Black Bullet

Black Bullet
jap. ブラック・ブレット
(Burakku Buretto)
Gatunekdramat, komedia, przygodowy, postapokaliptyczny, science fiction
Light novel
AutorShiden Kanzaki
ArtystaSaki Ukai
WydawcaASCII Media Works
Wydawana10 lipca 2011 – 10 kwietnia 2014 (zawieszenie)[a]
Liczba tomów7
Manga
AutorShiden Kanzaki
ArtystaMorinohon
WydawcaASCII Media Works
Odbiorcyseinen
Drukowana wDengeki Maoh
Wydawana27 sierpnia 2012 – 27 czerwca 2014
Liczba tomów4
Telewizyjny serial anime
ReżyserMasayuki Kojima
ProducentAsuka Yamazaki
Fuminori Yamazaki
Mitsutoshi Ogura
Yasutaka Kurosaki
ScenariuszTatsuhiko Urahata
Kurasumi Sunayama
Sayaka Harada
MuzykaShirō Sagisu
StudioKinema Citrus
Orange
Stacja telewizyjnaAT-X, Tokyo MX, Sun TV, tvk, KBS, TV Aichi, BS11, TSC
Premierowa emisja8 kwietnia – 1 lipca 2014
Liczba odcinków13

Black Bullet (jap. ブラック・ブレット Burakku Buretto) – powieść ilustrowana opracowana przez Shidena Kanzakiego i ilustrowana przez Saki Ukai, wydawana nakładem wydawnictwa ASCII Media Works pod imprintem Dengeki Bunko od 10 lipca 2011[1] do czasu jej zawieszenia w dniu 10 kwietnia 2014, po wydaniu 7 tomów[2].

Na podstawie powstała adaptacja w formie mangi i telewizyjnego serialu anime.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Akcja serii rozgrywa się w 2021 roku, wtedy to ludzkość zostaje spustoszona przez epidemię pasożytniczego wirusa Gastrea i jest zmuszona żyć w murach Monolitu, które powstały z Varanium – metalu, który jest w stanie powstrzymać dalszy rozwój epidemii. Wkrótce dzieci, które urodziły się z wirusem Gastrea i uzyskały w rezultacie nadludzkie zdolności, zostają odkryte i nazwane „dziećmi przeklętymi”, które mogłyby być tylko kobietami.

Aby walczyć z wirusem, powstaje Civil Securities, które nawiązuje współpracę z parą Inicjatorów, którzy są przeklętymi dziećmi, oraz Promotorem, służącym do ich prowadzenia. 10 lat po epidemii Rentarō Satomi, licealista, który jest również promotorem w Agencji Bezpieczeństwa Cywilnego Tendō należącej do jego przyjaciółki z dzieciństwa, Kisary Tendō, wraz ze swoją inicjatorką, Enju Aiharą, prowadzi misje, aby zapobiec zniszczeniu obszaru Tokio i świata.

Bohaterowie

[edytuj | edytuj kod]
 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Powieść ilustrowana

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy tom powieści ilustrowanej ukazał się w sprzedaży 10 lipca 2011[1], zaś kolejne wydawane były nakładem wydawnictwa ASCII Media Works pod imprintem Dengeki Bunko. Po wydaniu siódmego tomu w dniu 10 kwietnia 2014[2], nagle dalsza publikacja została zawieszona.

Poza Japonią, powieść ilustrowana ukazywała się w Stanach Zjednoczonych nakładem wydawnictwa Yen Press, zaś wszystkie tomy wydawane były od 18 sierpnia 2015[3] do 19 września 2017[4].

