Théodore Labarre

Théodore Labarre
Ilustracja
Portret Théodore’a Labarre’a, mal. Henri Grevedon
Imię i nazwisko

Théodore François Joseph Berry

Data i miejsce urodzenia

5 marca 1805
Paryż

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

9 marca 1870
Paryż

Instrumenty

harfa

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

harfista, kompozytor

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Théodore Labarre, właśc. Théodore François Joseph Berry[1] (ur. 5 marca 1805 w Paryżu, zm. 9 marca 1870 tamże[1][2]) – francuski harfista i kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był mlecznym bratem cesarza Napoleona III[1][2]. Uczył się prywatnie u Nicolasa-Charles’a Bochsy, Jacques’a-Georges’a Cousineau i François-Josepha Nadermana[1][2]. Następnie podjął studia pod kierunkiem Victora Dourlena (harmonia), François-Josepha Fétisa (kontrapunkt) i François-Adriena Boieldieu (kompozycja) w Konserwatorium Paryskim, które ukończył w 1823 roku z nagrodą Prix de Rome za kantatę Pyramus et Thisbé[1][2]. W kolejnych latach koncertował w Wielkiej Brytanii, Szwajcarii i Włoszech[1][2]. Od 1831 roku przebywał na stałe w Paryżu, gdzie pisał utwory na potrzeby scen Opéra de Paris i Opéra-Comique[1][2]. Od 1847 do 1849 roku był dyrygentem Opéra-Comique[1][2]. W 1852 roku został mianowany dyrygentem kapeli cesarskiej[1][2], utracił jednak to stanowisko w 1855 roku po wystawieniu uznanej za satyrę polityczną opery Pantagruel[1]. W 1862 roku otrzymał order Legii Honorowej[1]. Od 1867 roku był profesorem gry na harfie w Konserwatorium Paryskim[1][2]. Jego uczniami byli Joseph-Léon Gatayes i Félix Godefroid[1].

Wydał podręcznik Méthode complète pour la harpe (Paryż 1844)[1].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Fantaisie na harfę i orkiestrę (1841)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Pyramus et Thisbé (1832)

Opery

  • L’aspirant de marine (wyst. Paryż 1834)
  • Le menetrier ou Les deux duchesses (wyst. Paryż 1845)
  • Pantagruel (wyst. Paryż 1855)

Balety

  • La revolte des femmes (wyst. Paryż 1833)
  • Jovita ou Les boucaniers (wyst. Paryż 1853)
  • La Fonti (wyst. Paryż 1855)
  • Graziosa (wyst. Paryż 1861)
  • Le rair d’Yvetot (wyst. Paryż 1865)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 258. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2000–2001. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]