Barbara Hulanicki

Ten artykuł dotyczy projektantki mody i wnętrz. Zobacz też: Barbara Hulanicka.
Barbara Hulanicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1936
Warszawa

Zawód, zajęcie

projektantka mody, architekt wnętrz

Miejsce zamieszkania

Miami (Floryda, USA)

Narodowość

brytyjska

Alma Mater

Brighton College of Art

Rodzice

Wiktoria i Witold Hulaniccy

Odznaczenia
Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Multimedia w Wikimedia Commons

Barbara Hulanicki (ur. 8 grudnia 1936 w Warszawie[1]) – brytyjska projektantka mody pochodzenia polskiego, która zdobyła sławę jako założycielka stylowego domu mody „Biba”[2]. W 2012 roku za osiągnięcia projektanckie odznaczona została przez królową Elżbietę II Orderem Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE)[3].

Młodość i początki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Jej ojcem był polski dyplomata Witold Hulanicki. W 1948 roku przebywał w Jerozolimie, gdzie został uprowadzony, a następnie zamordowany[4]. Po tym wydarzeniu rodzina przeniosła się do Brighton w Anglii[5][6]. Tutaj Barbara Hulanicki zdobyła wykształcenie. Po ukończeniu studiów na Akademii Sztuk Pięknych w Brighton (obecnie Uniwersytet w Brighton)[7], Hulanicki wygrała konkurs na kostiumy plażowe, zorganizowany przez dziennik „London Evening Standard” w 1955 roku[8].

Działalność w świecie mody rozpoczęła wykonując na własny rozrachunek szkice modnych kreacji dla różnych czasopism o modzie, jak „Vogue”, „Tatler” oraz „Women’s Wear Daily”[8].

Marka „Biba”

[edytuj | edytuj kod]

Nowy biznes

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1963 Barbara wspólnie z mężem Stephenem Fitz-Simonem uruchomiła firmę wysyłkową „Biba”, której klientami miały być młode kobiety. Wcześniej nie było możliwości nabycia tego typu modnej odzieży poza Londynem[9]. Firma została zasypana zleceniami na sukienkę bez rękawów z kraciastej bawełny, która pojawiła się wówczas w dzienniku Daily Mirror”[10]. Nowy produkt Hulanickiej dzięki kombinacji przystępnej ceny (25 szylingów – około 23 dzisiejszych funtów) i modnej stylizacji, zdobył uznanie młodych kobiet, które nie chciały ubierać się jak ich matki[11]. Rok później przy Abingdon Road 87 w londyńskim Kensington otworzono pierwszy sklep „Biba”, który oferował modne, atrakcyjne, tanie, wysokiej jakości ubrania oraz dodatki[9].

Popularność

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1966 Hulanicki przeniosła „Bibę” do budynku przy ulicy Kensington Church 19–21, stając się centrum dla każdego kto był zainteresowany nurtem swingujący Londyn. W sklepie pojawiły się aktorki Brigitte Bardot i Mia Farrow wraz z ówczesnym mężem Frankiem Sinatrą[12]. Dzięki lepszej lokalizacji, wysublimowanej, unikalnej atmosferze oraz bogatemu wystrojowi w stylach Art Nouveau i Art déco butik stał się popularnym miejscem zakupów[1]. Prowadząca muzyczny program telewizyjny Ready Steady Go! Cathy McGowan po odkryciu marki, była medialną prekursorką w promowaniu produktów Barbary poprzez noszenie jej ciuchów na wizji, a także zachwycając się nimi w obecności goszczących w audycji gwiazd sceny muzycznej m.in. Cilli Black[13]. Jako młoda dziewczyna Anna Wintour wkroczyła w świat mody jako ekspedientka domu mody „Biba”[14]. Sklep Hulanickiej stał się ulubionym miejscem spotkań i zakupów dla artystów – gwiazd filmowych i muzyków rockowych – takich jak Mick Jagger, David Bowie, czy Marianne Faithfull[15].

