![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
![]() |
Friedrich August Kummer (ur. 5 sierpnia 1797 w Meiningen, zm. 22 sierpnia 1879 w Dreźnie[1][2][3]) – niemiecki kompozytor, wiolonczelista i oboista.
Był synem Friedricha Augusta Kummera, oboisty i członka kapeli dworskiej w Meiningen i Dreźnie[1][2]. Uczył się gry na wiolonczeli u Friedricha Dotzauera, pobierał też naukę gry na oboju i trąbce[1][2]. W 1814 roku został oboistą w kapeli dworskiej w Dreźnie[1][2][3], od 1817 roku był także wiolonczelistą[1][3]. W latach 1852–1864 był jej pierwszym wiolonczelistą[1][2][3]. Wykładał też w konserwatorium drezdeńskim[1][2][3].
Występował jako solista i kameralista, koncertował wspólnie z Ferencem Lisztem i Karolem Lipińskim[1]. Odbywał podróże koncertowe po Niemczech i Włoszech[2]. Skomponował około 200 utworów, w tym m.in. etiudy, utwory dydaktyczne, opracowania arii operowych i utworów ludowych[1]. Dużą popularnością cieszył się jego Koncert wiolonczelowy[1]. Opublikował podręcznik Violoncello-Schule (wyd. Lipsk 1839)[1][2].
W 1864 roku został przez saskiego króla odznaczony krzyżem kawalerskim Orderu Alberta[4].