Tatjana Iwanowa

Tatjana Iwanowa

Tatjana Iwanowa w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia	16 lutego 1991 Czusowoj
Wzrost	174 cm[1]
Reprezentacja	Rosja RLF (MŚ 2021) ROC (ZIO 2022)
Debiut w PŚ	30 listopada 2008, Igls (21. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	30 listopada 2008, Igls (21. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	16 stycznia 2011, Oberhof (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	20 lutego 2011, Sigulda
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosyjski Komitet Olimpijski Igrzyska olimpijskie brąz Pekin 2022 Jedynki Reprezentacja  Rosja Igrzyska olimpijskie srebro Soczi 2014 Sztafeta Mistrzostwa świata złoto Winterberg 2019 Sztafeta srebro Altenberg 2012 Jedynki srebro Altenberg 2012 Sztafeta srebro Sigulda 2015 Jedynki srebro Sigulda 2015 Sztafeta srebro Soczi 2020 Jedynki-sprint brąz Königssee 2016 Jedynki brąz Igls 2017 Sztafeta Mistrzostwa Europy złoto Sigulda 2010 Jedynki złoto Paramonowo 2012 Jedynki złoto Paramonowo 2012 Sztafeta złoto Sigulda 2018 Jedynki złoto Sigulda 2018 Sztafeta złoto Lillehammer 2020 Jedynki złoto Sigulda 2021 Jedynki złoto Sigulda 2021 Sztafeta srebro Sigulda 2014 Jedynki srebro Soczi 2015 Sztafeta srebro Königssee 2017 Jedynki brąz Oberhof 2013 Sztafeta brąz Soczi 2015 Jedynki brąz Altenberg 2016 Jedynki brąz Altenberg 2016 Sztafeta brąz Sankt Moritz 2022 Sztafeta Mistrzostwa świata juniorów brąz Nagano 2009 Drużynowo Puchar Świata 2. miejsce 2015/2016 2. miejsce 2019/2020 3. miejsce 2016/2017
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Tatjana Iwanowna Iwanowa (ros. Татьяна Ивановна Иванова; ur. 16 lutego 1991 w Czusowoju^[1]) – rosyjska saneczkarka, trzykrotna zdobywczyni miejsca na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, wielokrotna medalistka mistrzostw Europy i mistrzostw świata, srebrna medalistka igrzysk olimpijskich w Soczi.

Kariera

Saneczkarstwo uprawia od 2000 roku. Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 2010 roku, kiedy zdobyła złoty medal w jedynkach podczas mistrzostw Europy w Siguldzie (jako pierwsza od 16 lat nie niemiecka zawodniczka). W kolejnych latach wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw kontynentu, w tym złote w jedynkach i zawodach drużynowych na mistrzostwach Europy w Paramonowie w 2012 roku. Ponadto zdobyła też srebrne medale w jedynkach i zawodach drużynowych na mistrzostwach świata w Altenbergu w 2012 roku i mistrzostwach świata w Siguldzie trzy lata później oraz brąz w jedynkach podczas mistrzostw świata w Königssee w 2016 roku.

W 2010 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie w jedynkach była czwarta. Walkę o podium przegrała tam z Niemką Natalie Geisenberger o 0,080 sekundy. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Soczi wspólnie z Albertem Diemczenko, Aleksandrem Dienisjewem i Władisławem Antonowem zdobyła srebrny medal w konkurencji sztafetowej, a ponadto zajęła 7. miejsce w konkurencji jedynek. W grudniu 2017 roku Komisja Dyscyplinarna Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego ukarała ją dyskwalifikacją w obu konkurencjach, w jakich startowała na igrzyskach w Soczi za naruszenie przepisów antydopingowych^[2]. Iwanowa odwołała się od tej decyzji do Sportowego Sądu Arbitrażowego, który pozytywnie rozpatrzył jej apelację ogłaszając w lutym 2018 roku unieważnienie dyskwalifikacji^[3].

W Pucharze Świata zadebiutowała w sezonie 2008/2009. W sezonach 2015/2016 i 2019/2020 zajęła drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, a w sezonie 2016/2017 miejsce trzecie.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok	Miejsce	Jedynki	Drużyna mieszana
2010	Vancouver	4.	nie rozgrywano
2014	Soczi	7.	2.
2022	Pekin	3.	4.

