Michaela Gerg

Michaela Gerg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1965
Lenggries

Klub

SC Lenggries

Wzrost

165 cm

Debiut w PŚ

3.12 1980, Val d’Isère
(34. miejsce – zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

4.12 1980, Val d’Isère
(12. miejsce – kombinacja)

Pierwsze podium w PŚ

30.01 1983, Les Diablerets (2. miejsce – kombinacja)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Mistrzostwa świata
brąz Vail 1989 supergigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Auron 1982 slalom gigant
złoto Sestriere 1983 slalom gigant
złoto Sestriere 1983 kombinacja
srebro Sestriere 1983 zjazd
Puchar Świata
3. miejsce
1989/1990
Puchar Świata (Zjazd)
3. miejsce
1988/1989
3. miejsce
1989/1990
Puchar Świata (Supergigant)
2. miejsce
1989/1990
3. miejsce
1990/1991
Puchar Świata (Kombinacja)
2. miejsce
1989/1990
Zakończenie kariery: 1996 r.

Elisabeth Michaela Gerg-Leitner (ur. 10 listopada 1965 w Lenggries) – niemiecka narciarka alpejska reprezentująca też RFN, brązowa medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1982 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Auron wywalczyła złoty medal w gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Sestriere zwyciężyła w gigancie i kombinacji, a w zjeździe zajęła drugie miejsce.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 3 grudnia 1980 roku w Val d’Isère, zajmując 34. miejsce w slalomie[1]. Pierwsze punkty wywalczyła dzień później w tej samej miejscowości, zajmując dwunaste miejsce w kombinacji. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 30 stycznia 1983 roku w Les Diablerets, kończąc rywalizację w tej samej konkurencji na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła na podium Hanni Wenzel z Liechtensteinu i Austriaczkę Elisabeth Kirchler. Łącznie 24 razy stawała na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym cztery zwycięstwa: 12 grudnia 1985 roku w Val d’Isère, 8 sierpnia 1989 roku w Las Leñas i 20 stycznia 1995 roku w Cortina d’Ampezzo była najlepsza w zjeździe, a 29 listopada 1986 roku w Park City triumfowała w gigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1989/1990, kiedy zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej i klasyfikacji zjazdu oraz drugie w klasyfikacjach supergiganta i kombinacji. Ponadto w sezonie 1988/1989 była trzecia w klasyfikacji zjazdu, a w sezonie 1990/1991 była trzecia w supergigancie.

W 1989 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Vail, gdzie zdobyła brązowy medal w supergigancie. Wyprzedziły ją tam tylko dwie Austriaczki: Ulrike Maier i Sigrid Wolf. Był to jej jedyny medal wywalczony na międzynarodowych zawodach tej rangi. Na tej samej imprezie zajęła też szóste miejsce w zjeździe. Zajmowała także ósme miejsce w supergigancie i zjeździe na mistrzostwach świata w Crans-Montana w 1987 roku i supergigancie podczas mistrzostw świata w Saalbach w 1991 roku. W 1984 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, gdzie zajęła 24. miejsce w gigancie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Calgary była między innymi dziesiąta w supergigancie i trzynasta w zjeździe. Najlepszy wynik olimpijski osiągnęła podczas igrzysk olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie była siódma w supergigancie. Brała ponadto udział w igrzyskach w Lillehammer dwa lata później, gdzie zajęła 31. miejsce w tej konkurencji.

W 1996 roku zakończyła karierę.

