|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(S)-N-benzylo-N-metylo-1-fenylopropano-2-amina
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
N-benzylo-N-α-dimetylofenetyloamina
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C17H21N
|
Masa molowa
|
239,36 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
156-08-1 5411-22-3 (chlorowodorek)
|
PubChem
|
2341
|
DrugBank
|
DB00865
|
SMILES
|
CC(CC1=CC=CC=C1)N(C)CC2=CC=CC=C2
|
|
|
Niebezpieczeństwa
|
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-04-02]
|
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie podanej karty charakterystyki chlorowodorek benzfetaminy
|
|
|
Zwroty H
|
H301, H311, H331, H361
|
Zwroty P
|
P261, P280, P301+P310, P311
|
|
Europejskie oznakowanie substancji
|
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
Na podstawie podanej karty charakterystyki
|
|
Toksyczny (T)
|
|
|
Zwroty R
|
R23/24/25, R63
|
Zwroty S
|
S45, S36/37/39, S22
|
|
Numer RTECS
|
SG9625000
|
Dawka śmiertelna
|
LD50 160 mg/kg (szczur, doustnie)[2]
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
Legalność w Polsce
|
substancja psychotropowa grupy IV-P
|
Farmakokinetyka
|
|
Działanie
|
stymulujące, zmniejszające łaknienie
|
Okres półtrwania
|
16–31 h
|
Wiązanie z białkami osocza i tkanek
|
75–99%
|
Metabolizm
|
wątrobowy
|
|
Uwagi terapeutyczne
|
|
Drogi podawania
|
doustnie
|
|
|