NrJęzyk japońskiJęzyk angielski
Data wydaniaISBNData wydaniaISBN
110 lipca 2011[1]ISBN 978-4-04-870596-718 sierpnia 2015[3]ISBN 978-0-31-630499-3
Tytuł
Kami o mezashita monotachi (jap. 神を目指した者たち)
28 października 2011[5]ISBN 978-4-04-870820-315 grudnia 2015[6]ISBN 978-0-31-634489-0
Tytuł
VS shinsan kibō no sogekihei (jap. VS神算鬼謀の狙撃兵)
310 maja 2012[7]ISBN 978-4-04-886477-019 kwietnia 2016[8]ISBN 978-0-31-634490-6
Tytuł
Honō ni yoru sekai no hametsu (jap. 炎による世界の破滅)
410 sierpnia 2012[9]ISBN 978-4-04-886797-930 sierpnia 2016[10]ISBN 978-0-316-34491-3
Tytuł
Fukushū suru wa ware ni ari (jap. 復讐するは我にあり)
510 lipca 2013[11]ISBN 978-4-04-891761-220 grudnia 2016[12]ISBN 978-0-316-34492-0
Tytuł
Tōbōhan, Satomi Rentarō (jap. 逃亡犯、里見蓮太郎)
610 października 2013[13]ISBN 978-4-04-866008-218 kwietnia 2017[14]ISBN 978-0-316-34494-4
Tytuł
Rengoku no hōkōsha (jap. 煉獄の彷徨者)
710 kwietnia 2014[2]ISBN 978-4-04-866472-119 września 2017[4]ISBN 978-0-316-51064-6
Tytuł
Sekai henkaku no jūdan (jap. 世界変革の銃弾)

Manga

[edytuj | edytuj kod]

W oparciu o powieść ilustrowaną, powstała manga, za której ilustracje odpowiadał Morinohon. Kolejne rozdziały publikowane były na łamach czasopisma „Dengeki Maoh” od 27 sierpnia 2012[15] do 27 czerwca 2014[16]. Wszystkie z nich zostały później skompilowane do 4 tomów, które wydawane były od 27 maja 2013[17] do 27 czerwca 2014[18].

Poza Japonią, manga ukazywała się w Stanach Zjednoczonych nakładem wydawnictwa Yen Press, zaś wszystkie tomy wydawane były od 22 września 2015[19] do 28 czerwca 2016[20].

NrJęzyk japońskiJęzyk angielski
Data wydaniaISBNData wydaniaISBN
127 maja 2013[17]ISBN 978-4-04-891196-222 września 2015[19]ISBN 978-0-316-34503-3
210 lipca 2013[21]ISBN 978-4-04-891805-315 grudnia 2015[22]ISBN 978-0-316-34513-2
310 października 2013[23]ISBN 978-4-04-891970-822 marca 2016[24]ISBN 978-0-316-34532-3
427 czerwca 2014[18]ISBN 978-4-04-866665-728 czerwca 2016[20]ISBN 978-0-316-27236-0

Anime

[edytuj | edytuj kod]

Produkcja adaptacji w formie telewizyjnego serialu anime została zapowiedziana 6 października 2013, przy okazji odbywającego się festiwalu Dengeki Bunko's Autumn Festival 2013[25]. 8 grudnia podano do wiadomości, że premiera będzie miała miejsce w kwietniu 2014[26], a potem datę tą doprecyzowano na 8 kwietnia, która ogłoszona została 15 marca[27][28]. Razem wyprodukowano 13 odcinków[29], których kolejne z nich emitowane były premierowo na antenie AT-X w każdy wtorek o 22.30[30]. Ostatni odcinek wyemitowany został 1 lipca[29].

Za reżyserię odpowiadał Masayuki Kojima, producentami byli Asuka Yamazaki, Fuminori Yamazaki, Mitsutoshi Ogura i Yasutaka Kurosaki, zaś scenarzystami – Tatsuhiko Urahata, Kurasumi Sunayama i Sayaka Harada. Za produkcję wykonawczą odpowiadały studia Kinema Citrus oraz Orange.

Muzyka

[edytuj | edytuj kod]

Muzykę w openingu wykonuje zespół fripSide – nazwa utworu jest taka sama jak nazwa serii (lecz zapisywana jest małą literą, tzw. „black bullet”), zaś w endingu – Nagi Yanagi, gdzie użyty został utwór „Tokohana” (jap. トコハナ)[31].