Mistrzostwa świata

Rok	Miejsce	Jedynki	Jedynki-sprint	Drużyna mieszana
2011	Cesana	11.	nie rozgrywano	odwołano
2012	Altenberg	2.	nie rozgrywano	2.
2013	Whistler	-	nie rozgrywano	-
2015	Sigulda	2.	nie rozgrywano	2.
2016	Königssee	3.	7.	4.
2017	Igls	11.	6.	3.
2019	Winterberg	4.	7.	1.
2020	Soczi	5.	2.	-
2021	Königssee	5.	6.	6.

Mistrzostwa Europy

Rok	Miejsce	Jedynki	Drużyna mieszana
2010	Sigulda	1.	4.
2012	Paramonowo	1.	1.
2013	Oberhof	8.	3.
2014	Sigulda	2.	-
2015	Soczi	3.	2.
2016	Altenberg	3.	3.
2017	Königssee	2.	dnf
2018	Sigulda	1.	1.
2019	Oberhof	6.	5.
2020	Lillehammer	1.	5.
2021	Sigulda	1.	1.
2022	Sankt Moritz	5.	3.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2008/2009	17.
2009/2010	16.
2010/2011	6.
2011/2012	7.
2012/2013	5.
2013/2014	8.
2014/2015	15.
2015/2016	2.
2016/2017	3.
2017/2018	6.
2018/2019	5.
2019/2020	2.
2020/2021	5.
2021/2022	13.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - indywidualnie

Lp.	Data	Miejsce	Konkurencja	Lokata
1.	20.02.2011	Sigulda	jedynki	2
2.	10.12.2011	Whistler	jedynki	3
3.	16.12.2011	Calgary	jedynki	3
4.	25.02.2012	Paramonowo	jedynki	1
5.	15.12.2012	Sigulda	jedynki	1
6.	16.11.2013	Lillehammer	jedynki	2
7.	31.01.2015	Lillehammer	jedynki	1
8.	28.02.2015	Soczi	jedynki	3
9.	19.12.2015	Calgary	jedynki-sprint	3
10.	09.01.2016	Sigulda	jedynki	1
11.	06.02.2016	Soczi	jedynki	1
12.	14.02.2016	Altenberg	jedynki	3
13.	20.02.2016	Winterberg	jedynki	3
14.	05.01.2017	Königssee	jedynki	2
15.	14.01.2017	Sigulda	jedynki	3
16.	15.01.2017	Sigulda	jedynki-sprint	1
17.	05.02.2017	Oberhof	jedynki	3
18.	18.02.2017	Pjongczang	jedynki	1
19.	27.01.2018	Sigulda	jedynki	1
20.	28.01.2018	Sigulda	jedynki-sprint	1
21.	12.01.2019	Sigulda	jedynki	1
22.	23.11.2019	Igls	jedynki	1
23.	13.12.2019	Whistler	jedynki	1
24.	14.12.2019	Whistler	jedynki-sprint	1
25.	12.01.2020	Altenberg	jedynki	2
26.	18.01.2020	Lillehammer	jedynki	1
27.	25.01.2020	Sigulda	jedynki	2
28.	26.01.2020	Sigulda	jedynki-sprint	3
29.	02.02.2020	Oberhof	jedynki	2
30.	22.02.2020	Winterberg	jedynki	2
31.	05.12.2020	Altenberg	jedynki	1
32.	10.01.2021	Sigulda	jedynki	1
33.	09.01.2022	Sigulda	jedynki	3
34.	09.01.2022	Sigulda	jedynki-sprint	1

