Motarzyn (przed 1945 r. niem . Muttrin , dawn. Motarzyno [3] [4] ) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim , w powiecie białogardzkim , w gminie Tychowo . W latach 1975–1998 wieś należała do woj. koszalińskiego . Według danych UM na dzień 31 grudnia 2014 roku wieś miała 93 stałych mieszkańców[5] .
W skład sołectwa wchodzi wieś Doble oraz osady Zastawa i Żukówek .
Wieś leży w odległości ok. 8 km na południe od Tychowa , niedaleko Parsęty . Zabudowa wsi murowana i o konstrukcji ryglowej , wypełnionej cegłą suszoną. Wieś rozciągnięta jest na odległość kilku kilometrów.
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[6] [7] :
kościół ewangelicki, obecnie pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP, szachulcowy z 1663 r. Kościół filialny , rzymskokatolicki , należący do parafii pw. św. Piotra i Pawła w Krosinie , dekanatu Połczyn-Zdrój , diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej , metropolii szczecińsko-kamieńskiej . Budowla wzniesiona na planie prostokąta, z wyodrebnionym prezbiterium, zakończonym trójbocznie. Dach dwuspadowy, kryty dachówką. Wieża murowana, ceglana, od strony zachodniej nadbudowana nad nawą, kryta czterospadowym dachem, zakończona dwucebulowym hełmem, pokrytym blachą. Otwory okienne w ścianie frontowej ostrołukowe, pozostałe prostokątne[8] . Kościół z nieocenionym wystrojem wnętrza: drewnianą renesansową amboną z poł. XVIII wieku , drewnianą emporą organową z poł. XVII wieku , olejny obraz na płótnie "Chrystus Błogosławiony" z XIX wieku , dwie drewniane rzeźby renesansowe z pocz. XVII wieku , dwa renesansowe świeczniki mosiężne z 1611 r., dzwon gotycki z 1616 roku wykonany przez stargardzkiego ludwisarza Joahima Karstede[9] . Kościół wyremontowany w ostatnich latach, dzięki staraniom Społecznego Komitetu Odbudowy Zabytkowego Kościoła w Motarzynie przy Radzie Sołeckiej Motarzyn – Doble[10] .
inne zabytki:
Odnowiony przez mieszkańców sołectwa w 2013 r. stary cmentarz. istnieje również nieczynny cmentarz , uporządkowany przez mieszkańców sołectwa w 2013 r.
Historia wsi Motarzyn
↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX , Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii , 5 listopada 2023, identyfikator PRNG : 83772
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych , Poczta Polska S.A. , październik 2022, s. 807 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszaw
↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 27 listopada 1954 r., Nr. 17, Poz. 72)
↑ UM: Wykaz liczby mieszkańców w Gminie Tychowo, stan na 31-12-2014 r.
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. zachodniopomorskiego - stan na 31.12.2012 r. . Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 4. [dostęp 2013-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].
↑ „Zachodniopomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków”. Szczecin. brak numeru strony
↑ Andrzej A. Świrko Andrzej A. , Szlakami otwartych kościołów dorzecza Parsęty , Elżbieta E. Mitura , Karlino: Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty, [2007] , s. 65, ISBN 978-83-7518-021-3 , OCLC 297855984 .
↑ M. Majewski Ludwisarstwo stargardzkie XVI-XVII wieku. Przyczynek do "Corpusu Campanorum Pomeranorum" [w:] Mała Ojczyzna - Wczoraj i Dziś. Materiały z sesji , Stargard 1999, s. 78
↑ Głos Koszaliński z 30-01-2008, tyt. art. Teraz będzie bal - Cezary Sołowij