Michał Florian Rzewuski
| |
 Krzywda | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Żona |
1 ż.: Anna z Dzierżków |
| Dzieci |
Stanisław Mateusz Rzewuski |
Michał Florian Rzewuski herbu Krzywda (ur. ok. 1630 roku – zm. 14 października 1687 we Lwowie) – podskarbi nadworny koronny w latach 1684–1687, pisarz ziemski lwowski w latach 1669–1676, skarbnik lwowski w latach 1661–1668, wielkorządca krakowski od 23 czerwca 1685 roku do 14 października 1687 roku, starosta chełmski w latach 1676–1687, starosta nowosielski w latach 1686–1687, dzierżawca ekonomii brzeskiej w latach 1685–1687, dzierżawca ceł koronnych i ceł ruskich w latach 1685–1687, regimentarz wojska koronnego w 1687 roku[1], podwojewodzi lwowski w 1663 roku[2], pułkownik Jego Królewskiej Mości w 1674 roku[3], porucznik chorągwi husarskiej armii koronnej w wyprawie mołdawskiej 1686 roku[4].
Brał udział we wszystkich niemal bitwach za Jana II Kazimierza, przyczynił się do zwycięstwa pod Chocimem, odznaczył się w dalszych wojnach tureckich za Jana III Sobieskiego.
Syn Stanisława, brat Franciszka Kazimierza, ojciec Stanisława Mateusza oraz Adama.
Sędzia kapturowy ziemi lwowskiej w 1673 roku[5]. W 1674 roku był elektorem Jana III Sobieskiego z województwa ruskiego[3] i z województwa podlaskiego[3]. Był marszałkiem sejmików województwa ruskiego w 1671, 1676 roku[6]. Poseł na sejm koronacyjny 1676 roku[7]. Poseł sejmiku wiszeńskiegowojewództwa ruskiego z ziemi lwowskiej na sejm 1677 roku[8], porucznik husarii armii koronnej w wyprawie mołdawskiej 1686 roku[9].
W Bitwie pod Wiedniem 1683 był dowódcą chorągwi husarskiej koronnej Stanisława Jana Jabłonowskiego[10].
Poseł na sejm 1685 roku z ziemi chełmskiej[11].
Żonaty trzykrotnie, z Anielą Oborską, córką marszałka sejmu Marcina Oborskiego, Anną Dzierżek i Anną Potocką. Miał dziewięcioro dzieci.
Od niego rozpoczął się awans rodu Rzewuskich do warstwy magnackiej. Przypieczętował to jego syn, Stanisław Mateusz, który został hetmanem wielkim koronnym, czyli de facto drugą osobą w państwie po królu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Franciszek Leśniak, Wielkorządcy krakowscy XVI-XVIII wieku, Kraków 1996, s. 273.
- ↑ Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. T. 3 : Ziemie ruskie. Zeszyt 1 : Urzędnicy wojewόdztwa Ruskiego XIV–XVIII wieku (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy / oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 386.
- ↑ a b c Suffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielkiego Xięstwá Litewskiego, zgodnie na Naiaśnieyszego Jana Trzeciego Obránego Krola Polskiego, Wielkiego Xiążęćiá Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mázowieckiego, Zmudzkiego, Inflantskiego, Smolenskiego, Kijowskiego, Wołhynskiego, Podolskiego, Podláskiego, y Czerniechowskiego Dáne między Wárszawą á Wolą / Dnia Dwudziestego pierwszego Máiá / Roku 1674, [b.n.s.]
- ↑ Zbigniew Hundert, Porucznicy husarii koronnej w kampanii mołdawskiej 1686 roku, w: . Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica, (104)
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 22. Lauda sejmikowe. T. 3. Lauda wiszeńskie 1673-1732 r., Lwów 1914, s. 2.
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie wskutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 20. Lauda sejmikowe. T. 1. Lauda wiszeńskie 1572-1648 r., Lwów 1909, s. XXX.
- ↑ Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 248.
- ↑ Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 249.
- ↑ Zbigniew Hundert, Porucznicy husarii koronnej w kampanii mołdawskiej 1686 roku. w: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica, (104), s. 63.
- ↑ Jan Wimmer, Wiedeń 1683, Warszawa 1983, s. 220.
- ↑ Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 538.