebouwd in Australië, België en Tsjechoslowakije. In het laatste geval gebeurde dat bij Aero, waar het toestel Aero DH-50 heette.

Record

[bewerken | brontekst bewerken]

Het eerste record stamt uit 1924 waar get de King's-Cup-race rondom de Britse eiland won.

De tweede noemenswaardige prestatie is deze van Alan Cobham die ermee in 1925 vanuit Groot-Brittannië tot in Zuid-Afrika vloog. Hiervoor gebruikte hij enkel een kompas en een hellingshoekmeter. Zonder radio vertrok hij op 16 november 1925 vanaf Croydon om 3 maanden en één dag later, op 13 maart 1926, in Kaapstad (Zuid-Afrika) zijn entree te maken.

Gebruikers

[bewerken | brontekst bewerken]

Civiele gebruikers

[bewerken | brontekst bewerken]

Militaire gebruikers

[bewerken | brontekst bewerken]

Trivea

[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste Flying Doctor was met een DH.50 in Australië