Konfrontacja Sztuk Walki, KSW – polska organizacja promująca walki MMA (Mixed Martial Arts) założona w Warszawie[1] przez Martina Lewandowskiego i Macieja Kawulskiego. Gale KSW odbywają się w Polsce i za granicą. Gala „KSW 39. Colosseum” zgromadziła w maju 2017 na PGE Narodowym niemal 58 tys. widzów, plasując się na drugim miejscu wśród największych pod względem liczebności publiczności wydarzeń sportowych w Polsce. Była to także druga na świecie impreza MMA pod względem liczebności publiczności[2].
Pierwsza gala KSW odbyła się 27 lutego 2004 w restauracji Champions mieszczącej się w warszawskim hotelu Marriott. Miejsce to nie było przypadkowe – współzałożyciel KSW, Martin Lewandowski pracował na stanowisku managera ds. promocji w Marriott[3]. W tej lokalizacji zorganizowanych zostało w sumie 4 gale[4]. KSW 5 odbyła się w patio warszawskiej restauracji Wook i zgromadziła około tysiąca kibiców[5]. Następnie, ze względu na rosnącą popularność wydarzeń, KSW przeniesiono na Torwar. KSW 7 było pierwszą galą zorganizowaną poza Warszawą – we Wrocławiu.
Od 1 grudnia 2011 (KSW 17) przyznawane są bonusy finansowe w kategoriach – nokaut, poddanie i walka wieczoru[6]. Od 3 grudnia 2017 (KSW 37) także w kategorii występ wieczoru[7].
Rywalizacja odbywała się w formacie 4 lub 8-osobowych turniejów (do 2011 roku) oraz pojedynczych walk. Pojedynki na galach KSW, od początku istnienia organizacji w 2004, prowadzono w ringu bokserskim. Od gali numer 27. w maju 2014 walki odbywają się w okrągłej klatce[8]. Podczas gali KSW 19 po raz pierwszy w historii tej organizacji odbyła się walka kobiet[9]. W latach 2008–2010 federacja nawiązała współpracę ze słoweńską organizacją World Freefight Challenge (WFC) związaną z wymianą zawodników[10].
8 października federacja KSW nawiązała współpracę z federacją założoną przez Nobuyukiego Sakakibarę Rizin Fighting Federation[11]. W ramach tej współpracy KSW dotychczas udostępniło federacji Rizin dwóch zawodników – Gorana Reljicia (na World Grand Prix 2015) oraz Szymona Bajora (na World Grand Prix 2016).
28 czerwca 2016 właściciele federacji Martin Lewandowski i Maciej Kawulski poinformowali o nawiązaniu współpracy z brazylijską organizacją Aspera FC. Zapowiedziano, że zwycięzca turnieju wagi lekkiej, który odbył się 9 lipca zostanie zawodnikiem KSW[12]. Turniej wygrał Renato ‘Pezinho’ Gomes Gabriel, pokonując Fernando Aparecido oraz Thiago Natę podczas gali Aspera FC 41: Road to KSW. W nagrodę za ten wyczyn KSW zaoferowało mu kontrakt i starcie o mistrzowski pas w kategorii lekkiej (do 70 kg) z Mateuszem Gamrotem na gali KSW 36 w Zielonej Górze[13].
Począwszy od drugiej edycji, gale KSW transmitowane były przez telewizję kodowaną Polsat Sport, a od gali KSW 11 otwarty Polsat. Założycielami i właścicielami organizacji są Maciej Kawulski i Martin Lewandowski. Dyrektorem sportowym organizacji jest natomiast Wojsław Rysiewski. Od maja 2009 roku gale KSW są także transmitowane przez internetową telewizję Ipla.tv. Pierwszą galą, która była transmitowana wyłącznie w systemie pay-per-view była gala KSW 20: Symfonia walki[14].
