Huib Drion

Drion i studenci (Lejda, 1969)

Huib Drion (ur. 25 kwietnia 1917 w Hadze, zm. 20 kwietnia 2004 w Lejdzie) – prawnik holenderski, sędzia Sądu Najwyższego Holandii. Był aktywnym rzecznikiem eutanazji i rozpoczął w Holandii debatę nad jej legalizacją, publikując esej Voluntary Death for Old People (1991).

Współtwórca ustawy dopuszczającej stosowanie eutanazji, określił m.in. dwustopniowość procedury; część mediów określiła te przepisy mianem pigułki Driona.

Przez wiele lat był profesorem prawa cywilnego na Uniwersytecie w Leiden. Podczas II wojny światowej założył i wydawał podziemną gazetę De Geus, gdzie publikowano m.in. czarną listę uczonych kolaborujących z Niemcami.

W latach 1967–1984 był sędzią i zastępcą przewodniczącego Sądu Najwyższego. Po odejściu na emeryturę zaangażował się w ruch na rzecz eutanazji.

Od 1974 był członkiem Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuk i Nauk[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Huib Drion (1917 - 2004). knaw.nl. [dostęp 2025-02-03]. (ang.).