Kościół tytularny | |||||||||||||||||
Fasada bazyliki | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
Rzym | ||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Parafia |
św. Marcelina i Piotra na Lateranie[1] | ||||||||||||||||
bazylika mniejsza • nadający tytuł |
|||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Rzymu | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Włoch | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Lacjum | |||||||||||||||||
41°53′20,1″N 12°30′16,1″E/41,888917 12,504472 | |||||||||||||||||
Strona internetowa |
Bazylika św. Antoniego z Padwy na Eskwilinie (wł. Basilica di Sant'Antonio da Padova all'Esquilino) − bazylika w Rzymie na Eskwilinie przy Via Merulana, od 1960 tytularny kościół kardynalski, ustanowiony przez papieża Jana XXIII[2]. Nazywana również Bazyliką św. Antoniego z Padwy na Lateranie.
Świątynia ta jest kościołem rektoralnym parafii św. Marcelina i Piotra na Lateranie oraz kościołem tytularnym, mającym również rangę bazyliki mniejszej[1].
Kościół znajduje się w XV Rione Rzymu – Esquilino przy Via Merulana 124.
Kościół wraz z okalającym klasztorem powstał według projektu rzymskiego architekta Luca Carimini w latach 1884-1888. Franciszkanie zostali pozbawieni swojego klasztoru na Aracoeli w Rzymie, gdzie wzniesiono monumentalny pomnik Ołtarz Ojczyzny. Nowy kościół i klasztor miały stać się jedną z ich nowych siedzib na terenie Wiecznego Miasta. Kościół poświęcił 4 grudnia 1887 kard. Lucido Maria Parocchi[3].
Od strony ulicy do bazyliki wchodzi się przez podwójne schody, w których centrum znajduje się statua patrona świątyni św. Antoniego Padewskiego trzymającego Dzieciątko Jezus.
Bazylika dzieli się na trzy nawy. Oddzielają je od siebie kolumnady z czerwonego granitu. Kościół posiada boczne kaplice i chór[4][5]. Za ołtarzem głównym znajduje się chór zakonny ze stallami oraz absydą ozdobioną freskami[6]. Malowidło przedstawiające Apoteozę zakonu franciszkańskiego jest dziełem o. Bonaventury Loffredo da Alghero.
Obrazy w ołtarzach bocznych:
W dolnym kościele, podzielonym na trzy nawy kolumnadami z trawertynu, znajduje się 45 marmurowych ołtarzy, które kiedyś służyły kapłanom-studentom Antonianum do odprawiania mszy świętych w czasach przed soborem watykańskim II[7].
Bazylika św. Antoniego z Padwy na Eskwilinie jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sancti Antonii Patavini de Urbe)[8].