W listopadzie 2021 poinformowano, że organizacja zakończyła współpracę z Cyfrowym Polsatem. Prawa do pokazywania kolejnych gal przejęła duża skandynawska platforma streamingowa Viaplay[15]. Dzięki temu poza Polską, transmisje z gal organizacji są dostępne jeszcze w kilkunastu innych krajach. Wszystkie zawody KSW w ramach abonamentu są dostępne bez dodatkowych opłat[16]. 19 października 2024 odbyła się ostatnia gala KSW 99, która była transmitowana przez Viaplay[17].
Od 16 listopada 2024, czyli od jubileuszowej gali KSW 100, zawody federacji będą transmitowane przez Canal+ w pakiecie Canal+ Super Sport, dostępnym dla abonentów telewizyjnych, jak i osób korzystających z serwisu internetowego Canal+ online. W taki sposób będzie nadawanych 10 z 12 gal. Pozostałe dwie, Canal+ udostępni za dodatkową opłatą w systemie pay-per-view (będą one również udostępnione na platformie kswtv.com). Natomiast poza granicami Polski na kswtv.com będą dostępne wszystkie gale organizacji[18]. Umowa między Canal+ i federacją KSW została zawarta na okres trzech lat, do końca roku 2027[19].
Rekordowa Gala KSW 39: Colosseum zgromadziła 27 maja 2017 roku na PGE Narodowym niemal 58 tys. widzów, plasując się w trójce największych pod kątem publiczności sportowych imprez, jakie miały miejsce w Polsce. Dodatkowe miliony obejrzały widowisko przed ekranami – walki transmitowały telewizje w 36 krajach, a transmisja online dostępna była na 4 kontynentach. Wydarzenie to było drugą pod względem liczebności publiczności MMA w światowej historii tego sportu. Pierwsze miejsce nadal należy do japońskiego „Pride Shockwave” w Tokio w 2002 r., na którym pojawiło się aż 71 tys. widzów[20].
18 czerwca 2022 po raz pierwszy w historii KSW doszło do walki kick-bokserskiej na zasadach formuły K-1 w małych rękawicach, w której zmierzyli się Marcin Różalski oraz Errol Zimmerman[34].
W październiku 2022 roku ogłoszono, że w ramach przedłużenia współpracy z XTB – jednym z największych polskich fintechów oferującym własną platformę inwestycyjną nawiązano nową umowę, w której to XTB zostanie sponsorem tytularnym gal KSW w 2023 roku. Umowa zawarta jest na cały 2023 rok i będzie obowiązywać na dziesięciu z dwunastu zaplanowanych gal, z czego sześć z tych wydarzeń będzie się nosiło nazwę XTB KSW. W pozostałych przypadkach XTB będzie sponsorem strategicznym, podobnie jak w 2022 roku – na galach w Łodzi, Toruniu, Radomiu i Warszawie[35].
10 maja 2023 roku federacja KSW poinformowała o wprowadzeniu Hall of Fame, czyli własnej Galerii Sław, mającej na celu w każdym roku wyróżniania zawodników, a także innych osób, które w wyjątkowy sposób wpisały się w historię organizacji[36]. Pierwszym uhonorowanym zawodnikiem wprowadzonym do Galerii Sław został były komentator KSW oraz pierwszy turniejowy mistrz KSW, Łukasz „Juras” Jurkowski[37]. Oficjalna ceremonia wprowadzenia Jurkowskiego do Hall of Fame odbyła się podczas gali XTB KSW 83: Colosseum 2[38]. Drugimi członkami Hall of Fame zostali m.in medalista olimpijski w judo, Paweł „Nastek” Nastula oraz wieloletni komentator gal KSW, Andrzej Janisz[39]. Obaj zostali uhunorowani podczas gali XTB KSW 100[40].
24 lutego 2024 roku odbyła się specjalna gala XTB KSW Epic, skupiająca się na organizacji walk w innych formułach niż tylko w MMA[41]. Podczas walki wieczoru tego wydarzenia rękawice w formule bokserskiej skrzyżowali Mamed Chalidow i Tomasz Adamek[42].
