wieś | |
Kościół filialny pw. św. Antoniego Padewskiego | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2013) |
232[2] |
Strefa numeracyjna |
94 |
Kod pocztowy |
78-124[3] |
Tablice rejestracyjne |
ZKL |
SIMC |
0310806 |
Położenie na mapie gminy Rymań ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego ![]() | |
![]() |
Starnin (niem. Sternin) – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Rymań. Wieś jest siedzibą sołectwa Starnin w którego skład wchodzi również miejscowość Bębnikąt.
Według danych z 4 września 2013 r. Starnin miał 232 mieszkańców[2].
Wieś jest położona między dwoma wzniesieniami: Mochel oraz Warnia Góra. Na północ od Starnina przebiega dolina strugi Wkry. Ok. 2 km na zachód od miejscowości przepływa dopływ Regi Mołstowa. Starnin leży w odległości 10 km na północny zachód od Rymania i 29 km na południe od Kołobrzegu.
Pierwsze wzmianki o miejscowości pojawiają się w dokumentach z 1269 r., kiedy książę Barnim I potwierdził nadanie wsi we własność klasztoru w Białobokach[4]. W 1310 r. Starnin należał do parafii w Kinowie[5]. W późniejszych latach miejscowość przejął ród Manteufellów, który zbudował na południe od wsi zamek, będący w I połowie XV w. twierdzą rozbójników kierowanych przez Wilkiego von Manteuffela. Ostatecznie zamek zdobyła w 1432 r. wyprawa zakonników z klasztoru w Białobokach, zaś obiekt zniszczyli mieszczanie kołobrzescy i trzebiatowscy. Drugi zamek (tzw. Manteuffelburg) Manteufellowie zbudowali już w 1440 r.[6]. Pod koniec XVI w. istniał już kościół filialny dla gminy ewangelickiej w Rzesznikowie[7]. Po pokoju westfalskim i podziale księstwa pomorskiego wieś wchodziła w skład Brandenburgii, potem Prus i Niemiec. Pod koniec XVIII w. powstała szkoła elementarna[8], będąca pod nadzorem gminy ewangelickiej w Rzesznikowie[9]. W 1818 r. wieś znalazła się w składzie Powiatu Księstwo. Od 1872 r. miejscowość znalazła się w składzie nowo utworzonego powiatu kołobrzeskiego-karlińskiego. W 1880 r. Manteufellowie sprzedali zamek i ziemię, które w ciągu następnych kilkudziesięciu lat często zmieniały właścicieli. Po parcelacji gruntów i podziale ziemi przez Wilhelma Jachowa na przełomie XIX i XX w. powstał dynamicznie rozwijający się Nowy Starnin, który w 1923 r. połączył się ze "starym" Starninem[10]. Starnin w tym czasie był siedzibą okręgu (Amt) Starnin-Kiełpino obejmującego m.in. Kiełpino i Kinowo[11][12]. W marcu 1945 r. Starnin zdobyły wojska radzieckiego 1 Frontu Białoruskiego, w wyniku czego wieś znalazła się w granicach Polski. Przez krótki czas w zamku mieścił się obóz jeniecki dla żołnierzy niemieckich, ale niedługo potem zamek wysadzono w powietrze[13]. W latach 1950 – 1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.
Rok | Liczba ludności |
---|---|
1871[14] | 324 |
1910[15] | 547 |
2011[16] | 229 |
2013[2] | 232 |
W Starninie znajduje się filia Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Rymaniu z oddziałem przedszkolnym[19][20].
Starnin wchodzi w skład parafii rzymskokatolickiej pw. Matki Bożej Królowej Polski w Gorawinie[21], zaś kościół starniński jest filią kościoła parafialnego w Gorawinie.
W Starninie funkcjonuje Ochotnicza Straż Pożarna.
W Starninie znajdują się 2 przystanki autobusowe - pierwszy w samej wsi, gdzie obsługiwane są regularne połączenia do Kołobrzegu i Rymania. Drugi przystanek znajduje się 3 km na wschód od miejscowości przy skrzyżowaniu drogi powiatowej Rościęcino – Rzesznikowo z drogą do Starnina - stamtąd można dojechać do Kołobrzegu, Rymania i Szczecina.