Jacques Arago

Jacques Arago
Ilustracja
Imię i nazwisko

Jacques Étienne Victor Arago

Data i miejsce urodzenia

6 marca 1790
Estagel

Data i miejsce śmierci

27 listopada 1855
Paryż

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

rysunek, literatura piękna

Obozowisko w Zatoce Rekiniej, rys. Jacques Arago

Jacques Étienne Arago fr: ʒak ɛtiɛ̃: arago (ur. 6 marca 1790 w Estagel pod Perpignan, zm. 27 listopada 1855 w Paryżu) – francuski podróżnik, rysownik i literat; młodszy brat fizyka, astronoma i polityka François Arago.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1817 Arago został zaangażowany jako rysownik i reportażysta przez przygotowującego wyprawę na Morza Południowe Louisa Claude'a de Saulces de Freycineta. We wrześniu ekspedycja l'Uranie wyruszyła w drogę na pokładzie statku. W skład załogi, jako zespół naukowy, wchodzili też: oceanograf Louis-Isadore Duperrey, przyrodnicy Joseph Paul Gaimard, Charles Gaudichaud-Beaupré i Jean René Constant Quoy.

W ciągu trzech lat statek opłynął glob, odwiedzając (na Pacyfiku) Mariany, Hawaje oraz osady brytyjskie na południowo-wschodnich wybrzeżach Australii. Arago wykonał w tym czasie kilkaset rysunków i akwarel przedstawiających zarówno okazy flory i fauny, jak też sceny z życia tubylczych plemion i obrazki z wyprawy.

Po powrocie do Francji w listopadzie 1820 roku Arago siadł do spisywania relacji z wyprawy, która pod tytułem Voyage autour du monde (Wyprawa naokoło świata) została opublikowana w 1822, a więc znacznie wcześniej niż oficjalny raport Freycineta. Sukces książki przyczynił się w znacznym stopniu do tego, że Arago w latach następnych poświęcił się – jako dramatopisarz i reżyser – teatrowi.

Do opisu wyprawy z Freycinetem dookoła świata powrócił w latach 1838-1840 wydając – mimo postępującej od 1837 roku ślepoty – poszerzoną i bogato ilustrowaną relację pt. Curieux voyage autour du monde (1853). Po utracie wzorku, jedną z jego wypraw opisał polski podróżnik Teodor Tripplin, który wydał ją pod tytułem Podróż przez Saharę, ułożona z opowiadań Jakuba Arago i objaśniona przypisami i uwagami w 1854 roku.

Dla teatru napisał:

  • Chabert, wodewil z Louisem Lurine w 1832;
  • Le Prix de folie, wodewil, z własnym bratem Étienne w 1833-1834;
  • Les Papillotes, wodewil, z Jakiem Ancelotem w 1834;
  • Un noviciat diplomatique w 1834;
  • Le Cadet de Gascogne, wodewil, z L. Buquetem w 1836;
  • Un élève de Rome, komedia, jednoaktówka z Charlesem Varinem i De Forgesem w 1837;
  • Un mois à Naples, wodewil, z Duplessy'm w 1837;
  • Mademoiselle d’Alvigny, porucznik dragonów, wodewil, w 1838;
  • Le Camélia z Edouardem Gouinem w 1840;
  • L’Éclat de rire, dramat w 3 aktach z Ant. Martinem w 1840;
  • Mon ami Cléobul, komedia-wodewil, w 1840;
  • Un grand criminel z Varinem i Augustem Lefranc w 1841;
  • Le Duc de Reischtadt, dramat w 2 aktach z Louisem Lurine.

Inne prace:

  • Promenades historiques, philosophiques et pittoresques dans le département de la Gironde;
  • Souvenirs d'un aveugle.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]