Koniec passy

[edytuj | edytuj kod]

Kres popularności firmy „Biba” był tak spektakularny, jak pojawienie się marki na rynku brytyjskim. Na przełomie 1975/1976 roku słabnąca i pogarszająca się sytuacja przedsiębiorstwa trwająca kilka miesięcy zakończyła się zniknięciem marki z rynku. Powodem zakończenia działalności „Biby” było utracenie przez Barbarę kontroli nad sklepem na rzecz jednej z najpotężniejszych firm deweloperskich i inwestycyjnych na Wyspach – British Land[9].

Dalsza kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po zamknięciu Biby Hulanicki nadal działała w świecie mody, projektując dla takich firm jak Fiorucci i Cacharel. W latach 1980–1992 zaprojektowała kolekcję ubranek dziecięcych „Minirock”, przeznaczoną na rynek japoński[16].

Po zamieszkaniu około 1999/2000 w Miami na Florydzie, zajęła się projektowaniem wnętrz, m.in. hoteli na Jamajce i wyspach Bahama dla firmy Island Outpost Group Chrisa Blackwella[16]. W 2006 roku Hulanicki zaprojektowała tapety dla europejskiej sieci sklepów detalicznych Habitat, oferujących wyposażenie domowe[17]. Jest ona także autorką wzorów tapet w stylu art nouveau dla zakładów Graham & Brown, produkujących ścienne materiały wykończeniowe[18]. Brytyjka wkroczyła także na rynek indyjski ze swoją kolekcją mody i artykułów gospodarstwa domowego[19].

Brytyjska sieć sklepów detalicznych Topshop, która otworzyła nowy sklep w Nowym Jorku w kwietniu 2009 roku, w tym samym miesiącu do sprzedaży wprowadziła kolekcję opartą na wzorach Hulanickiej[20].

Wystawa szkiców Hulanickiej w jednej z londyńskich galerii zainteresowała zaopatrzeniowców z sieci sklepowej „Topshop” i w rezultacie w ostatniej kolekcji tej sieci znalazły się zwiewne suknie szyfonowe i bluzki przypominające pierwotny styl „Biby”. Oprócz tego znalazły się też tam cieszące się dużym wzięciem wyroby z dzianiny ze wzorami pierwotnych szkiców Barbary, kostiumy bikini oraz krótki żakiet zamszowy. Kolekcja ta cieszyła się ogromną popularnością[21]. W tym samym czasie na rynek trafiła torebka w stylu art nouveau zaprojektowana przez Hulanicką dla firmy Coccinelle. Była to druga kolekcja toreb dla włoskiej marki przeznaczona na sezon wiosna/lato[22][23].

W 2009 roku Hulanicki odniosła się do sytuacji na rynku wzornictwa: „Nie ma zbyt dużej różnicy w dzisiejszych czasach w porównaniu z latami 70., aczkolwiek istnieje dziś większy wybór. Cechą charakterystyczną obu tych epok jest entuzjazm, jeśli tylko naciśniemy właściwy guzik.”[24].

W roku 2012 podczas noworocznej ceremonii Hulanicki została odznaczona Orderem Oficerskim Imperium Brytyjskiego (OBE) za osiągnięcia projektanckie[25].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jej rodzicami byli Wiktoria i Witold Hulaniccy[26]. Z tego małżeństwa oprócz Barbary urodziły się Beatrice (ur. 1938) i Biruta „Biba” (ur. 1942)[27][28]. Ojcem chrzestnym Barbary był Edward Śmigły-Rydz[26].

