Adranus

Adranus
bóg ognia
Ilustracja
Siedziba

pod Etną

Teren kultu

Sycylia

Szczególne miejsce kultu

okolicach miasta Adrano (starożytne Adranus)

Adranus lub Adranos (gr. Αδρανός) – w mitologii rzymskiej bóg ognia czczony na Sycylii przez jej rdzennych mieszkańców – Sykulów.

Oddawano mu cześć przede wszystkim w okolicach miasta Adrano (staroż. Adranus), w pobliżu Etny[1]. Miał zamieszkiwać pod wulkanem, zanim został stamtąd wypędzony przez Hefajstosa/Wulkana. Poświęconym mu zwierzęciem był zapewne pies, o czym świadczy wzmianka u Klaudiusza Eliana o tysiącu świętych psów, hodowanych w pobliżu jego świątyni[2]. Za kochankę Adranusa uchodziła nimfa Talia; według jednej z wersji mitu para ta była rodzicami Palików (w innych wersjach uchodzących za synów Zeusa).

Niektórzy badacze wskazują na możliwe podobieństwa między Adranusem a perskim bóstwem Adarem i fenickim Adramelechem; obydwaj są kojarzeni z ogniem i słońcem[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Plutarch, Timoleon 12
  2. Elian, Hist. Anim. xi. 20
  3. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, page 20 (v. 1). [dostęp 2005-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-12-18)].