Doda Conrad

Doda Conrad
Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1905
Szczytniki (ob. część Wrocławia)

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1997
Blois

Typ głosu

bas

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
podpis

Doda Conrad (ur. 19 lutego 1905 w Szczytnikach[1][2][3], zm. 27 grudnia 1997 w Blois[2]) – amerykański śpiewak (bas) pochodzenia polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem śpiewaczki Marii Freund[1]. Studiował w Mediolanie, Wiedniu i Nowym Jorku[1]. Jego nauczycielami byli Emilio de Gogorza i Blanche Marchesi[3]. Na scenie zadebiutował w 1932 roku w Paryżu[1][3]. W 1942 roku otrzymał amerykańskie obywatelstwo[1]. Występował w krajach europejskich, Stanach Zjednoczonych i na Dalekim Wschodzie[1]. Prezentował różnorodny repertuar wokalny, począwszy od muzyki renesansowej, skończywszy na muzyce współczesnej[1]. Specjalnie dla niego pisali pieśni m.in. Francis Poulenc, Henri Sauguet, Darius Milhaud, Georges Auric i Jean Françaix[1]. Współpracował z Nadią Boulanger w realizowanych pod jej dyrekcją nagraniach płytowych dla wytwórni HMV i Decca, w tym utworów Claudia Monteverdiego, kompozytorów francuskiego renesansu, Gabriela Faurégo i Johannesa Brahmsa[1]. W 1965 roku zakończył karierę sceniczną i poświęcił się pracy pedagogicznej[1][3].

Był aktywnym organizatorem życia muzycznego, działał w Stowarzyszeniu Młodych Muzyków Polskich w Paryżu, organizował „Hommages collectifs” poświęcone Ignacemu Janowi Paderewskiemu (1941) i Fryderykowi Chopinowi (1949)[1]. W 1945 roku z ramienia armii amerykańskiej uczestniczył w restytucji polskich dóbr kultury zagrabionych przez Niemców podczas II wojny światowej[1]. Był współorganizatorem festiwalu im. Pau Casalsa w Prades (1950)[1] i założycielem Sociéte l’Erémurus[3]. W latach 1956–1965 prowadził Saison Musicale de Royaumont[1][3].

Odznaczony został kawalerią Legii Honorowej[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 235. ISBN 83-224-0223-6.
  2. ↑ a b Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2001, s. 45. ISBN 978-83-224-0722-6.
  3. ↑ a b c d e f K.J. Kutsch, Leo Riemens: Großes Sängerlexikon. T. Band 2. Catoli–Frampoli. München: K.G. Saur, 2003, s. 888. ISBN 3-598-11598-9.