Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor |
Pavel Beneš |
Typ |
dwumiejscowy samolot myśliwski i rozpoznawczy |
Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji drewniana |
Załoga |
2 (pilot, strzelec/obserwator) |
Historia | |
Data oblotu |
6 maja 1926 |
Lata produkcji |
1926 |
Liczba egz. |
9 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Walter Jupiter IV |
Moc |
450 KM (331 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
10,80 m |
Długość |
8,85 m |
Wysokość |
3,20 m |
Powierzchnia nośna |
31,00 m² |
Masa | |
Własna |
1030 kg |
Startowa |
1630 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
242 km/h |
Prędkość przelotowa |
220 km/h |
Prędkość wznoszenia |
4,2 m/s |
Pułap |
8 500 m |
Zasięg |
530 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm (stałe), 2 sprzężone karabiny maszynowe Lewis kal. 7,7 mm (ruchome na obrotnicy) | |
Użytkownicy | |
Czechosłowacja | |
Rzuty | |
Avia BH-26 – czechosłowacki dwumiejscowy samolot myśliwski i rozpoznawczy z okresu międzywojennego.
Po zakończeniu prac na samolotem Avia BH-21 rozpoczęto pracę nad kolejnym samolotem myśliwskim, dwumiejscowym. Tak opracowany samolot otrzymał oznaczenie BH-26 i był kontynuacją konstrukcji wytwórni Avia Co. Kbely. Ten samolot miał również pełnić rolę samolotu rozpoznawczego. Jego prototyp był gotowy na początku drugiego kwartału 1926 roku, a jego oblot odbył się 6 maja 1926 roku.
Po udanych testach w locie czechosłowackie lotnictwo wojskowe zamówiło krótką serię 8 samolotów tego typu, które zostały wyprodukowane w 1926 roku. Wobec braku dalszych zamówień prace nad tym samolotem zakończono.
Samoloty myśliwskie Avia BH-26 wprowadzono do czechosłowackiego lotnictwa wojskowego, gdzie użytkowano je w eskadrach myśliwskich obok samolotów Avia BH-21. W podobnym też okresie, tj. na początku lat trzydziestych, zaczęto je wycofywać z lotnictwa.
Samolot Avia BH-26 był dwupłatem o konstrukcji drewnianej. Kadłub o konstrukcji drewnianej, mieścił otwartą kabinę pilota oraz umieszczoną za nim kabinę strzelca/obserwatora. Płaty o konstrukcji drewnianej, kryte były płótnem. Samolot miał podwozie klasyczne – stałe.
Napęd stanowił silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Walter Jupiter IV.
Uzbrojenie stanowiły dwa zsynchronizowane karabiny maszynowe Vickers K kal. 7,7 mm, umieszczone w kadłubie po obu stronach przed kabiną pilota i przez niego obsługiwane, oraz dwa ruchome sprzężone karabiny maszynowe Lewis kal. 7,7 mm, umieszczone na obrotnicy lotniczej, obsługiwane przez strzelca.