Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki |
Henryk Hayden, Henri Hayden (ur. 1883 w Warszawie, zm. 1970 w Paryżu) – polski malarz[1].
Przyszedł na świat w zasymilowanej rodzinie żydowskich handlarzy jako Henryk Hayden-Wurcel. Pierwsze studia rozpoczął w Instytucie Politechnicznym, następnie kształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych[1] pod kierunkiem Konrada Krzyżanowskiego. Do Paryża przyjechał w 1907 roku. Od 1908 często udawał się do Bretanii, gdzie poznał Ślewińskiego.
Był blisko związany z krytykami Adolfem Baslerem i André Salmonem, którzy promowali jego malarstwo. Artysta przyjaźnił się z Maxem Jacobem, Matisse'em i Picassem.
Indywidualnie wystawy Haydena w galeriach Paryża: Druet (1911), Rosenberg (1919), de l'Effort Moderne (1919), Zborowski (1923), Bernheim (1928), Zak (1928, 1933), Drouant (1933), Pétrides (1939) i Suillerot (1953, 1957, 1965); Londynu: Waddington Galleries (1959), (1961), (1964), (1967).
Na wczesną twórczość Haydena miał wpływ Ślewiński[2]. Geometryzacja form w latach 1912 – 1914 ujawniły inspiracje sztuką Cézanne'a[2].
WYSTAWY retrospektywne indywidualne