Na przełomie XX i XXI w. zamieszkała w Miami[27].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Gregory Votolato, Lisa Groshong: HULANICKI, Barbara. fashionencyclopedia.com. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  2. ↑ Weronika Płocha: Barbara Hulanicki – Biba, Swinging London i rewolucja w modzie – wywiad z projektantką. lamode.info, 14 marca 2013. [dostęp 2015-02-24].
  3. ↑ Barbara Hulanicki uhonorowana Orderem Imperium Brytyjskiego [online], TVP, 2 stycznia 2012 [dostęp 2015-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-24].
  4. ↑ Barbara Hulanicki wraca poznać tajemnicę zabitego w Jerozolimie ojca. wiadomosci.onet.pl (PAP), 18 grudnia 2011. [dostęp 2015-02-24].
  5. ↑ BBC Radio 4: Hardeep Singh Kohli, Dr Pamela Stephenson, Alan Root, Barbara Hulanicki, Nadine Mortimer-Smith. [dostęp 2012-12-27]. (ang.).
  6. ↑ Duncan Hall, The Argus: Biba And Beyond: Barbara Hulanicki [online], The Argus, 21 września 2012 [dostęp 2012-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-12] (ang.).
  7. ↑ Aleksandra Supryn, BIBA – powrót rewolucyjnej marki [online], Life4style.pl, 18 listopada 2014 [dostęp 2015-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-24].
  8. ↑ a b Barbara Hulanicki [online], Fashion Illustration Gallery [dostęp 2015-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-24] (ang.).
  9. ↑ a b c Viva Biba: The iconic fashion label's founder Barbara Hulanicki tells her extraordinary story. dailymail.co.uk, 23 sierpnia 2014. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  10. ↑ Barbara Hulanicki and Biba. vam.ac.uk. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  11. ↑ Lauren Cochrane: Biba’s Barbara Hulanicki: ‘Hips only came in with the pill’. theguardian.com, 11 września 2014. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  12. ↑ Biba wraca! Wszystko, co musisz wiedzieć o legendarnej marce [online], kimono.pl, 14 listopada 2014 [dostęp 2015-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-24].
  13. ↑ Luke Leitch: Lessons from the stylish: Barbara Hulanicki. fashion.telegraph.co.uk, 24 czerwca 2013. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  14. ↑ BIBA powraca! Barbara Hulanicki stworzy kolekcję jesień-zima 2015/2016!. vumag.pl. [dostęp 2015-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-24)].
  15. ↑ Biba founder Barbara Hulanicki comes to Bath in partnership with local designer Liz Cox [online], Bath Chronicle, 22 września 2014 [dostęp 2015-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-24] (ang.).
  16. ↑ a b Barbara Hulanicki: About Barbara. barbarahulanickidesign.com, luty 2012. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  17. ↑ Habitat's Barbara Hulanicki wallpaper. retrotogo.com, 9 listopada 2006. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  18. ↑ Barbara Hulanicki Wallpaper | Barbara Hulanicki at Graham and Brown. grahambrown.com. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  19. ↑ Carrie St James: Behind the design: Barbara Hulanicki. completehome.com.au („Home Design” vol. 16 #1). [dostęp 2015-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-24)]. (ang.).
  20. ↑ Laurelle Gilbert: Barbara Hulanicki talks to ELLE about her new collaboration for Topshop. elleuk.com, 21 kwietnia 2009. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  21. ↑ Renata Espinosa: Biba Founder Barbara Hulanicki Returns to Fashion with Topshop. fashionwiredaily.com, 23 kwietnia 2009. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  22. ↑ Jessica Bumpus: Hulanicki Seconds. vogue.co.uk, 26 marca 2009. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  23. ↑ You should know about... Barbara Hulanicki for George [online], handbag.com, 11 listopada 2010 [dostęp 2015-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-24] (ang.).
  24. ↑ Barbara Hulanicki, Clair Wayman, Lucy Feagins: Clair Wayman — The Design Files. thedesignfiles.net, 20 maja 2011. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  25. ↑ PAIiIZ | Newsletter PAIiIZ. [w:] Order Oficerski Imperium Brytyjskiego dla Barbary Hulanickiej [on-line]. paiz.gov.pl, 13 stycznia 2012. [dostęp 2015-02-24].
  26. ↑ a b Piotr Zychowicz. Tajemnicza śmierć polskiego konsula w Jerozolimie. „Uważam Rze”, s. 64, 66, 14 marca 2011. Paweł Lisicki – redaktor naczelny. Uważam Rze Sp. z o.o.. ISSN 2082-8292. 
  27. ↑ a b J. Anna Ludlow, 2017 - New Book / Old Poster, [w:] Biba Everything Else [online], jannaludlow.co.uk [dostęp 2020-12-12].
  28. ↑ Barbara Hulanicki, Biba: The fashion label's founder Barbara Hulanicki tells her story [online], Mail Online, 24 sierpnia 2014 [dostęp 2020-12-12] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]