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - drużynowo

Lp.	Data	Miejsce	Konkurencja	Lokata
1.	16.01.2011	Oberhof	sztafeta	2
2.	23.01.2011	Altenberg	sztafeta	2
3.	20.02.2011	Sigulda	sztafeta	1
4.	27.11.2011	Igls	sztafeta	3
5.	10.12.2011	Whistler	sztafeta	3
6.	06.01.2012	Königssee	sztafeta	3
7.	09.12.2012	Altenberg	sztafeta	3
8.	16.12.2012	Sigulda	sztafeta	3
9.	24.12.2013	Soczi	sztafeta	2
10.	19.01.2014	Altenberg	sztafeta	1
11.	18.01.2015	Oberhof	sztafeta	3
12.	01.02.2015	Lillehammer	sztafeta	2
13.	01.03.2015	Soczi	sztafeta	2
14.	05.12.2015	Lake Placid	sztafeta	3
15.	10.01.2016	Sigulda	sztafeta	3
16.	07.02.2016	Soczi	sztafeta	1
17.	21.02.2016	Winterberg	sztafeta	2
18.	15.01.2017	Sigulda	sztafeta	1
19.	05.02.2017	Oberhof	sztafeta	2
20.	26.02.2017	Altenberg	sztafeta	3
21.	28.01.2018	Sigulda	sztafeta	1
22.	01.12.2018	Whistler	sztafeta	1
23.	13.01.2019	Sigulda	sztafeta	2
24.	12.01.2020	Altenberg	sztafeta	1
25.	23.02.2020	Winterberg	sztafeta	1
26.	06.12.2020	Altenberg	sztafeta	2
27.	10.01.2021	Sigulda	sztafeta	1
28.	23.01.2022	Sankt Moritz	sztafeta	3

Zwycięstwa w zawodach indywidualnych (do sezonu 2012/2013) – szczegółowo

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	1. Zjazd	Wynik 1.	2. Zjazd	Wynik 2.	Łączny czas	Przypisy
1.	25 lutego	2012	Paramonowo	46.153 s	1.	46.109 s	2.	1:32.262 min	-
2.	15 grudnia	2012	Sigulda	42.818 s	1.	42,786 s	2.	1:25.604 min	-

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych (do sezonu 2012/2013) – szczegółowo

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	1. Zjazd	Wynik 1.	2. Zjazd	Wynik 2.	Łączny czas	Lokata	Strata	Zwyciężczyni	Przypisy
1.	20 lutego	2011	Sigulda	42.354 s	1.	42.338 s	2.	1:24.692 min	2.	+0.013 s	Tatjana Hüfner	-
2.	10 grudnia	2011	Whistler	41.796 s	3.	41.810 s	4.	1:23.606 min	3.	+0.167 s	Natalie Geisenberger	-
3.	17 grudnia	2011	Calgary	47.290 s	3.	47.434 s	6.	1:34.724 min	3.	+0.512 s	Alex Gough	-
4.	25 lutego	2012	Paramonowo	46.153 s	1.	46.109 s	2.	1:32.262 min	1.	-	-	-
5.	15 grudnia	2012	Sigulda	42,818 s	1.	42,786 s	2.	1:25.604 min	1.	-	-	-
6.	16 listopada	2013	Lillehammer	47.968 s	3.	48.063 s	2.	1:36.039 min	2.	+ 0,184 s	Natalie Geisenberger	-

Odznaczenia

• Medal Orderu „Za zasługi dla Ojczyzny” I stopnia (24 lutego 2014)^[4][5]

Przypisy

1. Татьяна ИВАНОВА в публикациях. [w:] Санный спорт [on-line]. infosport.ru. [dostęp 2019-11-27]. (ros.).
2. SML-039-Decision Disciplinary Commision-Decision-Operative-Part-Tatyana-Ivanova. stillmed.olympic.org. [dostęp 2018-01-03]. (ang.).
3. MEDIA RELEASE; ANTI-DOPING – SOCHI 2014; THE COURT OF ARBITRATION FOR SPORT (CAS) DELIVERS ITS DECISIONS IN THE MATTER OF 39 RUSSIAN ATHLETES V/ THE IOC: 28 APPEALS UPHELD, 11 PARTIALLY UPHELD. tas-cas.org, 2018-02-01. [dostęp 2019-11-26]. (ang.).
4. Указ о награждении государственными наградами чемпионов и призёров XXII Олимпийских зимних игр 2014 года. [w:] Документы [on-line]. kremlin.ru, 2014-02-24. [dostęp 2019-11-26]. (ros.).
5. Чемпионы и призёры XXII Олимпийских зимних игр 2014 года в Сочи, удостоенные государственных наград Российской Федерации. kremlin.ru, 2014-02-24. [dostęp 2019-11-26]. (ros.).

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIL (niem.)
• Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-09)]. (ang.)

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 12152401
• LCCN: nr89004606
• J9U: 987007290262905171

Identyfikatory zewnętrzne:

• Olympedia: 119457