Hyla perrini
| Hyla perrini[1] | |
| Dufresnes, Mazepa, Rodrigues, Brelsford, Litvinchuk, Sermier, Lavanchy, Betto-Colliard, Blaser, Borzée, Cavoto, Fabre, Ghali, Grossen, Horn, Leuenberger, Phillips, Saunders, Savary, Maddalena, Stöck, Dubey, Canestrelli & Jeffries, 2018 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Hyla perrini |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
| |
Hyla perrini – gatunek (lub podgatunek) płaza bezogonowego z rodziny rzekotkowatych występujący przede wszystkich na włoskiej Nizinie Padańskiej. Dorasta do 5 cm długości i zasiedla głównie lasy. Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z rozległym zasięgiem występowania oraz dużymi rozmiarami populacji.
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek nazwany na cześć szwajcarskiego herpetologa Nicolasa Perrina[3].
Pozycja taksonomiczna i ewolucja
[edytuj | edytuj kod]Populacje tego gatunku zaliczane były w przeszłości do Hyla intermedia. Na początku XXI wieku pojawiły się pierwsze dowody na różnice w mitochondrialnym DNA pomiędzy H. intermedia sensu stricto i H. perrini (opisywanym wówczas jako klad N (ang. clade N) i nowy takson 2 (ang. new taxon 2). H. perrini został formalnie opisany jako osobny gatunek po dokładnej analizie filogenetycznej przeprowadzonej w 2018 roku. Szacuje się, że H. intermedia i H. perrini oddzieliły się od siebie około 3,5 miliona lat temu. Obecnie gatunki te krzyżują się ze sobą jedynie w strefie kontaktu o długości 50–100 km na południowy wschód od Niziny Padańskiej[4]. Niektórzy herpetolodzy natomiast cały czas traktują H. perrini jako podgatunek H. intermedia w związku z opisywanym przez nich brakiem wyraźnej bariery reprodukcyjnej[5].
Informacje ogólne
[edytuj | edytuj kod]Płaz ten dorasta do 3–5 cm długości[3]. Z wyglądu bardzo podobny do H. intermedia, od której różni się być może węższą głową i krótszymi kończynami tylnymi. Gatunek diploidalny, liczba chromosomów 2n = 24[4].
Zasięg występowania i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten występuje od Niziny Padańskiej we Włoszech i kantonu Tessyn w Szwajcarii do Słowenii. Spotykany na wysokościach 0–1500 m n.p.m. H. perrini zasiedla głównie lasy i rozmnaża się w wodach stojących. Występuje rozwój złożony[2].
Status i ochrona
[edytuj | edytuj kod]IUCN klasyfikuje H. perrini jako gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z rozległym zasięgiem występowania i dużymi rozmiarami populacji. Zagrażać mu może utrata siedlisk, zanieczyszczenia rolnicze oraz inwazyjne gatunki ryb. We Włoszech płaz ten występuje na wielu obszarach chronionych. Wymieniony jest także w szwajcarskiej Red List (liście gatunków zagrożonych)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Hyla perrini, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Hyla perrini, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [dostęp 2023-06-15] (ang.).
- ↑ a b Dufresnes Ch., Amphibians of Europe, North Africa and the Middle East, 19 stycznia 2019, s. 63, ISBN 978-1-4729-4137-4.
- ↑ a b Christophe Dufresnes i inni, Genomic Evidence for Cryptic Speciation in Tree Frogs From the Apennine Peninsula, With Description of Hyla perrini sp. nov, „Frontiers in Ecology and Evolution”, 6, 2018, DOI: 10.3389/fevo.2018.00144, ISSN 2296-701X.
- ↑ Jeroen Speybroeck i inni, Species list of the European herpetofauna – 2020 update by the Taxonomic Committee of the Societas Europaea Herpetologica, „Amphibia-Reptilia”, 12 czerwca 2020.