Georg Escherich

Georg Escherich
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1870
Schwandorf

Data i miejsce śmierci

26 sierpnia 1941
Monachium

Zawód, zajęcie

leśnik, polityk, podróżnik

Narodowość

niemiecka

Multimedia w Wikimedia Commons
Ten artykuł należy dopracować:
od 2023-09 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny,
poprawić błędy językowe, usunąć nieencyklopedyczne wyrażenia, np. "plaga robactwa".
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Georg Escherich (ur. 4 stycznia 1870 w Schwandorfie, zm. 26 sierpnia 1941 w Monachium) – niemiecki leśnik, nacjonalistyczny polityk i podróżnik, autor tzw. "systemu białowieskiego" - rabunkowej eksploatacji Puszczy Białowieskiej

W 1907 roku i w latach późniejszych przebywał w Afryce.

I wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

Podczas I wojny światowej w 1914 roku został ranny w nogę na froncie zachodnim. Po leczeniu w Karlsruhe i pobycie w Łodzi i Warszawie przybył 18 września 1915 roku do Białowieży i został wojskowym zarządcą Puszczy Białowieskiej, gdzie zwalczał kłusownictwo i rozwijał rabunkową eksploatację drewna na potrzeby militarne Cesarstwa Niemieckiego. W tym czasie pod jego kierownictwem zbudowano sieć kolejek wąskotorowych i tartak w Hajnówce do przemysłowego przerobu drewna. Spowodowało to ogołocenie z drzew znacznych połaci puszczy. Escherich na mocy danych mu pełnomocnictw stał się niemal udzielnym władcą Puszczy Białowieskiej wraz z mieszkającą tam ludnością, którą zmuszano do przymusowej pracy wedle przedwojennych wzorców stosowanych w koloniach niemieckich. Celem Eschericha była intensywna eksploatacja puszczy, która miała stać się głównym "tartakiem II Rzeszy". Równocześnie doświadczenia z niszczycielskiej eksploatacji puszczy były ściśle rejestrowane i opisywany. Po zwycięskim zakończeniu wojny, "System białowieski posłużyć miał jako model leśnej gospodarki dla wykorzystania lasów Kamerunu"[1]. W czasie I wojny światowej z Puszczy Białowieskiej pod zarządem Eschericha wywieziono 4–5 mln metrów sześciennych drewna, od 4% do 6 % całego drzewostanu na terenie 5760 ha. Puszcza była ponadto celowo niszczona z wielu terenów wycięto najpiękniejsze i najcenniejsze okazy starych drzew, które posłużyły m.in. do wyrobu luksusowych mebli i instrumentów muzycznych. Puszcza została też w wielkim stopniu zaśmiecona, bo odpadów nie wywożono, przyczyniając się do rozwoju plagi robactwa. W trakcie rządów niemieckich i późniejszych wydarzeń, związanych z wojną polsko-bolszewicką, wybito niemal całą zwierzynę w puszczy. [2]

Na podwyższeniu Georg Escherich.

Interesował się też możliwościami zachowania żubrów, ograniczając jednak możliwości ich dokarmiania, ponieważ jego zdaniem zbyt mocno je to oswajało z człowiekiem. Escherich pozostał w Puszczy aż do 28 grudnia 1918 roku.

Powszechnie stał się znany w Niemczech około 1921 roku jako założyciel nacjonalistycznej „Organizacji Escherich” (w skrócie „Orgesch”) powstałej w związku z rewolucją listopadową i powstaniem w Monachium Republiki Radzieckiej. „Orgesch” był jedną z najsilniejszych paramilitarnych organizacji w Rzeszy Niemieckiej, a jej członkowie brali udział w walkach przeciwko Polakom i propolskim Ślązakom w III Powstaniu Śląskim. W latach 30. XX wieku zajął się publikowaniem wspomnień.

Autobiografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Der alte Jäger. Erinnerungen aus meinem Leben, Berlin 1934
  • Der alte Forstmann. Fahrten und Fährten in weiter Welt, Berlin 1935

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Christian Westerhoff, Praca przymusowa w czasie i wojny światowej. Niemiecka polityka sterowania siłą roboczą w okupowanym Królestwie Polskim i na Litwie w latach 1914–1918, Warszawa 2014.
  2. ↑ Paweł Samuś, Kulturtraegerzy i dziewicza natura Puszczy Białowieskiej przypadki podczas wielkiej wojny (1914–1918), „Oblicza Wojny” 2020, T.2., https://dspace.uni.lodz.pl/handle/11089/38058

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Heinrich Rubner: Georg Escherich, in ders.: Hundert bedeutende Forstleute Bayerns (1875 bis 1970). Mitteilungen aus der Staatsforstverwaltung Bayerns. Bayerisches Staatsministerium für Ernährung, Landwirtschaft und Forsten, München 1994, s. 93–96
  • Horst Nußer: Konservative Wehrverbände in Bayern, Preußen und Österreich 1918-33. Mit einer Biographie des Forstrates Georg Escherich 1870-1941. 2. Auflage. Nußer, München 1990, ISBN 3-88091-249-1.
  • Günther Axhausen (Hrsg.): Organisation Escherich. Die Bewegung zur nationalen Einheitsfront. Weicher, Leipzig und Berlin 1921, 80 S.
  • Erwin Rosen: Orgesch. Scherl, Berlin 1921, 120 S.
  • Hans Fenske: Konservativismus und Rechtsradikalismus in Bayern nach 1918. Dissertationsschrift. Gehlen, Bad Homburg, Berlin und andere 1969, 340 S.
  • Hermann Bahr: Tagebuch. 10. Oktober. Neues Wiener Journal, 30 (1922) #10399, 7. (29. Oktober 1922)