Spis odcinków

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Tytuł odcinka Premiera[29]
1 Saigo no kibō
(最後の希望) 		8 kwietnia 2014
2 Kyōki no kamen
(狂気の仮面) 		15 kwietnia 2014
3 Unmei no kodomotachi
(運命の子供たち) 		22 kwietnia 2014
4 Kuro no jūdan
(黒の銃弾) 		29 kwietnia 2014
5 Beni kuro no ansatsusha
(紅黒の暗殺者) 		6 maja 2014
6 Tragic Irony
Torajikku Aironī (トラジック・アイロニー) 		13 maja 2014
7 Seijaku no tsukiyo, yoake no sora
(静寂の月夜、夜明けの空) 		20 maja 2014
8 Kyōkai sen no sekihi
(境界線の石碑) 		27 maja 2014
9 Kekkai no moribito
(結界の守人) 		3 czerwca 2014
10 Tōkyō Area bōei sen
Tōkyō Eria bōei sen (東京エリア防衛戦) 		10 czerwca 2014
11 Taurus no shinzō, hikari no yari
Taurusu no shinzō, hikari no yari (タウルスの心臓、光の槍) 		17 czerwca 2014
12 Crisis Point
Kuraishisu Pointo (クライシス・ポイント) 		24 czerwca 2014
13 Kami o mezashita monotachi
(神を目指した者たち) 		1 lipca 2014

Blu-ray/DVD

[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie odcinki zostały skompilowane do siedmiu wydań na Blu-ray i DVD. Pierwsze z nich zostało wydane 2 lipca 2014, natomiast ostatnie – 7 stycznia 2015. Następnie, 9 listopada 2016 w sprzedaży ukazało się kompletne wydanie (BOX), w którym znajdują się wszystkie 13 odcinków[32].

Spis tomów

[edytuj | edytuj kod]
Tom Odcinki Data wydania Kod Źródło
Blu-ray DVD
1 1 i 2 2 lipca 2014 GNXA-1661 GNBA-1871 [33]
2 3 i 4 6 sierpnia 2014 GNXA-1662 GNBA-1872 [34]
3 5 i 6 3 września 2014 GNXA-1663 GNBA-1873 [35]
4 7 8 października 2014 GNXA-1664 GNBA-1874 [36]
5 8 i 9 5 listopada 2014 GNXA-1665 GNBA-1875 [37]
6 10 i 11 3 grudnia 2014 GNXA-1666 GNBA-1876 [38]
7 12 i 13 7 stycznia 2015 GNXA-1667 GNBA-1877 [39]
BOX 9 listopada 2016 GNXA-1670 – [40]

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy odcinek anime był recenzowany przez pięciu redaktorów serwisu Anime News Network[41]:

  • Hope Chapman uznał, że można go oglądać w scenach akcji, mimo że jest kolejną leniwą adaptacją powieści ilustrowanych. Ponadto uznał kobietę drugoplanową za naganną, wyróżniając portret Enju Aihary jako przynęty otaku;
  • Bamboo Dong i Carl Kimlinger pochwalili anime za to, że ma przyzwoity scenariusz i zostawia wystarczająco dużo miejsca na rozwój historii i postaci. Bamboo Dong powiedział, że może być lepszy w późniejszych odcinkach, podczas gdy Carl Kimlinger krytykował anime za to, że jest takie samo, jak każde inne tego samego pokroju;
  • Rebecca Silverman powiedziała, że założenie było zaintrygowane efektami wizualnymi, które przyciągają uwagę, ale musi pracować nad tempem i rozwojem historii, aby osiągnąć swój potencjał.
  • Theron Martin, uznając schematy opowieści za ogólne i wypełnione pułapkami otaku, był pełen nadziei ze względu na techniczne aspekty, które uzupełniają sceny akcji i poczucie intryg w całym tekście, stwierdzając, że „wygląda na to, że może to być zabawna (choć niekoniecznie oryginalna) akcja, zwłaszcza jeśli rozwiązane zostaną załamania”.

Richard Eisenbeis z portalu Kotaku był negatywnie nastawiony do serii, mówiąc, że ma dobrą koncepcję, ale ugrzązł w amalgamacie gatunków, które nie pasują do siebie. Ponadto stwierdził, że podąża za schematycznym planem wyznaczonym przez inne tytuły i jest wypełnione dziurami w fabule, które wymagają zawieszenia niewiary, stwierdzając, że „Ostatecznie po prostu nie poleciłbym nikomu Black Bullet. To bałagan w anime[42].

