Nubar Ozanyan

Nubar Ozanyan
Նուպար Օզանեան
Orhan Bakırcıyan
Data i miejsce urodzenia

1956
Yozgat, Turcja

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 2017[1]
Ar-Rakka, Syria

Przebieg służby
Lata służby

1988–1990 (Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny)
2015–2017 (Międzynarodowy Batalion Wolności)

Formacja

TKP/ML
Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny
Międzynarodowy Batalion Wolności

Główne wojny i bitwy

Pierwsza intifada;
Wojna domowa w Libanie;
Wojna o Górski Karabach;
Konflikt kurdyjsko-turecki;
Wojna domowa w Syrii

Nubar Ozanyan (orm. Նուպար Օզանեան[2], ps. Orhan Bakırcıyan, ur. 1956 w Yozgacie, zm. 14 sierpnia 2017 w Rakkce[1]) – ormiański rewolucjonista, dowódca bojowych oddziałów Tureckiej Partii Komunistycznej / Marksiści-Leniniści (TKP/ML). Walczył w kilku konfliktach, zginął 2017 w bitwie przeciwko Państwu Islamskiemu w czasie oblężenia Rakki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ozanyan urodził się 1956 w Yozgat w ubogiej ormiańskiej rodzinie[1]. Jego matka zmarła, kiedy ten był jeszcze młody. Po ukończeniu szkoły podstawowej zainteresował się ideologią marksizmu i dołączył do TKP/ML. Po zamachu stanu w Turcji w 1980, Ozanyan wyjechał do Francji[1][3]. Pod koniec lat 80. dołączył do TİKKO - wojskowego skrzydła TKP/ML[1]. W 1988 udał się do Palestyny, gdzie walczył razem z Ludowym Frontem Wyzwolenia Palestyny przeciwko siłom Izraela podczas Pierwszej intifady[4][5]. W 1990 przeszedł również szkolenie wojskowe prowadzone przez lokalnych bojowników w Dolinie Bekaa (Liban)[3]. W latach 1991–92 miał brać udział w walkach przeciwko Azerbejdżanowi w czasie wojny o Górski Karabach[1][4]. W 1992 wrócił do tureckiej prowincji Tunceli, a następnie uczestniczył w lokalnym powstaniu maoistowskim[3]. W tym czasie Ozanyan zaczął coraz bardziej angażować się w działalność TKP/ML i stał się ważnym organizatorem, ideologiem, rekruterem, trenerem oraz dowódcą wojskowym partii[4].

W 2013 szkolił bojowników TİKKO w irackim Kurdystanie[3]. W lipcu 2015 został jednym z dowódców nowo utworzonego Międzynarodowego Batalionu Wolności (IFB) w Syrii, którego celem było wsparcie oddziałów YPG i YPJ przeciwko Państwu Islamskiemu. Jako członek IFB miał przeszkolić „wielu” kurdyjskich, tureckich, ormiańskich, arabskich, palestyńskich, greckich, kanadyjskich, sardyńskich, belgijskich i francuskich bojowników internacjonalistycznych. W międzyczasie próbował utrzymywać działalność TKP/ML w Turcji, gdzie partia stanęła w obliczu narastających problemów, kiedy Tureckie Siły Zbrojne nasiliły przeciwdziałanie grupom rebelianckim[3]. Z tego powodu Ozanyan powrócił w 2016 lub na początku 2017, do prowincji Tunceli. Ostatecznie jednak wznowił swój udział w IFB. Do 2017 był czołowym dowódcą TİKKO w Syrii[4][6].

Ozanyan brał udział w bitwie o Ar-Rakkę, samozwańczą stolicę Państwa Islamskiego, podczas której zginął w walce 14 sierpnia 2017. Miał wówczas 61 lat[4][6][7].

Ceremonia pożegnalna dla Ozanyana zorganizowana została przez IFB, YPG i YPJ w Rakkce[6], a ciało zostało pochowane z pełnymi honorami wojskowymi w Al-Malikijja 28 sierpnia. Tysiące ludzi uczestniczyło w pogrzebie poległego dowódcy[8].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ozanyan mówił oraz pisał biegle w języku tureckim, ormiańskim oraz rosyjskim. Przetłumaczył kilka lewicowych traktatów[3].

Brygada Męczennika Nubara Ozanyana

[edytuj | edytuj kod]

24 kwietnia 2019 w Syrii została sformowana Brygada Męczennika Nubara Ozanyana. Stanowi ona część Syryjskich Sił Demokratycznych, a za swój cel uznaje obronę ormiańskiej społeczności, jej kultury i języka, a także wszystkich mieszkańców Rożawy przed Państwem Islamskim oraz państwem tureckim, które określane jest jako „współczesny odpowiednik faszystowskiego Komitetu Jedności i Postępu”[9][10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f Armenian communist killed in Syria [online], News.am [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (ang.).
  2. ↑ ԹԻՔՔՈ-ի հայ անդամը զոհուած է Տահէշի դէմ մղուող մարտերուն [online], Arevelq East News [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (orm.).
  3. ↑ a b c d e f TKP/ML Örgütlenme Komitesi'nden Nubar Ozanyan'a ilişkin açıklama [online], Partizan, 17 sierpnia 2017 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (tur.).
  4. ↑ a b c d e TKP/ML-TİKKO Commander in Rojava falls a martyr [online], ANF, 17 września 2017 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (ang.).
  5. ↑ Weekly Staff, Armenian Guerrilla Fighter Nubar Ozanyan Killed in Rojava while Fighting ISIS [online], The Armenian Weekly, 16 sierpnia 2017 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (ang.).
  6. ↑ a b c Memorial ceremony for Armenian revolutionary martyred in Raqqa [online], ANF, 16 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (ang.).
  7. ↑ Nubar Ozanyan'ı Anıyoruz [online], Partizan, 16 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (tur.).
  8. ↑ TKP/ML-TİKKO Commander Ozanyan laid to rest in Derîk [online], ANF, 28 sierpnia 2017 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (ang.).
  9. ↑ Armenian fighters promise to “fight perpetrators of genocide” [online], ANF, 25 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16].
  10. ↑ Nubar Ozanyan Armenian Brigade declared [online], ANF, 24 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (ang.).