Pseudonim |
Pino | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Giuseppe Giergia lub Josip Đerđa, ps. „Pino” (nazwisko zapisywane także jako Djerdja lub Giergia; ur. 24 listopada 1937 w Zadarze) – jugosłowiański i chorwacki koszykarz oraz trener koszykarski. Gracz klubu KK Zadar (1958–1976), reprezentant Jugosławii (1958–1968)[2]. W barwach klubowych rozegrał łącznie 315 meczów ligowych i zdobył 6640 punktów, jako reprezentant wystąpił w 103 meczach[3], zdobywając łącznie 611 punktów[4].
Uczestnik Letnich Igrzysk Olimpijskich 1960 i 1964, pięciokrotny mistrz Jugosławii z lat 1965, 1967, 1968, 1974 i 1975, zdobywca pucharu Jugosławii w 1970 roku. Wicemistrz świata z lat 1963 i 1967 oraz wicemistrz Europy z 1965 roku.
Selekcjoner reprezentacji Jugosławii w 1983 roku oraz reprezentacji Chorwacji w 1994 roku, ta druga zdobyła wówczas brązowy medal na Mistrzostwach Świata w Kanadzie[1].
Urodził się dnia 24 listopada 1937 roku w mieście Zadar należącym wówczas do Królestwa Włoch[1]. Tuż po zakończeniu II wojny światowej jego nazwisko zostało zmienione na Josip Đerđa, w 1982 roku powrócił do pierwotnego nazwiska[1].
Od 1958 do 1976 grał w klubie KK Zadar, który w tym czasie pięciokrotnie zdobył tytuł mistrza Jugosławii (1965, 1967, 1968, 1974 i 1975)[1][4] oraz puchar Jugosławii w 1970 roku[5].
W 1958 roku dołączył do jugosłowiańskiej reprezentacji[2]. Uczestniczył w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1960 i 1964[6][7][2], w których reprezentacja Jugosławii zajęła odpowiednio 6. i 7. miejsce[8]. W 1963 roku wraz z reprezentacją wziął udział w Mistrzostwach Świata w Brazylii[6][9], zajmując II miejsce[1][2]; podczas tychże mistrzostw Jugosłowianie pokonali m.in. reprezentacje Stanów Zjednoczonych oraz Związku Radzieckiego[10]. Dwa lata później uczestniczył w Mistrzostwach Europy w ZSRR[6]; od 30 maja do 9 czerwca Jugosłowianie wygrywali kolejno z reprezentacjami Francji (80:54), Grecji (76:68), Bułgarii (89:69), Hiszpanii (113:65), Niemiec (115:56), Szwecji (91:46), Polski (78:69) oraz Włoch (83:82)[9]. 10 czerwca reprezentacja Jugosławii przegrała 49:58 z reprezentacją Związku Radzieckiego, zostając finalnie wicemistrzem Europy[9][2]. W 1967 roku uczestniczył w Mistrzostwach Świata w Urugwaju, gdzie wraz z reprezentacją zajął na nich II miejsce[9][6], rok później odszedł z reprezentacji[5]. Po zakończeniu kariery koszykarskiej trenował kluby PAOK BC, KK Zadar i KB Prishtina[11].
W 1983 roku był selekcjonerem reprezentacji Jugosławii, a w 1994 roku trenował reprezentację Chorwacji[5], z którą wówczas zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Świata w Kanadzie[1].
Od 2005 do czerwca 2009 roku pełnił funkcję dyrektora generalnego klubu KK Zadar[1]. We wrześniu 2014 roku prokuratura wszczęła wobec niego postępowanie karne z powodu zarzutów o uchylanie się od płacenia podatku VAT podczas pełnienia danej funkcji[1]. W lutym 2021 roku sąd w Zadarze skazał go na 2 lata pozbawienia wolności z powodu przestępstw gospodarczych, które przyniosły państwu chorwackiemu straty wynoszące około 700 tys. euro[11].
Jego ojciec Eugenio (Geno) był w 1949 roku represjonowany przez służby jugosłowiańskie[1].
Wnuk Simeone Marsana – generała włoskich sił powietrznych[1]. Ma pochodzenie włoskie[1] i albańskie[2].