Każda walka MMA rozgrywana nie o tytuł trwa 3 rundy, z których każda nie może być krótsza niż 5 minut. Przerwa między rundami trwa 1 minutę. Każda walka MMA rozgrywana o tytuł odbywa się na dystansie 5 rund.
Sędziowanie punktowe:
Występuje w sytuacji, w której jeden z zawodników odklepuje 2 lub więcej razy w matę, ciało przeciwnika, lub własne ciało lub też werbalnie (krzyk).
Poniższe zachowania uznaje się za faule w pojedynku MMA lub walce pokazowej i według uznania sędziego mogą się one zakończyć ukaraniem zawodnika:
Zawodnik musi przejść wszystkie przed-licencyjne badania medyczne oraz testy wymagane przez Federację KSW. Badania medyczne po pojedynku:
Zawodnik, u którego wykryto obecność niedozwolonych substancji zostanie ukarany w następujący sposób:
Menadżer zawodnika ma prawo wnieść pisemny protest dotyczący wyniku walki w ciągu 48 godzin od momentu zakończenia walki po wpłaceniu 1000 Euro kaucji na konto Federacji KSW.
Komisja odwoławcza w składzie:
rozpatruje złożony protest, a jego wynik prezentuje w ciągu 48 godzin od daty przyjęcia protestu.
W przypadku negatywnego rozpatrzenia protestu Federacja KSW nie zwraca wpłaconej kaucji.
W przypadku pozytywnego rozpatrzenia protestu Federacja KSW zwraca wpłaconą kaucję.
Jeśli KSW nie zatwierdzi pojedynku w innej kategorii wagowej, pojedynki MMA oraz walki pokazowe rozgrywane są w następujących kategoriach:
W pojedynkach, których stawką nie jest tytuł mistrzowski dozwala się jednofuntową tolerancję (1 lbs = 0,5 kg). W pojedynkach mistrzowskich uczestnicy nie mogą przekroczyć dozwolonego zakresu wagi dla danej kategorii wagowej.
KSW może pozwolić na walkę w umówionym limicie (tzw. catchweight) według własnego poglądu i uznania. Na przykład KSW może pozwolić na pojedynek z górnym limitem 177 funtów, jeżeli uważa, że taka rywalizacja będzie dalej sprawiedliwa i bezpieczna.
KSW może też dopuścić na pojedynek dwóch zawodników, z których jeden waży 264 funty, a drugi 267 funtów, jeżeli uzna, że takie starcie jest nadal sprawiedliwe i bezpieczne, pomimo że technicznie zawodnicy są z dwóch różnych kategorii wagowych.
Pasy międzynarodowego mistrza KSW są przyznawane od 2009 roku. Pierwszym mistrzem został Mamed Chalidow w wadze półciężkiej (ówcześnie do 95 kg)[44]. Trofeum jest przyznawane w drodze pojedynczej walki i ma charakter przechodni (jak w boksie), nie należy go mylić z pasami przyznawanymi za zwycięstwa w poszczególnych turniejach KSW.
