Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk chemicznych | |
Specjalność: chemia farmaceutyczna, chemia organiczna | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Polska Akademia Nauk | |
Status |
członek rzeczywisty |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Rektor AM we Wrocławiu | |
Odznaczenia | |
Bogusław Bobrański (ur. 10 maja 1904 r. w Nowym Sączu, zm. 28 czerwca 1991 we Wrocławiu) – polski profesor doktor habilitowany chemii organicznej oraz farmacji. Rektor Akademii Medycznej we Wrocławiu w latach 1957–1962 przez dwie kadencje.
Absolwent Wydziału Chemicznego Politechniki Lwowskiej. Dyplom inżyniera odebrał w 1926 r., ale już rok wcześniej pracował w Katedrze Chemii Organicznej swojej uczelni pod kierunkiem prof. Edwarda Suchardy. Stopień doktora uzyskał w 1929 r. a habilitację w 1932 r. Wtedy też został kierownikiem Zakładu Chemii Organicznej i Farmaceutycznej na Oddziale Farmacji Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Podczas wojny, krótko pracował jako profesor w Państwowym Instytucie Medycznym we Lwowie, kierując Zakładem Chemii Farmaceutycznej. Po przymusowym wysiedleniu ze Lwowa w 1946 znalazł się we Wrocławiu. Pracował na Oddziale Farmaceutycznym przy Wydziale Lekarskim miejscowej Politechniki i Uniwersytetu. Został kierownikiem Katedry Chemii Organicznej i Farmaceutycznej wrocławskiej Akademii Medycznej. W 1956 został mianowany profesorem zwyczajnym.
Prowadził szerokie badania nad związkami organicznymi, szczególnie nad lekami psychotropowymi. W 1956 roku zsyntetyzował związek barbiturowy proksybarbal, który po pozytywnych próbach klinicznych znalazł zastosowanie w lecznictwie polskim pod nazwą handlową leku Ipronal, oraz na Węgrzech jako Vasalgin[1]. Współpracował z przemysłem chemicznym i farmaceutycznym.
Napisał 150 prac eksperymentalnych w kraju i za granicą oraz podręczników akademickich. Promotor szesnastu prac doktorskich. Pięciu z doktorantów prof. Bobrańskiego zostało później profesorami.
Pomimo żelaznej kurtyny, często wyjeżdżał na zjazdy naukowe do USA, Szwajcarii, Danii, Austrii, Holandii. Zapraszany na wykłady w Marsylii, Montpellier, Tuluzie, Lyonie, Paryżu, Bordeaux oraz na uniwersytetach w Szwecji i we Włoszech.
Od 2018 roku jest patronem ulicy na wrocławskim Gaju[4].