Lejkownica nadrzewna | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Sagaranella |
Nazwa systematyczna | |
Ossicaulis Redhead & Ginns Trans. Mycol. Soc. Japan 26(3): 362 (1985) | |
Typ nomenklatoryczny | |
Ossicaulis lignatilis (Pers.) Redhead & Ginns 1985 |
Ossicaulis Redhead & Ginns (lejkownica) – rodzaj grzybów z rodziny kępkowcowatych (Lyophyllaceae)[1].
Ossicaulis to grzyby kapeluszowe saprotroficzne, rozwijające się na martwym i butwiejącym drewnie drzew liściastych (rzadko iglastych)[2]. Mają blaszki przyrośnięte lub nieco zbiegające i trzon centralny lub ekscentryczny. System strzępkowy monomityczny, trama jest regularna, a w strzępkach znajdują się sprzążki. Zarodniki małe o elipsoidalnym lub prawie kulistym kształcie. Strzępki w skórce kapelusza w kształcie koralopodobne, a w hymenium znajdują się wąsko maczugowate lub koralkowate cheilocystydy[2].
Badania z zakresu genetyki molekularnej sugerują, że gatunki rodzaju Ossicaulis są najbliżej spokrewnione z rodzajami Asterophora, Hypsizygus, Lyophyllum i Tricholomella[3].
Lyophyllaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Rodzaj utworzyli Scott Alan Redhead i James Herbert Ginns w 1985 r. Początkowo należał do niego tylko jeden gatunek Ossicaulis lignatilis, po raz pierwszy opisany przez Ch.H. Persoona w 1801 r, pod nazwą Agaricus lignatilis. W 2023 r. do rodzaju Ossicaulis należy już 7 gatunków[1].
Polską nazwę podał Władysław Wojewoda w 1999 r., Krzysztof Kluk i Józef Jundziłł używali nazwy bedłka[4].