Douglas XA-2

Douglas XA-2

Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Douglas Aircraft Company
Typ	samolot szturmowy/bliskiego wsparcia
Konstrukcja	dwupłatowiec o konstrukcji mieszanej
Załoga	2
Historia
Data oblotu	1926
Lata produkcji	1926
Wycofanie ze służby	1927
Liczba egz.	1
Dane techniczne
Napęd	1 x Allison VG-1410
Moc	433 KM
Wymiary
Rozpiętość	12,09 m
Długość	9,02 m
Wysokość	3,04 m
Powierzchnia nośna	38,46 m²
Masa
Własna	1442 kg
Startowa	2261 kg
Osiągi
Prędkość maks.	209 km/h
Prędkość przelotowa	161 km/h
Pułap	4572 m
Zasięg	644 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
6 stałych karabinów maszynowych 7,62 mm, 2 ruchome karabiny maszynowe 7,62, do 45 kg bomb
Użytkownicy
United States Army Air Corps
Multimedia w Wikimedia Commons

Douglas XA-2 − prototypowy samolot szturmowy, zmodyfikowany samolot obserwacyjny typu Douglas O-2, zaprojektowany w 1926 w zakładach Douglas Aircraft Company na zamówienie United States Army Air Corps (USAAC). XA-2 przegrał konkurs na standardowy samolot szturmowy USAAC z powstałym w tym samym czasie Curtissem XA-3 i nie rozpoczęto jego produkcji seryjnej poprzestając na jednym prototypie.

Tło historyczne

W 1926 amerykańskie siły powietrzne United States Army Air Corps (przemianowane w tymże roku z United States Army Air Service) poprosiły dwóch amerykańskich producentów lotniczych, firmy Douglas Aircraft Company i Curtiss Aeroplane and Motor Company o zaprojektowania nowego samolotu mającego stać się standardowym samolotem szturmowym (bliskiego wspomagania) USAAC^[1]. Poprzednik USAAC jako samolotów szturmowych używał zaprojektowanych jeszcze w czasie I wojny światowej i przestarzałych już pod koniec lat 20. samolotów DH.4 oraz nieudanych Boeing GA-1 i GA-2^[2]. Nowe samoloty szturmowe zostały zamówione dzięki doświadczeniem z ciężkimi i grubo opancerzonych GA-1 i GA-2, w raporcie Air Intelligence Report z 1925 w rozdziale „Ground Attack Aviation” napisano, że „eksperyment jakim były opancerzone, ciężko uzbrojone maszyny typu GA nie powiódł się”^[a] i uznano, że lepszymi samolotami szturmowymi (bliskiego wsparcia) będą lżejsze i szybsze maszyny^[2].

W 1924 Departament Wojny zarządził testy porównawcze używanych jeszcze wówczas DH.4 z nowym wówczas samolotem obserwacyjnym Douglas XO-2^[3]. Po testach Douglas otrzymał zamówienie najpierw na 45 samolotów tego typu, a rok później na następnych 30^[3]. W marcu 1926 na polecenia Armii, czterdziesty szósty zbudowany egzemplarz (numer seryjny 25-380) został przebudowany na eksperymentalny samolot szturmowy^[3][4].

Nowe samoloty szturmowe otrzymały oznaczenie „A” (od attack) i numerację rozpoczynającą się od „2”, oznaczenie A-1 zostało pominięte, aby uniknąć pomylenia z samolotem ratownictwa medycznego typu Cox-Klemin A-1^[1][3][5]. Wcześniej istniał także samolot z oznaczeniem A-2 (zmodyfikowany Fokker T-2), ale został on już wcześniej wycofany ze służby^[5].

Opis konstrukcji

Douglas XA-2 był jednosilnikowym, dwumiejscowym dwupłatem o konstrukcji mieszanej, z otwartymi kabinami załogi i nieruchomym podwoziem z płozą ogonową^[4][6]

Szkielet kadłuba zrobiony był ze spawanych rur stalowych, a szkielet skrzydeł z drewna. Z wyjątkiem aluminiowych paneli w przedniej części kadłuba, samolot był kryty płótnem.

W porównaniu z jego pierwowzorem główne modyfikacje polegały na zmianie silnika i silniejszym uzbrojeniu samolotu. Duże chłodnice na wodę uważane były za zbytnio narażone na uszkodzenia^[3] i chłodzony cieczą silnik Liberty L-12 został zastąpiony chłodzonym powietrzem silnikiem Allison VG-1410^[3][4] z dwupłatowym, drewnianym śmigłem typu Hamilton Standard^[7]. Z silnika zdjęto także dolną osłonę, aby zapewnić większy przepływ powietrza i przy tym jego lepsze chłodzenie^[5]. Uzbrojenie zostało wzmocnione do ośmiu karabinów maszynowych – sześciu nieruchomych, skierowanych w przód karabinów maszynowych Browning kalibru 7,62 mm (po dwa w osłonie silnika, górnym i dolnym płacie) oraz podwójnego Lewisa kalibru 7,62 mm obsługiwanego przez tylnego strzelca/obserwatora^[3][8]. Samolot mógł także przenosić do 100 funtów (45 kg) małych bomb pod dolnym płatem^[5][9] (według innego źródła do 200 funtów - 90 kg^[3]).

Samolot mierzył 39 stóp i osiem cali rozpiętości, 29 stóp i siedem cali długości i 11 stóp wysokości (12,09 x 9,02 x 3,4 m)^[3]. Maksymalna masa startowa wynosiła 4985 funtów (2261 kg). Prędkość maksymalna wynosiła do 130 mil na godzinę (209 km/h), a prędkość przelotowa 100 mil na godzinę (161 km/h), zasięg wynosił do 400 mil (644 km)^[5].

Historia

Samolot został zamówiony przez USAAC w marcu 1926^[3][5] (pod koniec 1925 według innych źródeł^[4]) i ukończony w 1926^[3][4][5]. W 1927 XA-2 i XA-3 wzięły udział w testach USAAC i ostatecznie do produkcji seryjnej został wybrany samolot Curtissa^[9][10].

Uwagi

1. The multi-gunned amrour-plated machines, type G-A, introduced in 1921 for 'ground attack' as an experiment, have been abandoned.

Przypisy

1. Attack Aircraft Devlopment in the 1920s. nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2012-05-07]. (ang.).
2. Michael Fox: Knights of the Skies. 2006, s. 106.
3. E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. s. 13.
4. R. Francillon: McDonnell Douglas Aircraft Since 1920. s. 73.
5. Douglas XA-2. nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2012-05-07]. (ang.).
6. E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. s. 12-13.
7. E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. s. 12.
8. R. Francillon: McDonnell Douglas Aircraft Since 1920. s. 73-74.
9. R. Francillon: McDonnell Douglas Aircraft Since 1920. s. 74.
10. E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. s. 14.

Bibliografia

• Michael Fox: Knights of the Skies. Crecy Publishing, 2006. ISBN 978-1871187502. Brak numerów stron w książce
• René J. Francillon: McDonnell Douglas Aircraft Since 1920, vol. 1. Annapolis: Naval Institute Press, 1988. ISBN 0-87021-428-4. Brak numerów stron w książce

• E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. Jefferson, N.C.: McFarland, 2008. ISBN 0-7864-3464-3. Brak numerów stron w książce