Hydrophis peronii
| Hydrophis peronii IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2009) | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Tekening van de soort. | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Hydrophis peronii Duméril, 1853 Originele combinatie Acalyptus peronii Duméril, 1853 | |||||||||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Hydrophis peronii op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Hydrophis peronii is een slang uit de familie koraalslangachtigen (Elapidae) en de onderfamilie zeeslangen (Hydrophiinae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door André Marie Constant Duméril in 1853. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Acalyptus Peronii gebruikt. De soort behoorde lange tijd tot het geslacht Acalyptus, waardoor de verouderde wetenschappelijke naam in de literatuur wordt gebruikt. Het was daarna lange tijd de enige soort uit het monotypische geslacht Acalyptophis, dat eveneens niet meer wordt erkend.[2] De soortaanduiding peronii is een eerbetoon aan de Franse natuuronderzoeker François Auguste Péron (1775 - 1810), die het holotype verzamelde.
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Hydrophis peronii bereikt een lichaamslengte tot ongeveer 125 centimeter, de staart is zijwaarts afgeplat. De kleine kop is niet duidelijk te onderscheiden van het lichaam door het ontbreken van een duidelijke insnoering. Een aantal schubbne op de kop draagt stekel-achtige projecties. Hieraan is de Engelstalige naam 'horned sea snake' (gehoornde zeeslang) te danken. De slang heeft 23 tot 31 rijen schubben in de lengte op het midden van het lichaam, soms 21 tot 32. De schubben aan de rugzijde zijn gekield. Er 142 tot 222 schubben gelegen aan de buikzijde.[3]
Levenswijze
[bewerken | brontekst bewerken]Hydrophis peronii heeft zich gespecialiseerd in het jagen op grondels (Gobiidae), kleine vissen die zich ingraven in de zeebodem. De vrouwtjes zetten geen eieren af maar baren levende jongen die volledig ontwikkeld ter wereld komen,. Gemiddeld worden tien jongen per keer geworpen. De slang is giftig en wordt beschouwd als gevaarlijk voor mensen.[3]
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]De soort komt voor in delen van de zeeën en landen Golf van Thailand, Zuid-Chinese Zee, Straat van Taiwan (Vietnam, Thailand, China, Indonesië, Filipijnen, Papoea-Nieuw-Guinea, Nieuw-Caledonië en Australië).[2] De habitat bestaat uit ondiepe kuststreken met een zanderige bodem of in koraalriffen. De soort is aangetroffen tot een diepte van ongeveer 60 meter onder het zee-oppervlak.
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[4]
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ (en) Hydrophis peronii op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Hydrophis peronii.
- ↑ a b Indraneil Das (2015). A Field Guide To The Reptiles Of South-East Asia. Bloomsbury Publicing, Pagina 318. ISBN 978-1-4729-2057-7.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Hydrophis peronii - IUCN Red List. Gearchiveerd op 9 oktober 2021.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Hydrophis peronii - Website Geconsulteerd 25 mei 2021
· 
· 
