| Imię i nazwisko |
Domingo Santa Cruz Wilson |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Domingo Santa Cruz Wilson[1][2] (ur. 5 lipca 1899 w La Cruz, zm. 6 stycznia 1987 w Santiago[1][2]) – chilijski kompozytor.
Studiował prawo na Universidad de Chile i początkowo pracował jako dyplomata, w latach 1921–1924 był drugim sekretarzem chilijskiego przedstawicielstwa w Hiszpanii[2]. Muzyki uczył się prywatnie u Enrique Soro w Santiago i Conrado del Campo w Madrycie[1][2]. W 1917 roku założył chór wykonujący muzykę dawną, który prowadził do jego rozwiązania w 1932 roku[1]. Wydawał czasopismo muzyczne „Marsyas”, założył też własną szkołę muzyczną[1]. W latach 1928–1953 wykładał kompozycję w Conservatorio National w Santiago[1][2]. W 1930 roku doprowadził do utworzenia wydziału sztuk pięknych na Universidad de Chile, w latach 1933–1951 i 1962–1968 pełnił funkcję jego dziekana[1][2]. Swoją działalnością przyczynił się do rozwoju życia muzycznego w Chile[1][2]. Zainicjował działalność wielu instytucji muzycznych, m.in. Asociación Nacional de Conciertos Sinfónicos[1].
Twórczość kompozytorska Santa Cruza osadzona jest w idiomie neoklasycznym[2]. Nawiązywał do muzyki okresu renesansu i baroku, stosował kunsztowną polifonię w stylu J.S. Bacha[1]. Wpływy tradycyjne łączył z silnie schromatyzowaną melodyką[1], wykorzystywał także motywy zaczerpnięte z chilijskiego folkloru muzycznego[1][2].
(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]