Urodził się jako syn pastora. Dorastał w Szwabii i był uczniem wielu szkół ewangelickich oraz stypendystą uczelni Tübinger Stift. W Tybindze studiował od 1563 filologię, poezję i teologię. Tam też w 1568 został profesorem poezji i historii. Nieco później poślubił Margarethe Brenz.
W 1576 został przez cesarza Rudolfa II naznaczony na poetę (Poeta laureatus, Comes Palatinus). Z powodu nieporozumień z kołem wykładowców (zwłaszcza z Martinem Crusiusem) i swojego bardzo przez to środowisko krytykowanego dzieła Oratio de vita rustica (1578) opuścił Tybingę. Między 1582 a 1584 był rektorem na uczelni w Lublanie. W latach 1584–1585 przebywał w Strasburgu.
Z powodu grożącego mu za złamanie przysięgi małżeńskiej procesu prowadził życie wędrowca. Przebywał m.in. w Pradze i Wittenberdze. Od 1588 prowadził szkołę łacińską w Brunszwiku. Ponieważ rząd wirtemberski zażądał zwrotu posagu jego żony, został w 1590 ujęty. Podczas próby ucieczki z 29 na 30 listopada 1590 złamał sobie kark i zmarł.
Carmen de astronomico horologio Argentoratensi, 1575[1]
Rebecca, biblisches Dramat, 1576
Oratio de vita rustica, 1578
Priscianus vapulans, 1578
Hildegardis Magna, Dramat, 1579
Frau Wendelgard, niemieckojęzyczna komedia, 1579
Dido, Tragedia, 1581
Venus, Tragedia, 1584
Julius Caesar redivivus, 1585
Helvetiogermani, Dramat, 1589
Dialogus logicus contra Ramum, 1590
62 Facetiae, 1600
Operum Poeticorum
Helvetio-Germani
Phasma
Hebraeis, continens duodecim libros
Operum Poeticorum pars epica
Operum poeticorum pars elegiaca, continens viginti duos elegiacorum carminum libros
[Nomenclator trilinguis, Graecolatinogermanicus] Nicodemi Frischlini Nomenclator trilinguis, Graecolatinogermanicus: continens omnium rerum, quae in probatis omnium doctrinarum auctoribus inueniuntur, appellationes ...; Opus nova quadam methodo, secundum categorias Aristotelis ... concinnatum. – Et tertio iam ... recognitum ... – Francofurti ad Moenum: Spies, 1591.
Sieben Buecher von der Fuerstlichen Wuertembergischen Hochzeit des durchleuchtigen hochgebornen Fuersten vnd Herrn / Herrn Ludwigen / Hertzogen zu Wuertemberg vnd Theck...
D. F. Strauß, 'Leben und Schriften des Dichters und Philologen Nicodemus Frischlin, 1856.
S. Holtz, D. Mertens (Hsg.), 'Nicodemus Frischlin (1547 – 1590), poetische und prosaische Praxis unter den Bedingungen des konfessionellen Zeitalters, Stuttgart, Bad Cannstatt 1999.