Megitza

Megitza
Ilustracja
Megitza w Chicago
Imię i nazwisko

Małgorzata Barbara Babiarz

Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1984
Zakopane

Instrumenty

wokal, kontrabas

Gatunki

world music, jazz, folk, pop

Zawód

wokalistka, kontrabasistka, kompozytor,producentka muzyczna

Strona internetowa

Małgorzata Barbara Babiarz (ur. 27 listopada 1984 w Zakopanem), znana jako Megitza – polska wokalistka, kompozytorka i kontrabasistka. Łączy world music z nowoczesnym brzmieniem jazzu, popu, surf rocka, oraz swingu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W dzieciństwie była wielokrotną laureatką konkursów recytatorskich i gawędziarskich. Megitza została wprowadzona do tradycyjnej muzyki Podhala przez jej ojca Stanisława Babiarza. Śpiewała, tańczyła i grała na podhalańskich basach.

W 2001 roku Megitza wyemigrowała do Chicago[1], gdzie kontynuowała kultywację swego polskiego dziedzictwa w muzyce, ale także eksperymentowała z world music, muzyką wschodniej Europy i latynoamerykańską. W 2003 roku Megitza została wybrana królową Związku Podhalan w Północnej Ameryce[2]. Zorganizowała imprezę charytatywną, wpływy z której zostały przekazane na domy dziecka w Polsce. Jako muzyk bierze udział w koncertach charytatywnych i wydarzeniach takich jak Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy[3].

W 2004 Megitza otrzymała najwyższy wynik w Narodowym Teście na Inteligencję IQ Test 2004, organizowanym przez telewizję itvn.[4]

Promuje kulturę Polski i Podhala w Chicago i Stanach Zjednoczonych[5].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę rozpoczęła w 2008 roku, kiedy założyła kwartet Megitza. Do września 2012 roku zespół składał się z Małgorzaty Babiarz (wokal i kontrabas), Andreasa Kapsalisa (gitara), Marka Lichoty (bajan), oraz Jamiego Gallaghera (perkusja). Podczas koncertu w warszawskim Śnie Pszczoły (25 września 2012 roku), Megitza przedstawiła publiczności nowy zespół: Jakub Mietła - akordeon (znany z zespołu Que Passa) Jarosław Dzień - gitara(założyciel zespołu Que Passa) Damian Niewiński - perkusja.

Podczas koncertu z Megitzą gościnnie wystąpił perkusista, wokalista i gitarzysta z Kuby, Yoilan Perez Harriette.

Zespół Megitzy znany jest z obecności wysokiej energii scenicznej[6]. Kwartet był porównywany do takich artystów jak: Gipsy Kings, Ewa Demarczyk, Goran Bregović, Kayah czy też Lura.

W 2008 Megitza wydała jej debiutancki album "Boleritza."[7]

Album zawiera oryginalne kompozycje i melodie tradycyjne. Węgierski skrzypek romski Roby Lakatos zagrał gościnnie na dwóch utworach: "Mamo Temera" i "17_14"[8].

"Boleritza" to mieszanka tradycyjnych melodii ludowych z muzyką poważną, jazzem i muzyką świata[9].

W oryginalnych kompozycjach Megitzy słychać wyraźne wpływy world music, folku, muzyki góralskiej[10], romskiej, oraz muzyki bałkańskiej[11].

W lipcu 2012 roku premierę miały dwa kolejne albumy Megitzy - "Legenda"[12] i "Megitza"[13]. "Legenda" zawiera więcej kompozycji typowo bałkańskich i autorskich artystki, natomiast "Megitza" to ukłon do młodszej publiczności. Album nagrany w całości po angielsku promowały chwytliwe single - "What I Desire" o "Beauty Rumelaj". Do obydwu nakręcono teledyski, przy czym akcja drugiego rozgrywa się w pięknej zimowej, tatrzańskiej scenerii.

Ważne występy: Park Milenijny w Chicago – Jay Pritzker Pavilion, Chicago World Music Festival, Old Town School of Folk Music[5], Chicago Folk and Roots Festival[14], Lotus World Music and Arts Festival, Chicago SummerDance Festival, and Taste of Chicago, Copernicus Theater. Megitza jest uważana za wpływową artystkę reprezentującą Polonię za granicą[15][16], pierwsze koncerty w Polsce - lato 2012 roku (Poznań, Szczecin, Zakopane, Kraków, Warszawa i inne).

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy

[edytuj | edytuj kod]
  • 2008: "Boleritza"
  • 2012: "Legenda"
  • 2012: "Megitza"

Najbardziej znane single

[edytuj | edytuj kod]
  • 2011 – "What I Desire"
  • 2012 – "Beauty Rumelaj"

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Jay Shefsky: Reportaż Chicago Tonight, program WTTW Chicago. 2012. [dostęp 2011-11-10]. (ang.).
  2. ↑ Andrzej Baraniak: Małgorzata Babiarz królową ZPPA. 2003. [dostęp 2003-09-26]. (pol.).
  3. ↑ Bożena Jankowska: Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy w Copernicus Theater. 2012. (pol.).
  4. ↑ Andrzej Baraniak: Narodowy konkurs inteligencji IQ. 2004. [dostęp 2004-10-26]. (pol.).
  5. ↑ a b Miłosz Sowa: Megitza w Old Town School of Folk Music z zespołem Siumni. 2009. [dostęp 2009-08-12]. (pol.).
  6. ↑ Lucid Culture, recenzja koncertu, Nowy Jork. 2009.
  7. ↑ JazzChicago, recenzja albumu. 2010. (ang.).
  8. ↑ Maria Seidell: New City Music, recenzja albumu. 2009. (ang.).
  9. ↑ Illinois Entertainer, recenzja. 2009.
  10. ↑ Wywiad WBEZ, Radio M Chicago. 2009. [dostęp 2009-05-22]. (ang.).
  11. ↑ Maria Seidell: Recenzja płyty, New City Music, Chicago. 2009.
  12. ↑ Etnosystem.pl, recenzja albumu. 2012. [dostęp 2012-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-24)]. (pol.).
  13. ↑ Etnosystem.pl, recenzja albumu. 2012. [dostęp 2012-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-22)]. (pol.).
  14. ↑ JoeDeCeault: WBEZ wywiad. 2011. [dostęp 2012-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-21)]. (ang.).
  15. ↑ Bożena Jankowska: Dziennik Związkowy, Megitza Rocks!. 2009. [dostęp 2012-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-27)]. (pol.).
  16. ↑ Bożena Jankowska: Dziennik Związkowy, Sukces Megitzy. 2010. [dostęp 2012-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-27)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]