Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
teolog ewangelicki, |
Alma Mater |
Uniwersytet Lipski, Uniwersytet w Wittenberdze |
Uczelnia | |
Stanowisko |
August Hahn (ur. 27 marca 1792 r. w Osterhausen; zm. 13 maja 1863 r. we Wrocławiu) – niemiecki teolog protestancki i nauczyciel akademicki związany z uniwersytetami w Wittenberdze, Lipsku, Królewcu i Wrocławiu.
Urodził się w 1792 roku w Osterhausen (obecnie część miasta Eisleben w środkowych Niemczceh). Studiował teologię na Uniwersytecie Lipskim oraz w Wittenberdze. W 1819 roku został profesorem teologii oraz pastorem w kościele staromiejskim w Królewcu. Rok później objął w tym mieście urząd superintendenta. W 1822 roku został profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Albertyna w Królewcu. cztery lata później objął stanowisko profesora w Lipsku oraz edytora pisma Marcions Evangelium in seiner ursprünglichen Gestalt. W 1827 roku został członkiem władz Kościoła Ewangelickiego w Saksonii i Prus[1].
W 1833 roku opublikował pamflet przeciwko Karlowi Gottliebowi Bretschneiderowi pt. Über die Lage des Christenthums in unserer Zeit, dzięki któremu został wezwany przez króla Prus Fryderyka Wilhelma III Hohenzollerna do Wrocławia i objął stanowisko profesora teologii na Królewskim Uniwersytecie Wrocławskim oraz członka konsystorza śląskiej prowincji Ewangelickiego Kościoła Unii Staropruskiej. W 1843 roku objął funkcję generalnego superintendenta prowincji śląskiej[2]. W latach 1839–1840 piastował urząd rektora Uniwersytetu Wrocławskiego[3]. Zmarł w 1863 roku we Wrocławiu[1].
Do jego najważniejszych prac należą[4]: