Avia BH-26

Avia BH-26
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Czechosłowacja

Producent

Avia Co. Kbely

Konstruktor

Pavel Beneš
Miroslav Hajn

Typ

dwumiejscowy samolot myśliwski i rozpoznawczy

Konstrukcja

dwupłat o konstrukcji drewniana

Załoga

2 (pilot, strzelec/obserwator)

Historia
Data oblotu

6 maja 1926

Lata produkcji

1926

Liczba egz.

9

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Walter Jupiter IV

Moc

450 KM (331 kW)

Wymiary
Rozpiętość

10,80 m

Długość

8,85 m

Wysokość

3,20 m

Powierzchnia nośna

31,00 m²

Masa
Własna

1030 kg

Startowa

1630 kg

Osiągi
Prędkość maks.

242 km/h

Prędkość przelotowa

220 km/h

Prędkość wznoszenia

4,2 m/s

Pułap

8 500 m

Zasięg

530 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm (stałe), 2 sprzężone karabiny maszynowe Lewis kal. 7,7 mm (ruchome na obrotnicy)
Użytkownicy
 Czechosłowacja
Rzuty
Rzuty samolotu

Avia BH-26czechosłowacki dwumiejscowy samolot myśliwski i rozpoznawczy z okresu międzywojennego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu prac na samolotem Avia BH-21 rozpoczęto pracę nad kolejnym samolotem myśliwskim, dwumiejscowym. Tak opracowany samolot otrzymał oznaczenie BH-26 i był kontynuacją konstrukcji wytwórni Avia Co. Kbely. Ten samolot miał również pełnić rolę samolotu rozpoznawczego. Jego prototyp był gotowy na początku drugiego kwartału 1926 roku, a jego oblot odbył się 6 maja 1926 roku.

Po udanych testach w locie czechosłowackie lotnictwo wojskowe zamówiło krótką serię 8 samolotów tego typu, które zostały wyprodukowane w 1926 roku. Wobec braku dalszych zamówień prace nad tym samolotem zakończono.

Użycie w lotnictwie

[edytuj | edytuj kod]

Samoloty myśliwskie Avia BH-26 wprowadzono do czechosłowackiego lotnictwa wojskowego, gdzie użytkowano je w eskadrach myśliwskich obok samolotów Avia BH-21. W podobnym też okresie, tj. na początku lat trzydziestych, zaczęto je wycofywać z lotnictwa.

Opis techniczny

[edytuj | edytuj kod]

Samolot Avia BH-26 był dwupłatem o konstrukcji drewnianej. Kadłub o konstrukcji drewnianej, mieścił otwartą kabinę pilota oraz umieszczoną za nim kabinę strzelca/obserwatora. Płaty o konstrukcji drewnianej, kryte były płótnem. Samolot miał podwozie klasyczne – stałe.

Napęd stanowił silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Walter Jupiter IV.

Uzbrojenie stanowiły dwa zsynchronizowane karabiny maszynowe Vickers K kal. 7,7 mm, umieszczone w kadłubie po obu stronach przed kabiną pilota i przez niego obsługiwane, oraz dwa ruchome sprzężone karabiny maszynowe Lewis kal. 7,7 mm, umieszczone na obrotnicy lotniczej, obsługiwane przez strzelca.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]