Jej teść, Mathias Leitner również uprawiał narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
24. 13 lutego 1984 Sarajewo Gigant 2:20,98 +5,30 Stany Zjednoczone Debbie Armstrong
13. 19 lutego 1988 Kanada Calgary Zjazd 1:25,86 +1,97 Marina Kiehl
DSQ 21 lutego 1988 Kanada Calgary Kombinacja 29,25 pkt - Austria Anita Wachter
10. 22 lutego 1988 Kanada Calgary Supergigant 1:19,03 +1,95 Austria Sigrid Wolf
DNF2 24 lutego 1988 Kanada Calgary Gigant 2:06,49 - Szwajcaria Vreni Schneider
DSQ 13 lutego 1992 Francja Albertville Kombinacja 2,55 pkt - Austria Petra Kronberger
18. 15 lutego 1992 Francja Albertville Zjazd 1:52,55 +2,44 Kanada Kerrin Lee-Gartner
7. 18 lutego 1992 Francja Albertville Supergigant 1:21,22 +2,55 Włochy Deborah Compagnoni
DNF2 19 lutego 1992 Francja Albertville Gigant 2:12,74 - Szwecja Pernilla Wiberg
31. 15 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Supergigant 1:22,15 +3,04 Stany Zjednoczone Diann Roffe
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF[2] 3 lutego 1985 Włochy Bormio Zjazd 1:26,96 +1,80 Szwajcaria Michela Figini
13. 4 lutego 1985 Włochy Bormio Kombinacja 18,72 pkt +80,03 pkt Szwajcaria Erika Hess
14. 6 lutego 1985 Włochy Bormio Gigant 2:18,53 +2,53 Stany Zjednoczone Diann Roffe
DNF1[3] 9 lutego 1985 Włochy Bormio Slalom 1:29,58 - Francja Perrine Pelen
8. 1 lutego 1987 Szwajcaria Crans-Montana Zjazd 1:43,80 +1,95 Szwajcaria Maria Walliser
8. 3 lutego 1987 Szwajcaria Crans-Montana Supergigant 1:19,17 +2,23 Szwajcaria Maria Walliser
10. 5 lutego 1987 Szwajcaria Crans-Montana Gigant 2:21,22 +3,20 Szwajcaria Vreni Schneider
DNF[4] 2 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Kombinacja 5,65 pkt - Stany Zjednoczone Tamara McKinney
6. 5 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Zjazd 1:46,50 +1,88 Szwajcaria Maria Walliser
3. 8 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Supergigant 1:19,46 +0,04 Austria Ulrike Maier
DNF1[5] 11 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Gigant 2:29,37 - Szwajcaria Vreni Schneider
11. 26 stycznia 1991 Austria Saalbach Zjazd 1:29,12 +1,36 Austria Petra Kronberger
8. 29 stycznia 1991 Austria Saalbach Supergigant 1:08,72 +1,11 Austria Ulrike Maier
DNF[6] 31 stycznia 1991 Austria Saalbach Kombinacja 26,45 pkt - Szwajcaria Chantal Bournissen
14. 2 lutego 1991 Austria Saalbach Gigant 2:07,45 +2,48 Szwecja Pernilla Wiberg
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
11. 4 marca 1982 Francja Auron Zjazd 1:40,53 +1,97 Francja Catherine Quittet
1. 5 marca 1982 Francja Auron Gigant 2:35,82 - -
2. 3 marca 1983 Włochy Sestriere Zjazd 1:32,49 +0,16 Marina Kiehl
1. 4 marca 1983 Włochy Sestriere Gigant 2:16,79 - -
10. 5 marca 1983 Włochy Sestriere Slalom 1:38,46 +2,75 Włochy Fulvia Stevenin
1. 5 marca 1983 Włochy Sestriere Kombinacja ? - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szwajcaria Les Diablerets30 stycznia 1983 (kombinacja) – 2. miejsce
  2. Włochy Sestriere7 grudnia 1985 (supergigant) – 2. miejsce
  3. Francja Val d’Isère12 grudnia 1985 (zjazd) – 1. miejsce
  4. Francja Val d’Isère13 grudnia 1985 (zjazd) – 3. miejsce
  5. Oberstaufen19 stycznia 1986 (gigant) – 2. miejsce
  6. Stany Zjednoczone Park City29 listopada 1986 (gigant) – 1. miejsce
  7. Francja Val d’Isère2 grudnia 1988 (zjazd) – 3. miejsce
  8. Francja Tignes19 stycznia 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  9. Kanada Lake Louise18 lutego 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  10. Kanada Lake Louise19 lutego 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  11. Argentyna Las Leñas8 sierpnia 1989 (zjazd) – 1. miejsce
  12. Stany Zjednoczone Vail2 grudnia 1989 (supergigant) – 3. miejsce
  13. Stany Zjednoczone Steamboat Springs9 grudnia 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  14. Stany Zjednoczone Steamboat Springs10 grudnia 1989 (kombinacja) – 2. miejsce
  15. Kanada Panorama16 grudnia 1989 (zjazd) – 2. miejsce
  16. Kanada Panorama17 grudnia 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  17. Austria Hinterstoder8 stycznia 1990 (gigant) – 3. miejsce
  18. Francja Méribel10 lutego 1990 (supergigant) – 3. miejsce
  19. Szwecja Åre16 marca 1990 (supergigant) – 2. miejsce
  20. Francja Méribel19 stycznia 1991 (supergigant) – 2. miejsce
  21. Niemcy Garmisch-Partenkirchen9 lutego 1991 (supergigant) – 3. miejsce
  22. Francja Morzine25 stycznia 1992 (zjazd) – 3. miejsce
  23. Kanada Lake Louise19 grudnia 1992 (zjazd) – 3. miejsce
  24. Włochy Cortina d’Ampezzo20 stycznia 1995 (zjazd) – 1. miejsce

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]