Kategoria | Waga | Mistrz | Od | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
Ciężka | do 120,2 kg (265 lb) | Phil De Fries | 14 kwietnia 2018 (KSW 43) | 11 |
Półciężka | do 93 kg (205 lb) | Rafał Haratyk | 24 lutego 2024 (XTB KSW Epic) | 1 |
Średnia | do 83,9 kg (185 lb) | Paweł Pawlak | 3 czerwca 2023 (XTB KSW 83) | 2 |
Półśrednia | do 77,1 kg (170 lb) | Adrian Bartosiński | 22 kwietnia 2023 (XTB KSW 81) | 2 |
Lekka | do 70,3 kg (155 lb) | Salahdine Parnasse | 5 czerwca 2023 | 1 |
Piórkowa | do 65,8 kg (145 lb) | Salahdine Parnasse | 18 grudnia 2021 (KSW 65) | 2 |
Robert Ruchała (Tymczasowy) | 11 maja 2024 (XTB KSW 94) | 1 | ||
Kogucia | do 61,2 kg (135 lb) | Jakub Wikłacz | 17 grudnia 2022 (XTB KSW 77) | 3 |
Musza Kobiet | do 56,7 kg (125 lb) | wakat |
Nr | Mistrz | Od | Do | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
1. | Karol Bedorf (pokonał Pawła Nastulę) |
28 września 2013 (KSW 24) | 3 grudnia 2016 (KSW 37) |
|
2. | Fernando Rodrigues Jr. (pokonał Karola Bedorfa) |
3 grudnia 2016 (KSW 37) | 27 maja 2017 (KSW 39) | |
3. | Marcin Różalski (pokonał Fernardo Rodriguesa Jr..) |
27 maja 2017 (KSW 39) | 28 maja 2017 | |
Wakat | 28 maja 2017 | 14 kwietnia 2018 | Różalski zwakował tytuł mistrzowski. | |
4. | Phill De Fries (pokonał Michała Andryszaka) |
14 kwietnia 2018 (KSW 43) | aktualny |
|
Nr | Mistrz | Od | Do | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
1. | Mamed Chalidow (pokonał Daniela Acacio) |
15 maja 2009 (KSW XI) | 18 marca 2011 (rezygnacja)[45] |
|
Wakat | 18 marca 2011 | 19 marca 2011 | Chalidow zmienił kategorię wagową. | |
2. | Rameau Thierry Sokoudjou (pokonał Jana Błachowicza) |
19 marca 2011 (KSW 15) | 26 listopada 2011 | |
3. | Jan Błachowicz (pokonał Rameau Thierry Sokoudjou) |
26 listopada 2011 (KSW 17) | 31 stycznia 2014 |
|
Wakat | 31 stycznia 2014 | 23 maja 2015 | Błachowicz podpisał kontrakt z UFC[46]. | |
4. | Goran Reljić (pokonał Atillę Végha) |
23 maja 2015 (KSW 31) | 31 października 2015 | |
5. | Tomasz Narkun (pokonał Gorana Reljića) |
31 października 2015 (KSW 32) | 15 stycznia 2022 (KSW 66) |
|
6. | Ibragim Czużygajew (pokonał Tomasza Narkuna) |
15 stycznia 2022 (KSW 66) | 1 grudnia 2023 |
|
Wakat | 1 grudnia 2023 | 24 lutego 2024 | Czużygajew poinformował w mediach społecznościowych o nie przedłużeniu umowy z aktualnym pracodawcą[47]. | |
7. | Rafał Haratyk (pokonał Damiana Piwowarczyka) |
24 lutego 2024 (XTB KSW Epic) | aktualny |
|
Nr | Mistrz | Od | Do | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
1. | Krzysztof Kułak (pokonał Vitora Nobrege) |
7 maja 2010 (KSW 13) | 26 listopada 2011 (rezygnacja) | |
Wakat | 26 listopada 2011 | 12 maja 2012 | Kułak zrzekł się pasa z powodu kontuzji[48]. | |
2. | Michał Materla (pokonał Jaya Silvę) |
12 maja 2012 (KSW 19) | 28 listopada 2015 |
|
3. | Mamed Chalidow (pokonał Michała Materle) |
28 listopada 2015 (KSW 33) | 30 lipca 2018 (rezygnacja) |
|
Wakat | 30 lipca 2018 (rezygnacja) | 18 maja 2019 | Chalidow podczas konferencji przed galą KSW 45 zwakował tytuł[49]. | |
4. | Scott Askham (pokonał Michała Materle) |
18 maja 2019 (KSW 49) | 10 października 2020 (KSW 55) | |
5. | Mamed Chalidow (pokonał Scotta Askhama) |
