Karol Plicka (pierwotnie: Karel Plicka; ur. 14 października 1894 w Wiedniu , zm. 6 maja 1987 w Pradze ) – czesko -słowacki artysta i naukowiec, czynny w wielu dziedzinach[1] . Najbardziej znany jako fotograf, reżyser filmowy, operator kamery, a także jako folklorysta , etnograf i dokumentalista tradycyjnej kultury ludowej Czechów i Słowaków[2] .
Grób Karola Plicki znajduje się na słowackim Cmentarzu Narodowym w Martinie .
Od 1988 r. w tzw. Dworze Pronay’ów (słow. Prónayovska kúria ) w Blatnicy u stóp Wielkiej Fatry znajduje się Muzeum Karola Plicki .
W 1991 roku został pośmiertnie odznaczony Orderem Tomáša Garrigue Masaryka III klasy[3] .
Rzeźba przedstawiająca Karola Plickę, autorstwa Jána Kulicha
Za slovenským ľudom (1928)
Po horách, po dolách (1929)
Zem spieva (1933)
Prezident republiky dr. Beneš u nás (1936)
Za Slovákmi od New Yorku po Missssipi (1937)
Věčná píseň (1941)
Barokní Praha (1943)
Pán prezident na Slovensku (1945)
Roľnícky deň vo Zvolene (1946)
Pohľadnice Národopisného odboru Matice slovenskej. Séria 1 – 12 (Martin , 1924 – 1926)
Slovensko (Martin, 1937)
Praha ve fotografii Karla Plicky (Praga , 1940)
Slovensko vo fotografii Karola Plicku (Martin, 1949)
Praha královská (Praga, 1940)
Vltava (Praga, 1957)
Pražský hrad (Praga, 1959)Grób Karola Plicka na Cmentarzu Narodowym. Owalny kamień symbolizuje obiektyw aparatu
Zlatá brána (Martin, 1964)
Prague the Golden City (Praga, 1965)
Praga, quando te aspiciam (Praga, 1967)
Spiš (Martin, 1971)
Československo (Praga, 1974)
Prechádzky Prahou (1976)
Vlast líbezná (1979)
Eva Studeničová spieva (Martin, 1928)
Slovenské pesničky (Martin, 1937)
Český zpěvník (Praga, 1946)
Český rok v pohádkách, písních, hrách a tancích, říkadlech a hádankách 1-4. Jaro – Zima. (Praga, 1944 – 1961) (z F. Volfem i K. Svolinským)
Slovenský spevník 1 (Bratysława, 1961)
Kytice balad z lidové epiky československé (Praga, 1965) (z F. Volfem)
Zbojnícke piesne slovenského ľudu (Bratysława, 1965)