The Equatorial Stars

The Equatorial Stars
Wykonawca albumu studyjnego
Fripp & Eno
Wydany

2004

Nagrywany

2004

Gatunek

Ambient, muzyka eksperymentalna, rock alternatywny

Długość

47:43

Wydawnictwo

Discipline Global Mobile, Opal Records

Producent

Brian Eno

Oceny
Album po albumie
Evening Star
(1974) 		The Equatorial Stars
(2004) 		Beyond Even (1992–2006)
(2006)

The Equatorial Stars – trzeci album duetu Fripp & Eno wydany w 2004 roku przez wytwórnię Discipline Global Mobile[6]. Jego tematem są muzyczne portrety obiektów astronomicznych (gwiazd i gwiazdozbiorów) położonych w okolicach równika niebieskiego: Meissie, gwiazdozbiorowi Lutni, Tarazedowi, gwiazdozbiorowi Wilka, Ankaa, Altairowi i Terebellum.

Charakterystyka albumu

[edytuj | edytuj kod]

Po blisko 30 latach, jakie opłynęły od realizacji albumu Evening Star Robert Fripp i Brian Eno wznowili współpracę[4]. Każdy utwór albumu The Equatorial Stars („Gwiazdy równikowe”) jest poświęcony konkretnemu obiektowi astronomicznemu, położonemu w okolicach równika niebieskiego: Meissie, gwiazdozbiorowi Lutni, Tarazedowi, gwiazdozbiorowi Wilka, Ankaa, Altairowi i Terebellum[5]. Muzycy rozpoczęli współpracę dokładnie tam, gdzie ją skończyli zachowując wszystkie te elementy twórcze, które cechowały ich poprzedni wspólny album. Produkcją zajął się Brian Eno. Jego gra na instrumentach klawiszowych stanowi tło dla delikatnych, nastrojowych i lirycznych solówek Frippa, nie przypominających tych z okresu Frippertronics z lat 80. ubiegłego stulecia, słyszalnych na takich jego albumach, jak God Save the Queen/Under Heavy Manners czy Let the Power Fall[4]. Wyrazem takiego podejścia są trzy pierwsze utwory albumu: „Meissa”, „Lyra” i „Tarazed”, wolne, wyciszone i przestrzenne, którym muzycy nadali postać międzygalaktycznej, hipnotycznej i ulotnej dźwiękowej medytacji[7]. „Ankaa”, utwór z klasycznym brzmieniem gitary Frippertronics jest najbardziej podobny muzycznie do Evening Star. Ostatnie utwory Gwiazd Równikowych, „Lupus” i „Terebellum” utrzymane są w nieco agresywniejszej tonacji, zaś „Altair” został dodatkowo urozmaicony rytmem funky, z odrobiną basu i dźwięku gitary rytmicznej[4].

Lista utworów

[edytuj | edytuj kod]

Zestaw utworów na płycie CD[6]:

1. Meissa 8:08
2. Lyrasis 7:45
3. Tarazed 5:03
4. Lupus 5:09
5. Ankaa 7:01
6. Altair 5:11
7. Terebellum 9:40
47:57

Twórcy

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Album of the Year: Brian Eno & Robert Fripp – The Equatorial Stars. Album of the Year. [dostęp 2024-01-14]. (ang.).
  2. ↑ Metacritic: The Equatorial Stars by Fripp & Eno. Metacritic. [dostęp 2024-06-29]. (ang.).
  3. ↑ John Kelman: Fripp & Eno: The Equatorial Stars. All About Jazz. [dostęp 2024-06-29]. (ang.).
  4. ↑ a b c d Sean Westergaard: Fripp & Eno: The Equatorial Stars. AllMusic. [dostęp 2020-11-12]. (ang.).
  5. ↑ a b Dominique Leone: Fripp & Eno: The Equatorial Stars. Pitchfork. [dostęp 2020-11-12]. (ang.).
  6. ↑ a b Fripp & Eno – The Equatorial Stars. Discogs. [dostęp 2020-11-12]. (ang.).
  7. ↑ Rick Reger: Fripp & Eno. Chicago Tribune. [dostęp 2020-11-12]. (ang.).