Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki |
styczeń 1885 |
Wodowanie | |
K.u.K. Kriegsmarine | |
Wejście do służby | |
Los okrętu |
złomowany po 1920 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
1557 ts[2] |
Długość |
na linii wodnej: 71,4 m |
Szerokość |
10,4 m |
Zanurzenie |
4,3 m |
Napęd | |
dwie 2-cylindrowe pionowe sprzężone maszyny parowe o mocy indykowanej 6380 KM, 2 śruby[2] | |
Prędkość |
18,7 węzła |
Zasięg | |
Uzbrojenie | |
2 działa 120 mm L/35 10 dział 47 mm L/44 4 wyrzutnie torped 350 mm - stan 1891-1910 | |
Opancerzenie | |
pokład: 12 mm[2] | |
Załoga |
186[2] |
SMS Leopard – austro-węgierski krążownik torpedowy z końca XIX wieku, zbudowany w Wielkiej Brytanii, służący podczas I wojny światowej. Od 1903 roku przeklasyfikowany na krążownik III klasy, a od 1909 na krążownik lekki[3]. Złomowany po wojnie.
Razem z bliźniaczym „Panther”, zamówiony został w brytyjskiej stoczni W.G. Armstrong w Elswick (część Newcastle); projektantem był William Henry White. Oryginalnie był klasyfikowany w marynarce Austro-Węgier jako Torpedoschiff[3] (okręt torpedowy, odpowiednik krążownika torpedowego[1]). Z konstrukcyjnego punktu widzenia, były to małe krążowniki pancernopokładowe.
Główne uzbrojenie stanowiły cztery stałe nadwodne wyrzutnie torped kalibru 35 cm[a], umieszczone tuż nad linią wodną: jedna w dziobnicy, jedna na rufie i po jednej na każdej z burt. Uzbrojenie artyleryjskie początkowo stanowiły dwa działa kalibru 120 mm Krupp L/35 umieszczone po jednym na każdej z burt, na sponsonach wystających poza obrys burt, na śródokręciu. W 1909 zamieniono je na 4 nowocześniejsze działa kalibru 7 cm[3] (rzeczywisty kaliber 66 mm[4]; prawdopodobnie po jednym na burtach, dziobie i rufie). Uzbrojenie uzupełniało 10 dział kalibru 47 mm: początkowo 4 zwykłe armaty o długości lufy L/33 (33 kalibry) i 6 wielolufowych armat Hotchkiss M1879, a od 1891 – 10 nowszych dział L/44[3].
Po podniesieniu austro-węgierskiej bandery, pełnił rolę lidera flotylli torpedowców. Brał udział w tym charakterze w corocznych manewrach floty. W dniach 25 kwietnia - 27 maja 1888 razem z eskadrą okrętów uczestniczył w Wystawie Światowej w Barcelonie[3]. 25 czerwca 1888 odniósł uszkodzenia, wchodząc na mieliznę, po czym był remontowany w Poli. W latach 1889–1896 głównie pozostawał w rezerwie, z przerwami na udział w letniej eskadrze szkolnej w 1891 i 1893 roku[3]. Od 12 kwietnia 1897 uczestniczył w zespole okrętów blokującym turecką Kretę[b]. Od 20 września 1907 do 13 kwietnia 1909 "Leopard" stacjonował we wschodniej Azji, głównie Chinach, reprezentując tam interesy Austro-Węgier, po czym powrócił do kraju. W latach 1910–1913 pozostawał w rezerwie[3].
W czasie I wojny światowej okręt był już przestarzały. Został wycofany ze służby czynnej 15 maja 1914[c], po czym pełnił rolę pływającej baterii obrony wybrzeża w Poli[2] lub w pobliskiej Cieśninie Fažana[3]. Nie brał udziału w działaniach bojowych. Po wojnie w ramach reparacji wojennych przekazany Wielkiej Brytanii. Sprzedany włoskiej stoczni złomowej, złomowany w 1920 roku.