Dariusz Fornalak

Dariusz Fornalak
Ilustracja
Dariusz Fornalak (2011)
Pełne imię i nazwisko

Dariusz Henryk Fornalak

Data i miejsce urodzenia

15 października 1965
Katowice

Wzrost

179 cm

Pozycja

pomocnik, obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
Stadion Śląski Chorzów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983–1996 Ruch Chorzów 298 (12)
1997 Sokół Tychy 7 (0)
1997–1998 Polonia/Szombierki Bytom 36 (5)
1999–2000 Pogoń Szczecin 41 (4)
2001–2002 Arka Gdynia 46 (2)
W sumie: 428 (23)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1989  Polska 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2003 Rozwój Katowice
2003–2005 Ruch Chorzów (asystent)
2005 Ruch Chorzów
2006–2007 Polonia Bytom
2008 Zagłębie Lubin
2009–2010 Piast Gliwice
2010 GKS Katowice
2011–2012 Polonia Bytom
2012–2014 Ruch Chorzów (asystent)
2014–2015 Pogoń Szczecin (asystent)
2016–2017 Podbeskidzie Bielsko-Biała (asystent)
2018 Ruch Chorzów
2019 Ruch Chorzów (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Dariusz Henryk Fornalak (ur. 15 października 1965 w Katowicach) – polski piłkarz i trener. Występował na pozycji środkowego pomocnika, lub obrońcy, dwukrotny reprezentant Polski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Jako piłkarz najdłużej grał w drużynie Ruchu Chorzów – spędził tam 12 sezonów (19831995), rozegrał 298 meczów i strzelił 12 bramek. W tym czasie został także powołany do reprezentacji Polski na mecze z Gwatemalą i Meksykiem. Z Ruchem zdobył tytuł Mistrza Polski w 1989 roku. Z drużyny odszedł w atmosferze skandalu będąc nieoficjalnie oskarżonym o sprzedanie meczu z Górnikiem Zabrze wraz z Mirosławem Mosórem i Dariuszem Gęsiorem[1]. Według relacji ostatniego z nich: „Okoliczności odejścia z Ruchu nie były najbardziej przyjemne, ale ja do tych spraw już nie wracam. Najważniejsze dla mnie było, że jak potem przyjechałem na Cichą z nowym klubem, to kibice przyjęli mnie ciepło, natomiast wygwizdali działaczy, którzy nas tak źle potraktowali”[2].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Powrócił w 2003 r., po trzecim w historii spadku Ruchu do II ligi, w charakterze II trenera u boku Jerzego Wyrobka. Po rezygnacji Wyrobka ze stanowiska, od 5 maja do 22 listopada 2005 Dariusz Fornalak był pierwszym trenerem Ruchu, jednak po wyjazdowej porażce 1:2 z Polonią Bytom został zwolniony.

W sezonie 2006/2007 został trenerem bytomskiej Polonii, zastępując na ławce trenerskiej Michała Probierza, który został trenerem Widzewa Łódź. W rundzie jesiennej zajął z Polonią piąte miejsce w tabeli II ligi.

Wiosną tylko dopełnił dzieła i bytomianie po raz pierwszy od 21 lat awansowali w sezonie 2007/2008 do Ekstraklasy, a Fornalak rozpoczął kurs mający na celu uzyskanie licencji trenerskiej UEFA Pro Licence.

Został zwolniony w grudniu 2007 r. ze stanowiska, a jego miejsce zajął Michał Probierz.

21 czerwca 2010 r. został trenerem GKS-u Katowice[3]. 28 sierpnia 2010 po przegranym meczu ligowym z Podbeskidziem Bielsko–Biała (1:6) podał się do dymisji[4].

Od 24 maja 2011 do 30 czerwca 2012 pełnił funkcję pierwszego trenera Polonii Bytom. W latach 2013–2014 Fornalak pełnił funkcję asystenta trenera Ján Kociana w Ruchu Chorzów[5]. Pod koniec 2014 roku, przeniósł się do Pogoni Szczecin, gdzie również został asystentem słowackiego szkoleniowca. Piątego kwietnia 2018 roku został trenerem Ruchu Chorzów[6], gdzie pracował do 1 listopada 2018 roku.

Reprezentacja Polski

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dariusz Fornalak dla 'Gazety': - Ruch musi sobie przypomnieć, jak się wygrywa Sport [online], Sport.pl [dostęp 2019-06-02] (pol.).
  2. Wojciech Todur, Gęsior wróci do Ruchu? Sport [online], Sport.pl [dostęp 2019-06-02] (pol.).
  3. PAP: Dariusz Fornalak trenerem GKS Katowice. sportowefakty.pl, 2010-06-21. [dostęp 2010-06-23].
  4. Marcin Ziach: Tąpnęło przy Bukowej: Poleciały pierwsze głowy w Gieksie. sportowefakty.pl, 2010-08-30. [dostęp 2010-09-18].
  5. Ruch Chorzów: Ruch przedstawił nowego trenera. ruchchorzow.com.pl, 2013-09-19. [dostęp 2013-09-20].
  6. Przegląd Sportowy: Dariusz Fornalak został trenerem Ruchu!. przegladsportowy.pl, 2018-04-05. [dostęp 2018-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-12)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]