Margarethe Siems

Margarethe Siems
Ilustracja
Margarethe Siems jako Marszałkowa w Kawalerze srebrnej róży, 1911
Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1879
Wrocław

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1952
Drezno

Typ głosu

sopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Margarethe Siems (ur. 30 grudnia 1879 we Wrocławiu, zm. 13 kwietnia 1952 w Dreźnie[1]) – niemiecka śpiewaczka operowa, sopran.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiowała w Dreźnie u Aglai Orgeni[1], a następnie w Mediolanie u Mattii Battistiniego[2]. Zadebiutowała na scenie w 1902 roku w Neues Deutsches Theater w Pradze, z którym następnie była związana do 1908 roku[1][2]. W latach 1908–1920 była sopranistką opery w Dreźnie[1][2]. Wykonała tam partie Chryzotemis w prapremierze Elektry Richarda Straussa (1909) i Marszałkowej w prapremierze Kawalera srebrnej róży (1911)[1][2]. Strauss powierzył jej również rolę Zerbinetty w prapremierowym przedstawieniu Ariadny na Naksos w Stuttgarcie w 1912 roku[1][2]. Przed 1914 roku gościnnie śpiewała w Londynie, Berlinie, Petersburgu i Amsterdamie[2]. Po I wojnie światowej wycofała się ze sceny[2], po raz ostatni wystąpiła w operze we Wrocławiu w 1926 roku[1].

W latach 1920–1926 uczyła śpiewu w konserwatorium w Berlinie, następnie wykładała w konserwatoriach w Dreźnie i Wrocławiu[1][2].

Zastrzegła sobie przy tym, że nie ma obowiązku wstąpienia do NSDAP.

Dom Margarethe Siems w Lądku-Zdroju, 2013

Zamieszkała w Lądku-Zdroju, gdzie kupiła wiejski dom przy dzisiejszej ul. Miłej 3. Wysiedlona po II wojnie światowej 27 października 1946, trafiła do Drezna[3]. Zmuszona biedą, ponownie uczyła w konserwatorium drezdeńskim[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3327. ISBN 0-02-865530-3.
  2. a b c d e f g h i Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 1. styczeń–czerwiec. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 322. ISBN 83-224-0334-8.
  3. Peter Sommeregger: Spurensuche nach der ersten Marschallin, Magazyn operowy, OperaLounge.