Odo Rigaldi
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup Rouen | |
| Okres sprawowania |
1248–1275 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
19 kwietnia 1248 |
Odo Rigaldi inaczej: Eudes Rigaud (fr.) Odo Rigaldus (łac.) (ur. ok. 1200–1205, zm. 2 lipca 1275 w Gaillon) – franciszkanin, teolog scholastyczny, arcybiskup Rouen.
Życie
[edytuj | edytuj kod]Pochodził prawdopodobnie z rodziny niezamożnej szlachty. Ród Rigaldich był dość znany w Paryżu w XII wieku i posiadał na własność Courquentain w okręgu Brie-Comte-Robert. Między 1231 a 1236 wstąpił do zakonu franciszkanów. Studiował filozofię na Uniwersytecie Paryskim teologię w szkole Aleksandra z Hales i Jana z La Rochelle. W studium zakonnym został bakałarzem u boku Aleksandra, a po jego śmierci w 1245 objął prowadzenie katedry jako magister regens. Był wówczas profesorem Bonawentury z Bagnoregio.
W marcu 1248 został mianowany arcybiskupem Rouen, a co za tym idzie prymasem Normandii. Do nominacji przyczynił się jego osobisty przyjaciel, król Francji Ludwik IX Święty. Został konsekrowany przez papieża Innocentego IV w Lyonie, a 19 kwietnia 1248 objął rządy nad archidiecezją.
W roku 1270 wziął udział wraz z królem Ludwikiem IX w VII wyprawie krzyżowej i towarzyszył mu przy śmierci. Po powrocie do Francji stał się orędownikiem jego kanonizacji. Z woli papieża Grzegorza X uczestniczył wraz ze świętym Bonawenturą w Soborze Lyońskim II w roku 1274. Pochowany został w kaplicy Matki Bożej w katedrze w Rouen.
Dzieła teologiczne
[edytuj | edytuj kod]Odo pozostawił po sobie komentarz do pierwszych trzech ksiąg Sentencji Piotra Lombarda. Odnaleziono również liczne questiones jego autorstwa. Ponadto zidentyfikowano około 90 kazań rękopiśmiennych. Odo, wraz z Aleksandrem z Hales jest również współautorem Wykładu Reguły św. Franciszka, znanego jako Expositio quatuor Magistrorum, a powstałego około roku 1241.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- P. Glorieux, Répertoire des Maitres en théologie de Paris au XIIIe siècle, t. II, Paris 1933, 31-33.
- V. Doucet, Prolegomena in librum III necnon in libros I et II “Summae fratris Alexandri”, Quaracchi 1948, CCXXVIII-CCXXXIV.
- J.B. Schneyer, Repertorium der Lateinischen Sermones des Mittelalters für die Zeit von 1150-1350, (Beiträge zur Geschichte der Philosophie und Theologie des Mittelalters, Band XLIII, Heft 4), Münster Westfalen 1972, 510-517.
- L. Sileo, Teoria della scienza teologica. Quaestio de scientia theologiae di Odo Rigaldi e altri testi inediti (1230-1250), Romae 1984.