Jacob Freudenthal

Jacob Freudenthal
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1839
Bodenfelde

Data i miejsce śmierci

1 czerwca 1907
Szklarska Poręba

Zawód, zajęcie

filozof

Gmach wrocławskiego seminarium żydowskiego, gdzie uczył się, a potem nauczał Jacob Freudenthal

Jacob Freudenthal (ur. 20 czerwca 1839 w Bodenfelde, zm. 1 czerwca 1907 w Szklarskiej Porębie) – niemiecki filozof i nauczyciel akademicki.

Był synem kupca, ukończył szkołę żydowską w rodzinnym mieście i w 1855 podjął naukę w Żydowskim Seminarium Teologicznym we Wrocławiu, z zamiarem zostania rabinem. W 1858 zdał egzamin maturalny w Hanowerze, po czym odbył studia z zakresu filozofii, filologii i protestanckiej teologii najpierw na Uniwersytecie Wrocławskim, a później na uniwersytecie w Getyndze, gdzie uzyskał doktorat w 1863[1] i do następnego roku pracował jako nauczyciel w Wolfenbüttel. W 1864 objął posadę wykładowcy we wrocławskim Żydowskim Seminarium Teologicznym, ucząc tam do 1888[2]. W 1869 ożenił się z Therese Sachs. Pracę w seminarium łączył z badaniami naukowymi, dzięki czemu w 1874 uzyskał habilitację na Uniwersytecie Wrocławskim[1], a w następnym roku podjął tam pracę jako wykładowca filozofii, od 1878 docent[2], a w 1888 został na tejże uczelni profesorem zwyczajnym[3]. Dalszą karierę związał z Uniwersytetem Wrocławskim, którego był senatorem w kadencji 1894–1896, a w 1898 objął stanowisko dziekana wydziału filozoficznego, piastując je do 1899[2][1].

Prowadził prace naukowe, specjalizując się w badaniu dzieł filozofów starożytnej Grecji, czemu poświęcone były zarówno jego doktorat, jak i habilitacja, ponadto zajmował się filozofią Spinozy[1].

Był ojcem Bertholda, późniejszego profesora prawa karnego[1].

Jacob Freudenthal pochowany został na cmentarzu żydowskim przy ul. Lotniczej[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Kunze 2020.
  2. ↑ a b c Singer & Haneman 1901–1906.
  3. ↑ Maciej Łagiewski: Życie religijne gminy żydowskiej we Wrocławiu. W: Portret wrocławskich duchownych. Muzeum Historyczne we Wrocławiu, 1997, strona 64.
  4. ↑ Włodarczyk T., Kichler J., 2016: Przewodnik po żydowskim Wrocławiu. Wyd. Wrocław miasto spotkań i Tow. Społ.- Kulturalne Żydów w Polsce, strona 147.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Klaus Kunze: Jacob Freudenthals Aufklärung. Biogram w „Lebensbilder aus dem alten Weserbergland – Menschen und Schicksale aus 500 Jahren”. Wyd. Heike Kunze, Uslar [1].
  • Isidore Singer, Frederick T. Haneman (1901–1906). „Jacob Freudenthal”. W: Singer, Isidore; et al. (red.). The Jewish Encyclopedia. New York: Funk & Wagnalls [2].