10 października 2020 (KSW 55) | 18 grudnia 2021 (KSW 65) | |
6. | Roberto Soldić (pokonał Mameda Chalidowa) |
18 grudnia 2021 (KSW 65) | 1 sierpnia 2022 | |
Wakat | 1 sierpnia 2022 | 3 czerwca 2023 | Soldić podpisał kontrakt z One Championship[50]. | |
7. | Paweł Pawlak (pokonał Tomasza Romanowskiego) |
3 czerwca 2023 (XTB KSW 83) | aktualny |
|
Nr | Mistrz | Od | Do | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
1. | Asłambiek Saidow (pokonał Borysa Mańkowskiego) |
1 grudnia 2012 (KSW 21) | 17 maja 2014 (KSW 27) |
|
2. | Borys Mańkowski (pokonał Asłambieka Saidowa) |
17 maja 2014 (KSW 27) | 23 grudnia 2017 (KSW 41) |
|
3. | Roberto Soldić (pokonał Borysa Mańkowskiego) |
23 grudnia 2017 (KSW 41) | 14 kwietnia 2018 (KSW 43) | |
4. | Dricus du Plessis (pokonał Roberto Soldicia) |
14 kwietnia 2018 (KSW 43) | 6 października 2018 (KSW 45) | |
5. | Roberto Soldić (pokonał Dricusa du Plessisa) |
6 października 2018 (KSW 45) | 1 sierpnia 2022 |
|
Wakat | 1 sierpnia 2022 | 22 kwietnia 2023 | Soldić podpisał kontrakt z One Championship[50]. | |
6. | Adrian Bartosiński (pokonał Artura Szczepaniaka) |
22 kwietnia 2023 (XTB KSW 81) | aktualny |
|
Nr | Mistrz | Od | Do | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
1. | Maciej Jewtuszko (pokonał Artura Sowińskiego) |
1 grudnia 2012 (KSW 21) | 2015 | |
Wakat | 2015 | 27 maja 2016 (KSW 35) | Jewtuszko zmienił kategorie wagową na półśrednią[51]. | |
2. | Mateusz Gamrot (pokonał Mansoura Barnaouiego) |
27 maja 2016 (KSW 35) | 17 września 2020 |
|
Tymczasowy 1. | Norman Parke (pokonał Marcina Wrzoska) |
14 września 2019 (KSW 50) | 10 lipca 2020 | Parke w związku z niezrobieniem wagi przed walką na KSW 53, współwłaściciel organizacji Maciej Kawulski odebrał jemu pas mistrzowski[52]. |
Wakat | 17 września 2020 | 19 grudnia 2020 | Dotychczasowy mistrz Mateusz Gamrot wypełnił kontrakt z organizacją KSW, po czym podpisał kontrakt z federacją UFC. | |
3. | Marian Ziółkowski (pokonał Romana Szymańskiego) |
19 grudnia 2020 (KSW 57) | 3 czerwca 2023 (XTB KSW 83) |
|
Wakat | 3 czerwca 2023 (XTB KSW 83) | 5 czerwca 2023 | Na XTB KSW 83 miało dojść do walki Ziółkowskiego z Parnassem, jednak ten pierwszy na rozgrzewce tuż przed konfrontacją doznał kontuzji, która mu uniemożliwiła przystąpienie do kolejnej obrony tytułu. W związku z zaistniałą sytuacją Ziółkowski podjął decyzję o zwakowaniu pasa, ponieważ w czerwcu mija rok od jego ostatniej obrony[53]. | |
Tymczasowy 2. | Salahdine Parnasse (pokonał Sebastiana Rajewskiego) |
12 listopada 2022 (KSW 76) | 5 czerwca 2023 | |
4. | Salahdine Parnasse | 5 czerwca 2023 | aktualny | Po zwakowaniu tytułu mistrzowskiego przez Ziółkowskiego 5 czerwca 2023 KSW mianowało Parnasse’a pełnoprawnym mistrzem, dzięki czemu ten stał się podwójnym mistrzem KSW w dwóch kategoriach wagowych[54]. |
Tymczasowy 3. | Valeriu Mircea (pokonał Leo Brichtę) |
17 lutego 2024 (KSW 91) | 6 kwietnia 2024 |
Nr | Mistrz | Od | Do | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
1. | Artur Sowiński (pokonał Klebera Koike Erbsta) |
28 listopada 2015 (KSW 33) | 3 grudnia 2016 (KSW 37) |
|
2. | Marcin Wrzosek (pokonał Artura Sowińskiego) |
