Jerzy Drzewiecki
.jpg) Jerzy Drzewiecki planujący samolot RWD-9 | |
| Data i miejsce urodzenia |
7 sierpnia 1902 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 maja 1990 |
| Zawód, zajęcie |
konstruktor lotniczy |
| Narodowość | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jerzy Drzewiecki (ur. 7 sierpnia 1902 w Warszawie, zm. 15 maja 1990 w Ottawie) – polski inżynier, konstruktor lotniczy i pilot doświadczalny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie doktora medycyny, homeopaty Józefa (1860–1907) i Jadwigi Alfonsyny z Jankowskich h. Jastrzębiec (1879–1949). Miał siostrę Jadwigę po mężu Englicht (1904–1944). Od 1912 r. uczęszczał do szkoły H. Rygiera w Grodzisku Mazowieckim, od 1914 r. do szkoły Wojciecha Górskiego w Warszawie. W roku 1915 rozpoczął naukę w gimnazjum im. Emiliana Konopczyńskiego w Warszawie[1].
Od 12 lipca do 4 grudnia 1920 r. brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, walczył ochotniczo w 8 pułku artylerii polowej; wówczas zaprzyjaźnił się z Stanisławem Wigurą.
W 1921 r. zdał egzamin dojrzałości i 1 października 1921 r. rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej razem z m.in. ze: Stanisławem Nowkuńskim, Stanisławem Praussem, Stanisławem Rogalskim i Stanisławem Wigurą.
W 1924 r. skonstruował szybowiec JD-1[2] (SL-2 „Czarny Kot”), który wziął w 1925 r. udział w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym na Oksywiu[3].
W 1925 r. odbył przeszkolenie pilotażowe w wojsku z inicjatywy Włodzimierza Zagórskiego. W 1926 r. skonstruował swój pierwszy samolot – płatowiec turystyczny JD-2. W ramach Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Politechniki Warszawskiej, która w późniejszym okresie stała się spółką Doświadczalne Warsztaty Lotnicze, brał udział w konstrukcji, wraz ze Stanisławem Wigurą oraz Stanisławem Rogalskim, pierwszych samolotów RWD.
Dokonał prób w locie samolotów JD-2 oraz RWD-1 do RWD-7 jako pilot doświadczalny. Uległ ciężkiemu wypadkowi podczas prób RWD-6 i po tym wypadku zakończył karierę oblatywacza.
Podczas II wojny światowej przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie służył w ATA.
Po wojnie, nie decydując się na powrót to Polski, która weszła w obszar wpływu Związku Radzieckiego, w 1947 r. wyemigrował do Kanady. Tu nie znalazł zatrudnienia w przemyśle lotniczym. Pracował jako kreślarz. W 1950 r. ożenił się z Józefą Śmiałowską, z którą miał trzy córki: Martę, Annę i Ewę[1].
Wybrane konstrukcje
[edytuj | edytuj kod]Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[4]
- Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Jerzy Drzewiecki [online], rwd-dwl.net [dostęp 2021-07-14].
- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 63. [dostęp 2021-07-14].
- ↑ Kulczyński 2018 ↓, s. 28.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu organizacyjnem i konstrukcyjnem polskiego lotnictwa sportowego”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Kulczyński: II Wszechpolski Konkurs Szybowcowy Oksywie koło Gdyni (17 maja–14 czerwca 1925 roku). W: Bohaterowie drugiego planu: materiały zebrane i przygotowane z okazji konferencji popularnonaukowej poświęconej przeszłości lotnictwa z cyklu „Historia Skrzydłami Malowana” pod patronatem Prezydenta Koszalina, Koszalin, 8–9 czerwca 2018 r. Warszawa: Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego, 2018. ISBN 978-83-64424-48-9. OCLC 1101917462.