święty mnich | |
Data i miejsce urodzenia |
515 |
---|---|
Data śmierci |
ok. 614 |
Czczony przez | |
Wspomnienie |
26 listopada (kat.) |
Atrybuty |
dzieciątko, słup, zwój |
Alipiusz Słupnik, Alpiniusz Stylita łac. Alypius[a], cs. Prepodobnyj Alipij Stołpnik) (ur. 515 w Adrianopolu w Paflagonii w dzisiejszej Turcji, zm. ok. 614)[1] – święty Kościoła katolickiego i prawosławny, stylita.
Źródłem informacji na temat Alipiusza Słupnika jest jego życiorys spisany przez jednego z jego uczniów. Pochodził z Adrianopolis gdzie urodził się prawdopodobnie na początku VII wieku. Podawane są daty od 522 roku, a długość życia według źródeł wschodnich określana jest na 118 lat. Do trzydziestego roku życia pełnił posługę diakona i zarządzał miejscową świątynią. Porzuciwszy to zajęcie odbył dwuletnią pokutę na pustyni, a następnie rozpoczął wieść życie na słupie. Przez pięćdziesiąt trzy lata utrzymywał się w postawie stojącej. W sumie spędził na tej formie odosobnienia sześćdziesiąt siedem lat, (wg. innych źródeł 53)[1] gromadząc wokół siebie uczniów obojga płci, którzy utworzyli dwa klasztory. Spotkania modlitewne zgromadzeń odbywały się siedem razy dziennie pod kolumną na której przebywał Alipiusz by wraz z nim wielbić Boga.
Został pochowany w zbudowanej przez siebie cerkwi św. męczennicy Eutymii. Przy relikwiach świętego odnotowano wiele cudownych uzdrowień.
Relikwie Alipiusza zostały przeniesione do klasztoru Kutlumus na Athos zaś w Konstantynopolu powstał klasztor pod jego wezwaniem.
Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 26 listopada.
Cerkiew prawosławna wspomina świętego mnicha 26 listopada/9 grudnia[b], tj. 9 grudnia według kalendarza gregoriańskiego.
W ikonografii jest przedstawiany w stroju pustelnika. Jego atrybuty to dzieciątko nawiązujące do dostąpienia objawień Dzieciątka Jezus, słup przypomina o podjętej pokucie jako stylita, który zgodnie z tradycją trwał w pozycji stojącej 53 lata, zwój symbolizuje wskazówki jakie zostawił swoim uczniom i naśladowcom[1].