Bobby Cox

Bobby Cox

trzeciobazowy
Pełne imię i nazwisko	Robert Joseph Cox
Data i miejsce urodzenia	21 maja 1941 Tulsa
Odbijał	prawą
Rzucał	prawą
Debiut	14 kwietnia 1968
Ostatni występ	1 października 1969
Statystyki
Średnia uderzeń	0,225
Home runy	9
Uderzenia	141
RBI	58
Kariera klubowa
Lata Kluby 1968–1969 New York Yankees
Kariera menedżerska
Lata Kluby 1978–1981 Atlanta Braves 1982–1985 Toronto Blue Jays 1990–2010 Atlanta Braves
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia	2014
Metoda elekcji	Expansion Era Committee

Robert Joseph Cox (ur. 21 maja 1941) – amerykański baseballista, który występował na pozycji trzeciobazowego, menadżer zespołów MLB i menadżer generalny.

Kariera zawodnicza

Przed rozpoczęciem sezonu 1959 podpisał kontrakt z organizacją Los Angeles Dodgers, gdzie przez pięć lat grał w klubach farmerskich tego zespołu. Następnie w 1964 został wybrany w drafcie MiLB przez Chicago Cubs, skąd w 1966 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Atlanta Braves. Po rozegraniu 99 meczów w zespole Richmond Braves z Triple-A, został oddany do New York Yankees^[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 14 kwietnia 1968 w meczu przeciwko Minnesota Twins jako pinch hitter. 1 października 1969 zaliczył ostatni występ w MLB^[3]. Z powodu słabego stanu kolan zmuszony był przedwcześnie zakończyć karierę zawodniczą^[1].

Bobby Cox po wyrzuceniu przez sędziego z boiska w jednym z meczów w sezonie 2009.

Kariera menedżerska

W 1971 został menadżerem zespołu farmerskiego Yankees, Fort Lauderdale Yankees z Class-A. W sezonie 1972 prowadząc West Haven Yankees z Double-A zdobył mistrzostwo Eastern League. W latach 1973–1976 był menadżerem Syracuse Chiefs z Triple-A, z którym w 1976 wywalczył mistrzostwo International League. W sezonie 1977 był trenerem pierwszej bazy w New York Yankees^[1]. W 1978 został menadżerem Atlanta Braves i pełnił tę funkcję do 1981 roku osiągając bilans zwycięstw i porażek 266–323. W latach 1982–1985 prowadził Toronto Blue Jays, zaliczając w sezonie 1985 najlepszy bilans w historii klubu (99–62), jednak ulegając w American League Championship Series, późniejszemu triumfatorowi w World Series Kansas City Royals 3–4, mimo prowadzenia w serii 3–1; w sezonie 1985 Cox otrzymał nagrodę AL Manager of the Year Award^[1][4].

W październiku 1985 został menadżerem generalnym Atlanta Braves, a 22 czerwca 1990 mianował siebie na stanowisko menadżera klubu^[1]. W sezonie 1991 Braves zostali pierwszym klubem, obok Minnesota Twins, który zajął pierwsze miejsce w dywizji w rundzie zasadniczej, będąc na ostatnim miejscu w sezonie poprzednim^[5][6]. Obydwa zespoły zdobyły wówczas mistrzostwa ligi i spotkały się w World Series, w których Braves ulegli 3–4^[5]. Cox został ponownie wybrany najlepszym menadżerem i został pierwszym, który otrzymał tę nagrodę zarówno w American League, jak i National League^[1].

Rok później Braves osiągnęli najlepszy bilans w historii klubu 104–58 i zdobyli mistrzostwo National League; w World Series przegrali drugi raz z rzędu, z Toronto Blue Jays 2–4^[5]. W sezonie 1995 Cox poprowadził zespół do pierwszego po przeniesieniu siedziby klubu do Atlanty zwycięstwa w World Series, po pokonaniu Cleveland Indians 4–2^[1]. W 2005 Braves zdobyli mistrzostwo NL East dwunasty raz z rzędu, a Cox po raz czwarty otrzymał nagrodę dla najlepszego menadżera w lidze^[1]. 8 czerwca 2009 w meczu z Pittsburgh Pirates, zaliczył 2000. zwycięstwo jako menadżer Braves^[7]. Po raz ostatni poprowadził zespół 11 października 2010 w meczu National League Division Series przeciwko San Francisco Giants^[8].

W karierze menadżerskiej zanotował bilans 2413–1930–3, co daje mu czwarte miejsce w klasyfikacji wszech czasów pod względem zwycięstw za Conniem Mackiem, Johnem McGrawem i Tonym La Russą^[1][9]. 12 sierpnia 2011 przed meczem z Chicago Cubs miała miejsce ceremonia zastrzeżenia numeru 6, z którym Cox występował jako menadżer Braves^[10].

Baseball Hall of Fame

9 grudnia 2013 został wybrany jednogłośnie przez 16 członków Expansion Era Committee do Galerii Sław Baseballu^[11]. Ceremonia wprowadzenia do Baseball Hall of Fame odbyła się 27 lipca 2014^[12].

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda/wyróżnienie	Lata	Źródło
2× zwycięzca w World Series	1977, 1995	[1]
4× Manager of the Year Award	1985, 1991, 2004, 2005	[1]
Baseball Hall of Fame	od 2014	[11]
# 6 zastrzeżony przez Braves	2011	[10]

Statystyki menadżerskie

Lata	Klub	Liga	Mecze	Zwycięstwa	Porażki	Proc. zw. i por.
1978–1981, 1990–2010	Atlanta Braves	NL	3860	2149	1709	0,557
1982–1985	Toronto Blue Jays	AL	648	355	292	0,549
Łącznie w karierze[13]			4508	2504	2001	0,556

Przypisy

1. Manager & Coaches - Bobby Cox. braves.mlb.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
2. Bobby Cox Minor League Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
3. Bobby Cox Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
4. Toronto Blue Jays Team History & Encyclopedia. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
5. Atlanta Braves Team History & Encyclopedia. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
6. Minnesota Twins Team History & Encyclopedia. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
7. Extra-innings win gives Cox No. 2,000 with organization. mlb.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
8. Injury-plagued club gave its all for Cox, but NLDS run ends. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
9. All-Time Manager Register. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
10. Cox humbled by entrance into Braves' Hall. mlb.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
11. Braves legend Cox elected to Hall of Fame. braves.mlb.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
12. Emotions building for large Hall of Fame class. mlb.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
13. Bobby Cox Managerial Record. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 107420962
• LCCN: no2010024221

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: biography/Bobby-Cox