Dia Ewtimowa

Dia Ewtimowa
Ilustracja
Państwo

 Bułgaria

Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1987
Chaskowo

Wzrost

168 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 10 ITF

Najwyżej w rankingu

145 (31 października 2011)

Australian Open

1Q (2012)

Wimbledon

1Q (2012)

US Open

3Q (2012)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 19 ITF

Najwyżej w rankingu

228 (23 czerwca 2014)

Multimedia w Wikimedia Commons

Dia Ewtimowa, bułg. Диа Евтимова (ur. 30 kwietnia 1987 w Chaskowie) – bułgarska tenisistka.

Swoją karierę rozpoczęła w wieku piętnastu lat, we wrześniu 2002 roku, biorąc udział z dziką kartą w kwalifikacjach do turnieju ITF w Sofii. Po trzysetowym meczu w pierwszej rundzie przegrała z Gruzinką Margalitą Czachnaszwili. Pierwszy mecz w turnieju głównym zagrała w sierpniu 2003 roku w chorwackim Mariborze, w którym po przejściu kwalifikacji odpadła w pierwszej rundzie fazy głównej. Jeszcze tego samego roku w listopadzie jako kwalifikantka osiągnęła ćwierćfinał turnieju w Ramat ha-Szaron, pokonując, między innymi, Wiktoryję Azarankę. W 2004 roku kontynuowała grę w turniejach ITF, a jej największym osiągnięciem był półfinał turnieju w Mariborze. W następnym roku dwukrotnie dochodziła do finałów podobnych imprez, ale za każdym razem przegrywała. Przełomowym w karierze był rok 2006. Na przełomie maja i czerwca osiągnęła finał gry pojedynczej w bułgarskim Ruse, a w grze podwójnej turniej ten wygrała. Tydzień później, w rodzinnym Chaskowie wygrała swój pierwszy turniej w grze pojedynczej, pokonując w finale Anę Jerasimu. Później wygrała jeszcze drugi w karierze turniej deblowy w Horb.

W maju 2008 roku wystąpiła w kwalifikacjach do turnieju WTA w Stambule, ale w decydującym o awansie do fazy głównej meczu, przegrała z Poloną Hercog. Awans do turnieju głównego udało jej się wywalczyć dwa lata później, na turnieju Estoril Open, gdzie w eliminacjach pokonała takie zawodniczki jak: Mashona Washington, Sharon Fichman i Laura Pous Tió i po raz pierwszy wystąpiła w turnieju głównym, w którym przegrała jednak w pierwszej rundzie z Arantxą Parra Santonja. W maju tego samego roku ponownie wygrała kwalifikacje, tym razem do turnieju Internationaux de Strasbourg i w turnieju głównym pokonała w pierwszej rundzie Tatjanę Malek. W drugiej trafiła jednak na Mariję Szarapową, jak się potem okazało, zwyciężczynię tego turnieju i łatwo przegrała 3:6, 0:6. Ten niewielki sukces pozwolił jej jednak na awans do drugiej setki światowego rankingu, co zaowocowało udziałem w eliminacjach do turnieju wielkoszlemowego US Open. Debiut nie był jednak udany i tenisistka przegrała już w pierwszej rundzie z Akgul Amanmuradovą.

Jak dotąd nie wygrała żadnego turnieju WTA, ale ma na swoim koncie dziesięć wygranych turniejów w grze singlowej i dziewiętnaście w deblowej rangi ITF. Reprezentowała również swój kraj w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 11/06/2006 Bułgaria Chaskowo ITF 10 000 ziemna Grecja Ana Jerasimu 6:4, 6:7, 6:3
2. 03/09/2006 Serbia Palić ITF 10 000 ziemna Czechy Iveta Gerlová 6:0, 6:4
3. 27/09/2009 Bułgaria Sandanski ITF 10 000 ziemna Bułgaria Tanja Germanlijewa 6:3, 6:0
4. 27/02/2011 Turcja Antalya ITF 10 000 ziemna Francja Marion Gaud 6:3, 6:4
5. 03/07/2011 Szwecja Ystad ITF 25 000 ziemna Słowacja Jana Čepelová 6:3, 6:4
6. 18/09/2011 Chorwacja Zagrzeb ITF 50 000 ziemna Rosja Anastasija Piwowarowa 6:2, 6:2
7. 20/10/2013 Bułgaria Burgas ITF 10 000 ziemna Bułgaria Viktorija Tomova 6:1, 6:2
8. 12/02/2017 Turcja Antalya ITF 15 000 ziemna Rosja Walentina Iwachnienko walkower
9. 07/10/2018 Izrael Herclijja ITF 15 000 twarda Izrael Tamara Barad Itzhaki 6:0, 6:3
10. 21/10/2018 Izrael Ofakim ITF 15 000 twarda Rosja Anastasia Pribylova 6:4, 3:6, 7:6(6)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]