Piperachina
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC )
1,3-bis(4-(7-chlorochinolin-4-ylo)piperazyn-1-ylo)propan
Inne nazwy i oznaczenia
1,3-bis(4-(7'-chloro-4'-chinolino)-1-piperazyna)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny
C29 H32 Cl2 N6
Masa molowa
535,52 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS
4085-31-8
PubChem
122262
DrugBank
DB13941
SMILES
C1CN(CCN1CCCN2CCN(CC2)C3=C4C=CC(=CC4=NC=C3)Cl)C5=C6C=CC(=CC6=NC=C5)Cl
InChI
InChI=1S/C29H32Cl2N6/c30-22-2-4-24-26(20-22)32-8-6-28(24)36-16-12-34(13-17-36)10-1-11-35-14-18-37(19-15-35)29-7-9-33-27-21-23(31)3-5-25(27)29/h2-9,20-21H,1,10-19H2
InChIKey
UCRHFBCYFMIWHC-UHFFFAOYSA-N
Klasyfikacja medyczna
ATC
P01BF05 P01BX02
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania
doustna
Piperachina (łac. piperaquinum ) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny , pochodna chinoliny , stosowany w leczeniu malarii w połączeniu z dihydroartemizyną .
Dokładny mechanizm działania piperachiny pozostaje nieznany[4] . Najprawdopodobniej przypomina mechanizm działania chlorochiny [4] , która wiąże się z hemem wewnątrz zarodźca nie pozwalając na jego detoksykację na drodze polimeryzacji[2] [4] .
Piperachina była stosowana powszechnie w Chinach od 1978 roku w monoterapii, co prowadziło do pojawiania się oporności [2] .
Zgodnie z wytycznymi WHO piperachina powinna być stosowana z dihydroartemizyną w następujących wskazaniach[5] :
niepowikłana malaria, wywołana przez zarodźca sierpowatego, u dorosłych, młodzieży, dzieci i niemowląt w wieku od 6 miesięcy oraz masie ciała 5 kg i powyżej[4]
Piperachina w połączeniu z dihydroartemizyną znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines ) (2019)[6] .
Piperachina jest dopuszczona do obrotu w Polsce (2020)[7] .
Piperachina może powodować następujące działania niepożądane[2] : ból głowy , eozynofilia , gorączka , niedokrwistość , astenia , tachykardia , wydłużenie odstępu QT (szczególnie w końcowym okresie leczenia).
↑ Safety Data Sheet. Piperaquine Tetraphosphate , Santa Cruz Biotechnology, 21 lipca 2016, SC-397355 [dostęp 2020-11-07] (ang. ) . Brak numerów stron w książce
↑ a b c d e Jan Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Encyklopedia Leki Współczesnej Terapii . Wyd. XXII. Warszawa: Medical Tribune Polska, 2019, s. 933-934. ISBN 978-83-951310-6-6 .
↑ Piperaquine , [w:] DrugBank [online], University of Alberta , DB13941 [dostęp 2020-11-07] (ang. ) .
↑ a b c d Alfasigma S.p.A: Eurartesim 160 mg/20 mg tabletki powlekane. Charakterystyka Produktu Leczniczego . Europejska Agencja Leków , 2011. [dostęp 2020-11-07].
↑ Annex 5 Pharmacology of antimalarial drugs. W: Światowa Organizacja Zdrowia : Guidelines for the Treatment of Malaria . Wyd. 3. Genewa: 2015. [dostęp 2020-11-07]. Brak numerów stron w książce
↑ WHO Model List of Essential Medicines 21th List . Światowa Organizacja Zdrowia , 2019. [dostęp 2020-11-07]. (ang. ) .
↑ Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 8 lipca 2020 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej . Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2020-07-20. [dostęp 2020-11-07].
P01 : Leki przeciwpierwotniakowe
P01A – Leki przeciw pełzakowicy i innym chorobom pierwotniakowym P01AA – Pochodne hydroksychinoliny
P01AB – Pochodne nitroimidazolu
P01AC – Pochodne dichloroacetamidu
P01AR – Związki arsenu
P01AX – Inne
P01B – Leki przeciwmalaryczne P01BA – Pochodne aminochinoliny
P01BB – Biguanidy
P01BC – Metanalochinoliny
P01BD – Diaminopirymidyny
P01BE – Artemizynina i pochodne
P01BF – Artemizynina i pochodne w połączeniach
P01BX – Inne
P01C – Leki przeciw leiszmaniozie i trypanosomozie P01CA – Pochodne nitroimidazolu
P01CB – Związki antymonu
P01CC – Pochodne nitrofuranu
P01CD – Związki arsenu
P01CX – Inne