15 | ||||||||||||
rozgrywający | ||||||||||||
Pseudonim |
Dick | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
25 stycznia 1926 | |||||||||||
Data i miejsce śmierci |
3 lutego 2010 | |||||||||||
Wzrost |
183 cm | |||||||||||
Masa ciała |
82 kg | |||||||||||
Kariera | ||||||||||||
Aktywność |
1949–1960 | |||||||||||
Szkoła średnia |
La Salle Academy (New York City, Nowy Jork) | |||||||||||
College |
St. John’s (1943–1944, 1946–1949) Dartmouth (1944) | |||||||||||
Draft |
1949, numer: 7 | |||||||||||
| ||||||||||||
|
Dick McGuire, właśc. Richard Joseph McGuire (ur. 25 stycznia 1926 w Nowym Jorku, zm. 3 lutego 2010 w Huntington) – amerykański koszykarz, obrońca oraz trener, wielokrotny uczestnik spotkań gwiazd NBA[1], zaliczony do drugiego składu najlepszych zawodników ligi[2], członek Koszykarskiej Galerii Sław[3].
W NBA występował również jego młodszy brat Al[4]. Przez pewien czas reprezentowali wspólnie barwy New York Knicks, docierając dwukrotnie do finałów NBA (1952-1953)[5]. Są jedynymi braćmi w historii koszykówki, którzy zostali wybrani do Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame[6]
W 1950 roku został liderem NBA w kategorii asyst, mimo iż minimalnie lepszą średnią (5,8) uzyskał wtedy Andy Phillip z Chicago Stags[7]. Tytuły lidera przyznawano wtedy jednak na podstawie łącznej liczby asyst uzyskanych w trakcie całego sezonu, a tutaj lepszy okazał się właśnie McGuire uzyskując 386 asyst, w stosunku do 377 Phillipa[7].