3 grudnia 2016 (KSW 37) | 27 maja 2017 (KSW 39) | |
3. | Kleber Koike Erbst (pokonał Marcina Wrzoska) |
27 maja 2017 (KSW 39) | 22 grudnia 2017 | |
Wakat | 22 grudnia 2017 | 1 grudnia 2018 | W związku z niezrobieniem wagi przez Erbsta federacja KSW podjęła decyzję o odebraniu jemu tytułu mistrzowskiego, a pas mistrzowski mógł zdobyć tylko Sowiński[55]. | |
4. | Mateusz Gamrot (pokonał Klebera Koike Erbsta) |
1 grudnia 2018 (KSW 46) | 17 września 2020 | |
Tymczasowy 1. | Salahdine Parnasse (pokonał Romana Szymańskiego) |
27 kwietnia 2019 (KSW 48) | 17 września 2020 |
|
5. | Salahdine Parnasse | 17 września 2020 | 30 stycznia 2021 (KSW 58) | Gamrot po podpisaniu kontraktu z UFC zrezygnował z tytułu, w związku z tym Parnasse stał się pełnoprawnym mistrzem. |
6. | Daniel Torres (pokonał Salahdine'a Parnasse'a) |
30 stycznia 2021 (KSW 58) | 17 grudnia 2021 | |
Wakat | 17 grudnia 2021 | 18 grudnia 2021 | Torres podczas ważenia przed galą przekroczył limit kategorii piórkowej, w związku z czym pas mistrzowski został jemu odebrany oraz mógł go zdobyć tylko Parnasse[56]. | |
7. | Salahdine Parnasse (pokonał Daniela Torresa) |
18 grudnia 2021 (KSW 65) | aktualny |
|
Tymczasowy 2. | Robert Ruchała (pokonał Lom-Alego Eskijewa) |
17 marca 2023 (KSW 80) | 19 sierpnia 2023 (XTB KSW 85) | Walka Parnasse’a z Ruchałą była tzw. unifikacją pasów mistrzowskich[57]. W związku z przegraną Ruchały ten stracił tymczasowy tytuł, który został zażegnany ze statusu mistrzowskiego, zaś Parnasse obronił i zachował tytuł pełnoprawny[58]. |
Tymczasowy 3. | Robert Ruchała (pokonał Patryka Kaczmarczyka) |
11 maja 2024 (XTB KSW 94) | aktualny |
|
Nr | Mistrz | Od | Do | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
1. | Antun Račić (pokonał Damiana Stasiaka) |
9 listopada 2019 (KSW 51) | 20 marca 2021 (KSW 59) |
|
2. | Sebastian Przybysz (pokonał Antuna Račicia) |
20 marca 2021 (KSW 59) | 17 grudnia 2022 (XTB KSW 77) |
|
3. | Jakub Wikłacz (pokonał Sebastiana Przybysza) |
17 grudnia 2022 (XTB KSW 77) | aktualny |
|
Nr | Mistrz | Od | Do | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
1. | Ariane Lipski (pokonała Dianę Belbițę) |
27 maja 2017 (KSW 39) | 23 września 2018 |
|
Wakat | 23 września 2018 | Kontrakt Lipski z KSW nie został przedłużony[59]. |
Nr | Mistrz | Od | Do | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
1. | Karolina Kowalkiewicz (pokonała Martę Chojnoską) |
8 czerwca 2013 (KSW 23) | 21 września 2015 |
|
Wakat | 21 września 2015 | Kowalkiewicz podpisała kontrakt z UFC[60]. |
Legenda:
Symbol | Oznaczenie |
---|---|
C | Mistrz w danej kategorii wagowej. |
IC | Tymczasowy mistrz w danej kategorii wagowej. |
+ | Wzrost w rankingu o (ilość miejsc, np. +2). |
- | Spadek w rankingu o (ilość miejsc, np. -1). |
NR | Nowy/debiutujący zawodnik w rankingu. |
Od 2011 roku organizowany jest Amatorski Puchar KSW – zawody amatorskie mające na celu m.in. wykreowanie utalentowanych zawodników którzy dopiero zaczynają swoje starty w MMA. Zwycięzcy zawodów mają szanse również na podpisanie zawodowego kontraktu z organizacją, taką szanse otrzymali m.in. Anzor Ażyjew czy Jakub Kowalewicz. Do tej pory odbyło się pięć edycji Amatorskiego Pucharu KSW[62][63].
