Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Stefan Kiedrzyński (ur. 24 lipca 1886[1] w Warszawie, zm. 19 lipca 1943 w Nowej Wsi pod Warką) – polski dramaturg i powieściopisarz.
Absolwent warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. W latach 1913–1917 przebywał w Paryżu, Petersburgu i Mińsku. Po I wojnie światowej osiadł w Warszawie. Był stałym współpracownikiem Kuriera Warszawskiego. Tworzył komedie, satyry, farsy, powieści obyczajowe i sensacyjne, a także scenariusze filmowe.
W latach trzydziestych XX wieku namówiony przez swojego przyjaciela i rówieśnika Zygmunta Bartkiewicza, Kiedrzyński nabył dość duży plac przy ulicy Sportowej w Brwinowie pod Warszawą, gdzie wybudował dom.[2]
Wszystkie jego utwory objęte były w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek[3].