Z kolei Allen Moody, piszący dla THEM Anime Reviews, był krytyczny wobec stereotypowych aspektów haremu w anime, ale pochwalił zarówno Seitenshi, jak i Enju, przypisując jej cechę bycia „łagodną, a jednocześnie silną i zdecydowaną”, a drugą za jej związek z Rentarō – „emocjonalnie głębszy i bardziej złożony niż zauroczenie loliconem”. Redaktor pochwalił także sceny akcji za połączenie grafiki komputerowej i tradycyjnej animacji oraz za „pomysłowo pomyślane” projekty wirusa Gastrea[43].

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Zawieszenie serii wynikało z braku publikacji kolejnych tomów (od momentu wydania 7. tomu) – nie wiadomo, co było tego powodem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c ブラック・ブレット　神を目指した者たち, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  2. ↑ a b c ブラック・ブレット７ 世界変革の銃弾, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  3. ↑ a b Black Bullet, Vol. 1 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  4. ↑ a b Black Bullet, Vol. 7 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  5. ↑ ブラック・ブレット２　ＶＳ神算鬼謀の狙撃兵, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  6. ↑ Black Bullet, Vol. 2 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  7. ↑ ブラック・ブレット３　炎による世界の破滅, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  8. ↑ Black Bullet, Vol. 3 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  9. ↑ ブラック・ブレット４　復讐するは我にあり, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  10. ↑ Black Bullet, Vol. 4 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  11. ↑ ブラック・ブレット５ 逃亡犯、里見蓮太郎, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  12. ↑ Black Bullet, Vol. 5 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  13. ↑ ブラック・ブレット６ 煉獄の彷徨者, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  14. ↑ Black Bullet, Vol. 6 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  15. ↑ 電撃マオウ 2012年10月号, [w:] ASCII Media Works [online], asciimw.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  16. ↑ 電撃マオウ 2014年8月号, [w:] ASCII Media Works [online], asciimw.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  17. ↑ a b ブラック・ブレット　０１, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  18. ↑ a b ブラック・ブレット　０４, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  19. ↑ a b Black Bullet, Vol. 1 (manga), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  20. ↑ a b Black Bullet, Vol. 4 (manga), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  21. ↑ ブラック・ブレット　０２, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  22. ↑ Black Bullet, Vol. 2 (manga), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  23. ↑ ブラック・ブレット　０３, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  24. ↑ Black Bullet, Vol. 3 (manga), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  25. ↑ Sarah Nelkin, Black Bullet Light Novels Get Anime by Kinema Citrus, [w:] Anime News Network [online], www.animenewsnetwork.com, 6 października 2013 [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  26. ↑ Lynzee Loveridge, Black Bullet TV Anime Stars Aoi Yuki, Yui Horie, [w:] Anime News Network [online], www.animenewsnetwork.com, 8 grudnia 2013 [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  27. ↑ Sarah Nelkin, Black Bullet TV Anime's 2nd Promo Previews fripside Song, [w:] Anime News Network [online], www.animenewsnetwork.com, 15 marca 2014 [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  28. ↑ NBCUniversal Anime/Music, TVアニメ「ブラック・ブレット」PV第2弾, [w:] YouTube [online], www.youtube.com, 15 marca 2014 [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  29. ↑ a b c Black Bullet (TV) [Episode titles], [w:] Anime News Network [online], www.animenewsnetwork.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  30. ↑ ON AIR, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  31. ↑ CD, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  32. ↑ Blu-ray＆DVD, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  33. ↑ ブラック・ブレット１, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  34. ↑ ブラック・ブレット２, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  35. ↑ ブラック・ブレット３, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  36. ↑ ブラック・ブレット４, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  37. ↑ ブラック・ブレット５, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  38. ↑ ブラック・ブレット６, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  39. ↑ ブラック・ブレット７, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  40. ↑ ブラック・ブレット Blu-ray BOX, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
  41. ↑ Hope Chapman i inni, The Spring 2014 Anime Preview Guide, [w:] Anime News Network [online], www.animenewsnetwork.com, 8 kwietnia 2014 [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  42. ↑ Richard Eisenbeis, Black Bullet Irredeemably Ruins An Otherwise Good Premise, [w:] Kotaku [online], kotaku.com, 29 lipca 2014 [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  43. ↑ Black Bullet, [w:] THEM Anime Reviews [online], themanime.org [dostęp 2020-11-22] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]