Sutno

Sutno

wieś
Państwo	Polska
Województwo	podlaskie
Powiat	siemiatycki
Gmina	Mielnik
Liczba ludności (2011)	151[2][3]
Strefa numeracyjna	85
Kod pocztowy	17-307[4]
Tablice rejestracyjne	BSI
SIMC	0035151[5]
Położenie na mapie gminy Mielnik Sutno
Położenie na mapie Polski Sutno
Położenie na mapie województwa podlaskiego Sutno
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego Sutno
52°18′28″N 23°06′51″E/52,307778 23,114167[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Kaplica pw. Ostrobramskiej Matki Miłosierdzia

Sutno – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Mielnik^[5][6]. W niewielkiej odległości przepływa rzeka Bug.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława w Niemirowie^[7].

Etymologia miejscowości i nazwy miejscowe

Nazwa miejscowości pochodzi od sutek, czyli niewielkich pak drewna, związanych sznurami, a następnie spuszczanych Bugiem do pobliskich miejscowości. W Sutnie często występują typowo miejscowe nazwiska: Kałan, Kałanczyński, Kałaczyński oraz Lewkowicz, a także Mormol i Maćkowiak; to ostatnie pochodzi od miejscowości Maćkowicze, znajdującej się w odległości ok. 10 km od Sutna.

Gospodarka i zatrudnienie mieszkańców

Część domów na obszarze wsi pełni funkcje obiektów agroturystycznych. Mieszkańcy Sutna trudną się rolnictwem, a także pracują w terminalu przepompowującym ropę naftową w Adamowie-Zastawie, gdzie przechodzi rurociąg "Przyjaźń" i w kopalni kredy w Mielniku.

Turystyka

Przez miejscowość przechodzi żółty szlak kupiecki. Znajdują się w niej:

• zabytkowa zabudowa z lat 20. XX wieku,
• pomnik zbudowany na pamiątkę pacyfikacji wsi w roku 1941.^[8],
• park, będący pozostałością po dworze Pieńkowskich, zburzonym w 1939 roku.^[9],
• kaplica pomocnicza parafii Niemirów, powstała w wyniku rozbudowy kamiennej kaplicy w kształcie obszernej groty powstałej w 1952 staraniem rodziny Sidewiczów dla upamiętnienia mieszkańców wsi zamordowanych przez Niemców 22 czerwca 1941^[10].

Historia

W czerwcu 1941 Niemcy, w odwecie za opór stawiany przez radziecką strażnicę, spalili wieś oraz zamordowali w zbiorowej egzekucji 19 mężczyzn^[11].

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 133849
2. Wieś Sutno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-12-26] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1224 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
5. GUS. Wyszukiwarka TERYT
6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
7. Opis parafii na stronie diecezji
8. Szlak kupiecki. siemiatycze.pl (Starostwo Powiatowe Siemiatycze). [dostęp 2013-06-05].
9. Szlak kupiecki. Zielone Wrota - Stowarzyszenie na Rzecz Ekorozwoju "AGRO-GROUP". [dostęp 2009-07-24].
10. Agnieszka Olędzka: Dzieje miejscowości i parafii rzymskokatolickiej Niemirów nad Bugiem. [dostęp 2013-06-05].
11. Waldemar Monkiewicz. Pacyfikacje wsi w regionie białostockim (1939, 1941-1944). „Białostocczyzna”. 1 (9), s. 31, 1988. 

Linki zewnętrzne

• Sutno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 611 .