Erythrolamprus
| Erythrolamprus | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Erythrolamprus aesculapii | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Erythrolamprus Wagler, 1830 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Erythrolamprus op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Erythrolamprus is een geslacht van slangen uit de familie toornslangachtigen (Colubridae) en de onderfamilie Dipsadinae.
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Johann Georg Wagler in 1830. Er zijn 51 soorten inclusief Erythrolamprus pseudoreginae en Erythrolamprus rochai, die pas in 2019 voor het eerst wetenschappelijk werden beschreven. De slangen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Coluber, Coronella, Liophis en Rhadinaea.[1]
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Veel soorten imiteren de giftige en felgekleurde koraalslangen uit het geslacht Micrurus en hebben zelf ook bonte tekeningen. Deze bestaan uit zwarte, rode, witte of gele banderingen rond het lichaam. De rode en gele banden zijn vaak gescheiden door een zwarte band.[2] De schubben zijn glad, de staart is relatief kort.[3]
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]Vertegenwoordigers van dit geslacht komen voor in delen van Midden- en Zuid-Amerika en leven in de landen Suriname, Brazilië, Ecuador, Colombia, Bolivia, Peru, Frans-Guyana, Guyana, Venezuela, Trinidad en Tobago, Grenada, Kleine Antillen, Uruguay, Paraguay, Argentinië, Honduras, Nicaragua en Costa Rica.[1]
De habitat bestaat uit vochtige tropische en subtropische bossen, zowel in laaglanden als in bergstreken, tropische en subtropische droge bossen, vochtige savannen, draslanden en scrublands. Ook in door de mens aangepaste streken zoals plantages en weilanden kunnen de dieren worden aangetroffen.
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan 47 soorten een beschermingsstatus toegewezen. Van de soorten worden er 36 als 'veilig' (Least Concern of LC) gezien, vijf als 'onzeker' (Data Deficient of DD), twee als 'gevoelig' (Near Threatened of NT) en een als 'bedreigd' (Endangered of EN). De soorten Erythrolamprus cursor en Erythrolamprus ornatus staan te boek als 'ernstig bedreigd' (Critically Endangered of CR) en de soort Erythrolamprus perfuscus ten slotte wordt beschouwd als 'uitgestorven' (EX).[4]
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Bronnen
- (en) – (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database – Erythrolamprus. Geraadpleegd op 8 maart 2021.
Referenties
- ↑ a b Uetz & Hallermann – The Reptile Database
- ↑ R. D. Bartlett & Patricia Bartlett (2003). Reptiles and amphibians of the Amazon. University Press of Florida, Pagina 224, 225. ISBN 0-8130-2623-7.
- ↑ Jay. M. Savage (2002). The Amphibians and Reptiles of Costa Rica. The University of Chicaco Press, Pagina 577, 578. ISBN 0-226-73537-0.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Erythrolamprus - IUCN Red List.
· 
· 