Projekt społeczny KSW i Academii Gorila, oferujący program darmowych treningów dla młodzieży i dzieci z trudnych środowisk. W 2018 roku wystartował na terenie Warszawy. Inicjatorzy projektu zapewniają miejsce w klubach, opracowanie planów treningowych, opiekę trenerską oraz koordynację całości organizacji, natomiast za nabór uczestników odpowiedzialny był Alternatywny Klub Sportowy „Zły”[64]
Underdog – historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Na ich podstawie powstał scenariusz autorstwa Mariusza Kuczewskiego. Borys „Kosa” Kosiński (Eryk Lubos) to zawodnik MMA, który jest u szczytu formy. W najważniejszej walce ze swoim największym rywalem Denim Takaevem (Mamed Chalidow) popełnia błąd, który przekreśla jego karierę. Traci wszystko. W fabule oprócz Eryka Lubosa i Mameda Chalidowa pojawia się gwiazdorska obsada: Aleksandra Popławska, Tomasz Włosok, Janusz Chabior, Jarosław Boberek, Emma Giegżno, Mariusz Drężek. Dla Mameda Chalidowa, międzynarodowego mistrza KSW w wadze półciężkiej z 2009 oraz w wadze średniej z 2015, występ w filmie to debiut aktorski. Reżyserem filmu jest współwłaściciel federacji KSW Maciej Kawulski[65].
Dokument o walkach mistrzów KSW. Pokazuje miesiące przygotowań zawodników przed walką m.in. zabójcze treningi, wyrzeczenia, wzloty i upadki[66]. Do tej pory na platformie Viaplay ukazały się 3 odcinki serialu[67].
Pierwszą galą, która była transmitowana wyłącznie w systemie pay-per-view była gala KSW 20: Symfonia walki[3].
Sieć siłowni funkcjonujących na licencji KSW.
Oficjalny sklep internetowy z asortymentem sygnowanym marką KSW.
Funkcja | Aktualni członkowie | Dawni członkowie |
---|---|---|
Właściciele | Maciej Kawulski | – |
Martin Lewandowski | ||
Dyrektor sportowy | Wojsław Rysiewski | |
Ring announcerzy | Waldemar Kasta | Paweł Wójcik |
Mateusz Borek | ||
Komentatorzy polscy | Albert Odzimkowski | Michał Garnys |
Tomasz Marciniak | ||
Dominik Durniat | Łukasz Jurkowski | |
Andrzej Janisz | ||
Marian Ziółkowski | Tomasz Sarara | |
Maciej Turski | ||
Komentatorzy angielscy | Will Vanders | Krzysztof Soszyński |
Chris Hoekstra | ||
Prowadzący studio | Mateusz Borek | Dominik Durniat |
Jerzy Mielewski | ||
Paweł Wójcik | ||
Justyna Kostyra | ||
Wywiady po walkach | Mateusz Borek | – |
Dominik Durniat | ||
Prowadzący ceremonie ważenia | Waldemar Kasta | Łukasz Jurkowski |
Dominik Durniat | Filip Sadowski | |
Maciej Linke | ||
Paulina Klimek | – |